Salmi 103
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
| LA SACRA BIBBIA | VULGATA |
|---|---|
| 1 Di Davide. Benedici il Signore, anima mia, quanto è in me benedica il suo santo nome. | 1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino : Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti, |
| 2 Benedici il Signore, anima mia; non tenere in oblìo nessuno dei suoi benefici. | 2 amictus lumine sicut vestimento. Extendens cælum sicut pellem, |
| 3 Egli ha perdonato tutte le tue colpe, ti ha guarito da ogni malattia; | 3 qui tegis aquis superiora ejus : qui ponis nubem ascensum tuum ; qui ambulas super pennas ventorum : |
| 4 ha strappato dalla fossa la tua vita; della sua grazia e misericordia ti ha incoronato; | 4 qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem. |
| 5 ha saziato d'ogni bene la tua età; s'è rinnovato come di aquila il tuo vigore giovanile. | 5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam : non inclinabitur in sæculum sæculi. |
| 6 Il Signore ha fatto atti di giustizia, gesti di equità verso tutti gli oppressi. | 6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus ; super montes stabunt aquæ. |
| 7 Fece conoscere a Mosè le sue vie, ai figli d'Israele le sue azioni. | 7 Ab increpatione tua fugient ; a voce tonitrui tui formidabunt. |
| 8 Benevolo e pietoso è il Signore, lento all'ira e grande in misericordia; | 8 Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum quem fundasti eis. |
| 9 non dura per sempre la sua contestazione, non conserva in eterno la sua ira. | 9 Terminum posuisti quem non transgredientur, neque convertentur operire terram. |
| 10 Non ci ha trattati secondo i nostri peccati; non ci ha ripagati in base alle nostre colpe. | 10 Qui emittis fontes in convallibus ; inter medium montium pertransibunt aquæ. |
| 11 Sì, com'è alto il cielo in confronto della terra, così è grande la sua misericordia sopra quelli che lo temono; | 11 Potabunt omnes bestiæ agri ; expectabunt onagri in siti sua. |
| 12 come l'oriente dista dall'occidente, tanto allontanò da noi le nostre colpe. | 12 Super ea volucres cæli habitabunt ; de medio petrarum dabunt voces. |
| 13 Come un padre ha pietà per i suoi figli, così il Signore ha pietà per quanti lo temono. | 13 Rigans montes de superioribus suis ; de fructu operum tuorum satiabitur terra : |
| 14 Sì, egli conosce di che siamo fatti, egli si ricorda che siamo polvere. | 14 producens f?num jumentis, et herbam servituti hominum, ut educas panem de terra, |
| 15 Come l'erba sono i giorni dell'uomo, come il fiore del campo così egli fiorisce. | 15 et vinum lætificet cor hominis : ut exhilaret faciem in oleo, et panis cor hominis confirmet. |
| 16 Lo sfiora il vento ed egli scompare, il suo posto più non si trova. | 16 Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani quas plantavit : |
| 17 La misericordia del Signore è da sempre, dura un'eternità su quanti lo temono; la sua giustizia raggiunge i figli dei figli | 17 illic passeres nidificabunt : herodii domus dux est eorum. |
| 18 per quanti custodiscono la sua alleanza e si ricordano di osservare i suoi precetti. | 18 Montes excelsi cervis ; petra refugium herinaciis. |
| 19 Il Signore ha eretto il suo trono nel cielo, la sua regalità domina su tutto. | 19 Fecit lunam in tempora ; sol cognovit occasum suum. |
| 20 Benedite il Signore, angeli suoi, voi prodi, esecutori dei suoi comandi, sempre pronti al cenno della sua parola. | 20 Posuisti tenebras, et facta est nox ; in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ : |
| 21 Benedite il Signore, voi tutte sue schiere, voi suoi ministri, esecutori del suo volere. | 21 catuli leonum rugientes ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi. |
| 22 Benedite il Signore, voi tutte sue opere, in qualunque parte del suo dominio. Benedici il Signore, anima mia. | 22 Ortus est sol, et congregati sunt, et in cubilibus suis collocabuntur. |
| 23 Exibit homo ad opus suum, et ad operationem suam usque ad vesperum. | |
| 24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine ! omnia in sapientia fecisti ; impleta est terra possessione tua. | |
| 25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus ; illic reptilia quorum non est numerus : animalia pusilla cum magnis. | |
| 26 Illic naves pertransibunt ; draco iste quem formasti ad illudendum ei. | |
| 27 Omnia a te expectant ut des illis escam in tempore. | |
| 28 Dante te illis, colligent ; aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate. | |
| 29 Avertente autem te faciem, turbabuntur ; auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur. | |
| 30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terræ. | |
| 31 Sit gloria Domini in sæculum ; lætabitur Dominus in operibus suis. | |
| 32 Qui respicit terram, et facit eam tremere ; qui tangit montes, et fumigant. | |
| 33 Cantabo Domino in vita mea ; psallam Deo meo quamdiu sum. | |
| 34 Jucundum sit ei eloquium meum ; ego vero delectabor in Domino. | |
| 35 Deficiant peccatores a terra, et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino. |
ITALIANO
ENGLISH
ESPANOL
FRANCAIS
LATINO
PORTUGUES
DEUTSCH
MAGYAR
Ελληνική
לשון עברית
عَرَبيْ