Livre des Psaumes 32

JERUSALEM	LXX
1 De David. Poème. Heureux qui est absous de son péché, acquitté de sa faute!	1 τω δαυιδ αγαλλιασθε δικαιοι εν τω κυριω τοις ευθεσι πρεπει αινεσις
2 Heureux l'homme à qui Yahvé ne compte pas son tort, et dont l'esprit est sans fraude!	2 εξομολογεισθε τω κυριω εν κιθαρα εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλατε αυτω
3 Je me taisais, et mes os se consumaient à rugir tout le jour;	3 ασατε αυτω ασμα καινον καλως ψαλατε εν αλαλαγμω
4 la nuit, le jour, ta main pesait sur moi; mon coeur était changé en un chaume au plein feu de l'été.	4 οτι ευθης ο λογος του κυριου και παντα τα εργα αυτου εν πιστει
5 Ma faute, je te l'ai fait connaître, je n'ai point caché mon tort; j'ai dit: J'irai à Yahvé. Confesser monpéché. Et toi, tu as absous mon tort, pardonné ma faute.	5 αγαπα ελεημοσυνην και κρισιν του ελεους κυριου πληρης η γη
6 Aussi chacun des tiens te prie à l'heure de l'angoisse. Que viennent à déborder les grandes eaux,elles ne peuvent l'atteindre.	6 τω λογω του κυριου οι ουρανοι εστερεωθησαν και τω πνευματι του στοματος αυτου πασα η δυναμις αυτων
7 Tu es pour moi un refuge, de l'angoisse tu me gardes, de chants de délivrance tu m'entoures.	7 συναγων ως ασκον υδατα θαλασσης τιθεις εν θησαυροις αβυσσους
8 Je t'instruirai, je t'apprendrai la route à suivre, les yeux sur toi, je serai ton conseil.	8 φοβηθητω τον κυριον πασα η γη απ' αυτου δε σαλευθητωσαν παντες οι κατοικουντες την οικουμενην
9 Ne sois pas comme le cheval ou le mulet qui ne comprend ni la rêne ni le frein: qu'on s'avance pourle dompter, rien à faire pour qu'il s'approche de toi!	9 οτι αυτος ειπεν και εγενηθησαν αυτος ενετειλατο και εκτισθησαν
10 Nombreux sont les tourments pour l'impie; qui se fie en Yahvé, la grâce l'entoure.	10 κυριος διασκεδαζει βουλας εθνων αθετει δε λογισμους λαων και αθετει βουλας αρχοντων
11 Réjouissez-vous en Yahvé, exultez, les justes, jubilez, tous les coeurs droits.	11 η δε βουλη του κυριου εις τον αιωνα μενει λογισμοι της καρδιας αυτου εις γενεαν και γενεαν
	12 μακαριον το εθνος ου εστιν κυριος ο θεος αυτου λαος ον εξελεξατο εις κληρονομιαν εαυτω
	13 εξ ουρανου επεβλεψεν ο κυριος ειδεν παντας τους υιους των ανθρωπων
	14 εξ ετοιμου κατοικητηριου αυτου επεβλεψεν επι παντας τους κατοικουντας την γην
	15 ο πλασας κατα μονας τας καρδιας αυτων ο συνιεις εις παντα τα εργα αυτων
	16 ου σωζεται βασιλευς δια πολλην δυναμιν και γιγας ου σωθησεται εν πληθει ισχυος αυτου
	17 ψευδης ιππος εις σωτηριαν εν δε πληθει δυναμεως αυτου ου σωθησεται
	18 ιδου οι οφθαλμοι κυριου επι τους φοβουμενους αυτον τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου
	19 ρυσασθαι εκ θανατου τας ψυχας αυτων και διαθρεψαι αυτους εν λιμω
	20 η ψυχη ημων υπομενει τω κυριω οτι βοηθος και υπερασπιστης ημων εστιν
	21 οτι εν αυτω ευφρανθησεται η καρδια ημων και εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ηλπισαμεν
	22 γενοιτο το ελεος σου κυριε εφ' ημας καθαπερ ηλπισαμεν επι σε