Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Secondo libro delle Cronache 5


font
BIBBIA CEI 1974LXX
1 Fu ultimato così quanto Salomone aveva disposto per il tempio. Allora Salomone fece portare gli oggetti consacrati da Davide suo padre e depositò l'argento, l'oro e ogni arredo nel tesoro del tempio.
1 και συνετελεσθη πασα η εργασια ην εποιησεν σαλωμων εν οικω κυριου και εισηνεγκεν σαλωμων τα αγια δαυιδ του πατρος αυτου το αργυριον και το χρυσιον και τα σκευη εδωκεν εις θησαυρον οικου κυριου
2 Salomone allora convocò in assemblea a Gerusalemme gli anziani di Israele e tutti i capitribù, i principi dei casati israeliti, per trasportare l'arca dell'alleanza del Signore dalla città di Davide, cioè da Sion.2 τοτε εξεκκλησιασεν σαλωμων τους πρεσβυτερους ισραηλ και παντας τους αρχοντας των φυλων τους ηγουμενους πατριων υιων ισραηλ εις ιερουσαλημ του ανενεγκαι κιβωτον διαθηκης κυριου εκ πολεως δαυιδ αυτη σιων
3 Si radunarono presso il re tutti gli Israeliti per la festa che cadeva nel settimo mese.3 και εξεκκλησιασθησαν προς τον βασιλεα πας ανηρ ισραηλ εν τη εορτη ουτος ο μην εβδομος
4 Quando furono giunti tutti gli anziani di Israele, i leviti sollevarono l'arca.4 και ηλθον παντες οι πρεσβυτεροι ισραηλ και ελαβον παντες οι λευιται την κιβωτον
5 Trasportarono l'arca e la tenda del convegno e tutti gli oggetti sacri che erano nella tenda; li trasportarono i sacerdoti e i leviti.5 και ανηνεγκαν την κιβωτον και την σκηνην του μαρτυριου και παντα τα σκευη τα αγια τα εν τη σκηνη και ανηνεγκαν αυτην οι ιερεις και οι λευιται
6 Il re Salomone e tutta la comunità di Israele, convenuta presso di lui, immolavano davanti all'arca pecore e buoi, da non potersi contare né calcolare per il gran numero.6 και ο βασιλευς σαλωμων και πασα συναγωγη ισραηλ και οι φοβουμενοι και οι επισυνηγμενοι αυτων εμπροσθεν της κιβωτου θυοντες μοσχους και προβατα οι ουκ αριθμηθησονται και οι ου λογισθησονται απο του πληθους
7 I sacerdoti introdussero l'arca dell'alleanza del Signore al suo posto nella cella del tempio, nel Santo dei santi, sotto le ali dei cherubini.7 και εισηνεγκαν οι ιερεις την κιβωτον διαθηκης κυριου εις τον τοπον αυτης εις το δαβιρ του οικου εις τα αγια των αγιων υποκατω των πτερυγων των χερουβιν
8 Difatti i cherubini stendevano le ali sopra l'arca; essi coprivano l'arca e le sue stanghe dall'alto.8 και ην τα χερουβιν διαπεπετακοτα τας πτερυγας αυτων επι τον τοπον της κιβωτου και συνεκαλυπτεν τα χερουβιν επι την κιβωτον και επι τους αναφορεις αυτης επανωθεν
9 Le stanghe erano più lunghe, per questo le loro punte si prolungavano oltre l'arca verso la cella, ma non si vedevano di fuori; così è fino ad oggi.9 και υπερειχον οι αναφορεις και εβλεποντο αι κεφαλαι των αναφορεων εκ των αγιων εις προσωπον του δαβιρ ουκ εβλεποντο εξω και ησαν εκει εως της ημερας ταυτης
10 Nell'arca non c'era nulla se non le due tavole, che Mosè vi pose sull'Oreb, le tavole dell'alleanza conclusa dal Signore con gli Israeliti quando uscirono dall'Egitto.
10 ουκ ην εν τη κιβωτω πλην δυο πλακες ας εθηκεν μωυσης εν χωρηβ α διεθετο κυριος μετα των υιων ισραηλ εν τω εξελθειν αυτους εκ γης αιγυπτου
11 Ora avvenne che, usciti i sacerdoti dal Santo - tutti i sacerdoti presenti infatti si erano santificati senza badare alle classi -11 και εγενετο εν τω εξελθειν τους ιερεις εκ των αγιων οτι παντες οι ιερεις οι ευρεθεντες ηγιασθησαν ουκ ησαν διατεταγμενοι κατ' εφημεριαν
12 mentre tutti i leviti cantori, cioè Asaf, Eman, Idutun e i loro figli e fratelli, vestiti di bisso, con cembali, arpe e cetre stavano in piedi a oriente dell'altare e mentre presso di loro centoventi sacerdoti suonavano le trombe,12 και οι λευιται οι ψαλτωδοι παντες τοις υιοις ασαφ τω αιμαν τω ιδιθουν και τοις υιοις αυτων και τοις αδελφοις αυτων των ενδεδυμενων στολας βυσσινας εν κυμβαλοις και εν ναβλαις και εν κινυραις εστηκοτες κατεναντι του θυσιαστηριου και μετ' αυτων ιερεις εκατον εικοσι σαλπιζοντες ταις σαλπιγξιν
13 avvenne che, quando i suonatori e i cantori fecero udire all'unisono la voce per lodare e celebrare il Signore e il suono delle trombe, dei cembali e degli altri strumenti si levò per lodare il Signore 'perché è buono, perché la sua grazia dura sempre', allora il tempio si riempì di una nube, cioè della gloria del Signore.13 και εγενετο μια φωνη εν τω σαλπιζειν και εν τω ψαλτωδειν και εν τω αναφωνειν φωνη μια του εξομολογεισθαι και αινειν τω κυριω και ως υψωσαν φωνην εν σαλπιγξιν και εν κυμβαλοις και εν οργανοις των ωδων και ελεγον εξομολογεισθε τω κυριω οτι αγαθον οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου και ο οικος ενεπλησθη νεφελης δοξης κυριου
14 I sacerdoti non riuscivano a rimanervi per il loro servizio a causa della nube, perché la gloria del Signore aveva riempito il tempio di Dio.14 και ουκ ηδυναντο οι ιερεις του στηναι λειτουργειν απο προσωπου της νεφελης οτι ενεπλησεν δοξα κυριου τον οικον του θεου