Ecclésiaste 3

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Il y a un moment pour tout et un temps pour toute chose sous le ciel.	1 Χρονος ειναι εις παντα, και καιρος παντι πραγματι υπο τον ουρανον.
2 Un temps pour enfanter, et un temps pour mourir; un temps pour planter, et un temps pourarracher le plant.	2 Καιρος του γεννασθαι και καιρος του αποθνησκειν? καιρος του φυτευειν και καιρος του εκριζονειν το πεφυτευμενον?
3 Un temps pour tuer, et un temps pour guérir; un temps pour détruire, et un temps pour bâtir.	3 καιρος του αποκτεινειν και καιρος του ιατρευειν? καιρος του καταστρεφειν και καιρος του οικοδομειν?
4 Un temps pour pleurer, et un temps pour rire; un temps pour gémir, et un temps pour danser.	4 καιρος του κλαιειν και καιρος του γελαν? καιρος του πενθειν και καιρος του χορευειν?
5 Un temps pour lancer des pierres, et un temps pour en ramasser; un temps pour embrasser, et untemps pour s'abstenir d'embrassements.	5 καιρος του διασκορπιζειν λιθους και καιρος του συναγειν λιθους? καιρος του εναγκαλιζεσθαι και καιρος του απομακρυνεσθαι απο του εναγκαλισμου?
6 Un temps pour chercher, et un temps pour perdre; un temps pour garder, et un temps pour jeter.	6 καιρος του αποκτησαι και καιρος του απολεσαι? καιρος του φυλαττειν και καιρος του ριπτειν?
7 Un temps pour déchirer, et un temps pour coudre; un temps pour se taire, et un temps pourparler.	7 καιρος του σχιζειν και καιρος του ραπτειν? καιρος του σιγαν και καιρος του λαλειν?
8 Un temps pour aimer, et un temps pour haïr; un temps pour la guerre, et un temps pour la paix.	8 καιρος του αγαπησαι και καιρος του μισησαι? καιρος πολεμου και καιρος ειρηνης.
9 Quel profit celui qui travaille trouve-t-il à la peine qu'il prend?	9 Τις ωφελεια εις τον εργαζομενον απο οσα αυτος μοχθει;
10 Je regarde la tâche que Dieu donne aux enfants des hommes:	10 Ειδον τον περισπασμον, τον οποιον εδωκεν ο Θεος εις τους υιους των ανθρωπων δια να μοχθωσιν εν αυτω.
11 tout ce qu'il fait convient en son temps. Il a mis dans leur coeur l'ensemble du temps, mais sansque l'homme puisse saisir ce que Dieu fait, du commencement à la fin.	11 Τα παντα εκαμε καλα εν τω καιρω εκαστου? και τον κοσμον υπεβαλεν εις την διανοιαν αυτων, χωρις ο ανθρωπος να δυναται να εξιχνιαση απ' αρχης μεχρι τελους το εργον, το οποιον ο Θεος εκαμεν.
12 Et je sais qu'il n'y a pas de bonheur pour l'homme, sinon dans le plaisir et le bien-être durant savie.	12 Εγνωρισα οτι δεν ειναι αλλο καλον δι' αυτους, ειμη να ευφραινηται τις και να καμνη καλον εν τη ζωη αυτου.
13 Et si un homme mange, boit et trouve le bonheur dans son travail, cela est un don de Dieu.	13 Και ετι το να τρωγη πας ανθρωπος και να πινη και να απολαμβανη καλον εκ παντος του μοχθου αυτου, ειναι χαρισμα Θεου.
14 Je sais que tout ce que Dieu fait sera pour toujours. A cela il n'y a rien à ajouter, de cela il n'y arien à retrancher, et Dieu fait en sorte qu'on le craigne.	14 Εγνωρισα οτι παντα οσα εκαμεν ο Θεος, τα αυτα θελουσιν εισθαι διαπαντος? δεν ειναι δυνατον να προσθεση τις εις αυτα ουδε να αφαιρεση απ' αυτων? και ο Θεος εκαμε τουτο δια να φοβωνται ενωπιον αυτου.
15 Ce qui est fut déjà; ce qui sera est déjà. Or Dieu recherche le persécuté.	15 Ο, τι εγεινεν, ηδη ειναι? και ο, τι θελει γεινει, ηδη εγεινε? και ο Θεος ανακαλει τα παρελθοντα.
16 Je regarde encore sous le soleil: à la place du droit, là se trouve le crime, à la place du juste setrouve le criminel;	16 Και ειδον ετι υπο τον ηλιον τον τοπον της κρισεως, και εκει ειναι η ανομια? και τον τοπον της δικαιοσυνης, και εκει η ανομια.
17 et je me dis en moi-même: le juste et le criminel, Dieu les jugera, car il y a un temps pourtoutes choses et pour toute action ici.	17 Ειπα εγω εν τη καρδια μου, Ο Θεος θελει κρινει τον δικαιον και τον ασεβη? διοτι δι' εκαστον πραγμα και επι παντος εργου ειναι καιρος εκει.
18 Je me dis en moi-même, en ce qui concerne les enfants des hommes: c'est pour que Dieu leséprouve et leur montre qu'ils sont des bêtes.	18 Ειπα εγω εν τη καρδια μου περι της καταστασεως των υιων των ανθρωπων, οτι θελει δοκιμασει αυτους ο Θεος, και θελουσιν ιδει οτι αυτοι καθ' εαυτους ειναι κτηνη.
19 Car le sort de l'homme et le sort de la bête sont un sort identique: comme meurt l'un, ainsimeurt l'autre, et c'est un même souffle qu'ils ont tous les deux. La supériorité de l'homme sur la bête est nulle, cartout est vanité.	19 Διοτι το συναντημα των υιων των ανθρωπων ειναι και το συναντημα του κτηνους? και εν συναντημα ειναι εις αυτους? καθως αποθνησκει τουτο, ουτως αποθνησκει και εκεινος? και η αυτη πνοη ειναι εις παντας? και ο ανθρωπος δεν υπερτερει κατ' ουδεν το κτηνος? διοτι τα παντα ειναι ματαιοτης.
20 Tout s'en va vers un même lieu: tout vient de la poussière, tout s'en retourne à la poussière.	20 Τα παντα καταντωσιν εις τον αυτον τοπον? τα παντα εγειναν εκ του χωματος και τα παντα επιστρεφουσιν εις το χωμα.
21 Qui sait si le souffle de l'homme monte vers le haut et si le souffle de la bête descend en bas,vers la terre?	21 Τις γνωριζει το πνευμα των υιων των ανθρωπων, αν αυτο αναβαινη εις τα ανω, και το πνευμα του κτηνους, αν αυτο καταβαινη κατω εις την γην;
22 Je vois qu'il n'y a de bonheur pour l'homme qu'à se réjouir de ses oeuvres, car c'est là sa part.Qui donc l'emmènera voir ce qui sera après lui?	22 Ειδον λοιπον οτι δεν ειναι καλητερον, ειμη το να ευφραινηται ο ανθρωπος εις τα εργα αυτου? διοτι αυτη ειναι η μερις αυτου? επειδη τις θελει φερει αυτον δια να ιδη το γενησομενον μετ' αυτον;