Siracide 38

JERUSALEM	LXX
1 Au médecin rends les honneurs qui lui sont dus, en considération de ses services, car luiaussi, c'est le Seigneur qui l'a créé.	1 τιμα ιατρον προς τας χρειας αυτου τιμαις αυτου και γαρ αυτον εκτισεν κυριος
2 C'est en effet du Très-Haut que vient la guérison, comme un cadeau qu'on reçoit du roi.	2 παρα γαρ υψιστου εστιν ιασις και παρα βασιλεως λημψεται δομα
3 La science du médecin lui fait porter la tête haute, il fait l'admiration des grands.	3 επιστημη ιατρου ανυψωσει κεφαλην αυτου και εναντι μεγιστανων θαυμασθησεται
4 Le Seigneur fait sortir de terre les simples, l'homme sensé ne les méprise pas.	4 κυριος εκτισεν εκ γης φαρμακα και ανηρ φρονιμος ου προσοχθιει αυτοις
5 N'est-ce pas une baguette de bois qui rendit l'eau douce, manifestant ainsi sa vertu?	5 ουκ απο ξυλου εγλυκανθη υδωρ εις το γνωσθηναι την ισχυν αυτου
6 C'est lui aussi qui donne aux hommes la science pour qu'ils se glorifient de ses oeuvrespuissantes.	6 και αυτος εδωκεν ανθρωποις επιστημην ενδοξαζεσθαι εν τοις θαυμασιοις αυτου
7 Il en fait usage pour soigner et soulager; le pharmacien en fait des mixtures.	7 εν αυτοις εθεραπευσεν και ηρεν τον πονον αυτου μυρεψος εν τουτοις ποιησει μειγμα
8 Et ainsi ses oeuvres n'ont pas de fin et par lui le bien-être se répand sur la terre.	8 και ου μη συντελεσθη εργα αυτου και ειρηνη παρ' αυτου εστιν επι προσωπου της γης
9 Mon fils, quand tu es malade ne te révolte pas, mais prie le Seigneur et il te guérira.	9 τεκνον εν αρρωστηματι σου μη παραβλεπε αλλ' ευξαι κυριω και αυτος ιασεται σε
10 Renonce à tes fautes, garde tes mains nettes, de tout péché purifie ton coeur.	10 αποστησον πλημμελειαν και ευθυνον χειρας και απο πασης αμαρτιας καθαρισον καρδιαν
11 Offre de l'encens et un mémorial de fleur de farine et fais de riches offrandes selon tesmoyens.	11 δος ευωδιαν και μνημοσυνον σεμιδαλεως και λιπανον προσφοραν ως μη υπαρχων
12 Puis aie recours au médecin, car le Seigneur l'a créé, lui aussi, ne l'écarte pas, car tu asbesoin de lui.	12 και ιατρω δος τοπον και γαρ αυτον εκτισεν κυριος και μη αποστητω σου και γαρ αυτου χρεια
13 Il y a des cas où la santé est entre leurs mains.	13 εστιν καιρος οτε και εν χερσιν αυτων ευοδια
14 A leur tour en effet ils prieront le Seigneur qu'il leur accorde la faveur d'un soulagement etla guérison pour te sauver la vie.	14 και γαρ αυτοι κυριου δεηθησονται ινα ευοδωση αυτοις αναπαυσιν και ιασιν χαριν εμβιωσεως
15 Celui qui pèche aux yeux de son Créateur, qu'il tombe au pouvoir du médecin.	15 ο αμαρτανων εναντι του ποιησαντος αυτον εμπεσοι εις χειρας ιατρου
16 Mon fils, répands tes larmes pour un mort, pousse des lamentations pour montrer tonchagrin, puis enterre le cadavre selon le cérémonial et ne manque pas d'honorer sa tombe.	16 τεκνον επι νεκρω καταγαγε δακρυα και ως δεινα πασχων εναρξαι θρηνου κατα δε την κρισιν αυτου περιστειλον το σωμα αυτου και μη υπεριδης την ταφην αυτου
17 Pleure amèrement, frappe-toi la poitrine, observe le deuil comme le mort le mérite un oudeux jours durant, de peur de faire jaser, puis console-toi de ton chagrin.	17 πικρανον κλαυθμον και θερμανον κοπετον και ποιησον το πενθος κατα την αξιαν αυτου ημεραν μιαν και δυο χαριν διαβολης και παρακληθητι λυπης ενεκα
18 Car le chagrin mène à la mort, un coeur abattu perd toute vigueur.	18 απο λυπης γαρ εκβαινει θανατος και λυπη καρδιας καμψει ισχυν
19 Avec le malheur persiste la peine, une vie de chagrin est insupportable.	19 εν επαγωγη παραμενει και λυπη και βιος πτωχου κατα καρδιας
20 N'abandonne pas ton coeur au chagrin, repousse-le. Songe à ta propre fin.	20 μη δως εις λυπην την καρδιαν σου αποστησον αυτην μνησθεις τα εσχατα
21 Ne l'oublie pas: il n'y a pas de retour, tu ne servirais de rien au mort et tu te ferais du mal.	21 μη επιλαθη ου γαρ εστιν επανοδος και τουτον ουκ ωφελησεις και σεαυτον κακωσεις
22 "Souviens-toi de ma sentence qui sera aussi la tienne: moi hier, toi aujourd'hui!"	22 μνησθητι το κριμα μου οτι ουτως και το σον εμοι εχθες και σοι σημερον
23 Dès qu'un mort repose, laisse reposer sa mémoire, console-toi de lui dès que son esprit estparti.	23 εν αναπαυσει νεκρου καταπαυσον το μνημοσυνον αυτου και παρακληθητι εν αυτω εν εξοδω πνευματος αυτου
24 La sagesse du scribe s'acquiert aux heures de loisir et celui qui est libre d'affaires devientsage.	24 σοφια γραμματεως εν ευκαιρια σχολης και ο ελασσουμενος πραξει αυτου σοφισθησεται
25 Comment deviendrait-il sage, celui qui tient la charrue, dont toute la gloire est de brandirl'aiguillon, qui mène des boeufs et ne les quitte pas au travail, et qui ne parle que de bétail?	25 τι σοφισθησεται ο κρατων αροτρου και καυχωμενος εν δορατι κεντρου βοας ελαυνων και αναστρεφομενος εν εργοις αυτων και η διηγησις αυτου εν υιοις ταυρων
26 Son coeur est occupé des sillons qu'il trace et ses veilles se passent à engraisser desgénisses.	26 καρδιαν αυτου δωσει εκδουναι αυλακας και η αγρυπνια αυτου εις χορτασματα δαμαλεων
27 Pareillement tous les ouvriers et gens de métier qui travaillent jour et nuit, ceux qui fontprofession de graver des sceaux et qui s'efforcent d'en varier le dessin; ils ont à coeur de bien reproduire lemodèle et veillent pour achever leur ouvrage.	27 ουτως πας τεκτων και αρχιτεκτων οστις νυκτωρ ως ημερας διαγει οι γλυφοντες γλυμματα σφραγιδων και η επιμονη αυτου αλλοιωσαι ποικιλιαν καρδιαν αυτου δωσει εις ομοιωσαι ζωγραφιαν και η αγρυπνια αυτου τελεσαι εργον
28 Pareillement le forgeron assis près de l'enclume: il considère le fer brut; la vapeur du feului ronge la chair, dans la chaleur du four il se démène; le bruit du marteau l'assourdit, il a les yeux rivés sur sonmodèle; il met tout son coeur à bien faire son travail et il passe ses veilles à le parfaire.	28 ουτως χαλκευς καθημενος εγγυς ακμονος και καταμανθανων εργα σιδηρου ατμις πυρος τηξει σαρκας αυτου και εν θερμη καμινου διαμαχησεται φωνη σφυρης κλινει το ους αυτου και κατεναντι ομοιωματος σκευους οι οφθαλμοι αυτου καρδιαν αυτου δωσει εις συντελειαν εργων και η αγρυπνια αυτου κοσμησαι επι συντελειας
29 Pareillement le potier, assis à son travail, de ses pieds faisant aller son tour, sans cessepréoccupé de son ouvrage, tous ses gestes sont comptés;	29 ουτως κεραμευς καθημενος εν εργω αυτου και συστρεφων εν ποσιν αυτου τροχον ος εν μεριμνη κειται δια παντος επι το εργον αυτου και εναριθμιος πασα η εργασια αυτου
30 de son bras il pétrit l'argile, de ses pieds il la contraint; il met son coeur à bien appliquer levernis et pendant ses veilles il nettoie le foyer.	30 εν βραχιονι αυτου τυπωσει πηλον και προ ποδων καμψει ισχυν αυτου καρδιαν επιδωσει συντελεσαι το χρισμα και η αγρυπνια αυτου καθαρισαι καμινον
31 Tous ces gens ont mis leur confiance en leurs mains et chacun est habile dans son métier.	31 παντες ουτοι εις χειρας αυτων ενεπιστευσαν και εκαστος εν τω εργω αυτου σοφιζεται
32 Sans eux nulle cité ne pourrait se construire, on ne pourrait ni s'installer ni voyager.	32 ανευ αυτων ουκ οικισθησεται πολις και ου παροικησουσιν ουδε περιπατησουσιν
33 Mais on ne les rencontre pas au conseil du peuple et à l'assemblée ils n'ont pas un rangélevé. Ils n'occupent pas le siège du juge et ne méditent pas sur la loi.	33 αλλ' εις βουλην λαου ου ζητηθησονται και εν εκκλησια ουχ υπεραλουνται επι διφρον δικαστου ου καθιουνται και διαθηκην κριματος ου διανοηθησονται
34 Ils ne brillent ni par leur culture ni par leur jugement, on ne les rencontre pas parmi lesfaiseurs de maximes. Mais ils assurent une création éternelle, et leur prière a pour objet les affaires de leurmétier.	34 ουδε μη εκφανωσιν παιδειαν και κριμα και εν παραβολαις ουχ ευρεθησονται αλλα κτισμα αιωνος στηρισουσιν και η δεησις αυτων εν εργασια τεχνης