Acts of the Apostles 20

NEW JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 When the disturbance was over, Paul sent for the disciples and, after speaking words ofencouragement to them, said good -- bye and set out for Macedonia.	1 Αφου δε επαυσεν ο θορυβος, προσκαλεσας ο Παυλος τους μαθητας και ασπασθεις, εξηλθε δια να υπαγη εις την Μακεδονιαν.
2 On his way through those areas he said many words of encouragement to them and then made hisway into Greece,	2 Και διαπερασας τα μερη εκεινα και προτρεψας αυτους δια λογων πολλων, ηλθεν εις την Ελλαδα?
3 where he spent three months. He was leaving by ship for Syria when a plot organised against him bythe Jews made him decide to go back by way of Macedonia.	3 και αφου διετριψε τρεις μηνας, επειδη εγεινε κατ' αυτου επιβουλη υπο των Ιουδαιων, ενω εμελλε να αποπλευση εις την Συριαν, ενεκριθη να επιστρεψη δια της Μακεδονιας.
4 He was accompanied by Sopater, son of Pyrrhus, who came from Beroea; Aristarchus and Secunduswho came from Thessalonica; Gaius from Derbe, and Timothy, as well as Tychicus and Trophimus who werefrom Asia.	4 Συνηκολουθει δε αυτον μεχρι της Ασιας Σωπατρος ο Βεροιαιος και εκ των Θεσσαλονικεων Αρισταρχος και Σεκουνδος και Γαιος ο εκ Δερβης και ο Τιμοθεος, Ασιανοι δε ο Τυχικος και ο Τροφιμος.
5 They al went on to Troas where they waited for us.	5 Ουτοι ελθοντες προτεροι περιεμενον ημας εις την Τρωαδα?
6 We ourselves left Philippi by ship after the days of Unleavened Bread and joined them five days later atTroas, where we stayed for a week.	6 ημεις δε εξεπλευσαμεν απο Φιλιππων μετα τας ημερας των αζυμων και εις πεντε ημερας ηλθομεν προς αυτους εις την Τρωαδα, οπου διετριψαμεν ημερας επτα.
7 On the first day of the week we met for the breaking of bread. Paul was due to leave the next day, andhe preached a sermon that went on til the middle of the night.	7 Και τη πρωτη ημερα της εβδομαδος ενω οι μαθηται ησαν συνηγμενοι δια την κλασιν του αρτου, ο Παυλος διελεγετο προς αυτους, μελλων να αναχωρηση τη επαυριον, και παρετεινε τον λογον μεχρι μεσονυκτιου.
8 A number of lamps were lit in the upstairs room where we were assembled,	8 Ησαν δε λαμπαδες ικαναι εις το ανωγεον, οπου ησαν συνηγμενοι.
9 and as Paul went on and on, a young man called Eutychus who was sitting on the window-sil grewdrowsy and was overcome by sleep and fel to the ground three floors below. He was picked up dead.	9 Και νεανιας τις ονοματι Ευτυχος, καθημενος επι του παραθυρου, κατεφερετο εις υπνον βαθυν, ενω ο Παυλος διελεγετο εκτεταμενως, και κυριευθεις υπο του υπνου επεσε κατω απο του τριτου πατωματος και εσηκωσαν αυτον νεκρον.
10 Paul went down and stooped to clasp the boy to him, saying, 'There is no need to worry, there is stillife in him.'	10 Καταβας δε ο Παυλος, επεσεν επ' αυτον και εναγκαλισθεις ειπε? Μη θορυβεισθε? διοτι η ψυχη αυτου ειναι εν αυτω.
11 Then he went back upstairs where he broke the bread and ate and carried on talking til he left atdaybreak.	11 Αφου δε ανεβη και εκοψεν αρτον και εγευθη και ωμιλησεν ικανως μεχρι της αυγης? μετα ταυτα ανεχωρησε.
12 They took the boy away alive, and were greatly encouraged.	12 Τον δε νεον εφεραν ζωντα και παρηγορηθησαν καθ' υπερβολην.
13 We were now to go on ahead by sea, so we set sail for Assos, where we were to take Paul on board;this was what he had arranged, for he wanted to go overland.	13 ημεις δε καταβαντες προτεροι εις το πλοιον, απεπλευσαμεν εις την Ασσον, μελλοντες να αναλαβωμεν εκειθεν τον Παυλον? επειδη ουτως ειχε διαταξει, μελλων αυτος να υπαγη πεζος.
14 When he rejoined us at Assos we took him aboard and went on to Mitylene.	14 Και καθως συνηντησεν ημας εις την Ασσον, αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις Μιτυληνην?
15 The next day we sailed from there and arrived opposite Chios. The second day we touched at Samosand, after stopping at Trogyllium, made Miletus the next day.	15 και εκειθεν αποπλευσαντες κατηντησαμεν την επιουσαν αντικρυ Χιου? την δε αλλην εφθασαμεν εις Σαμον, και μειναντες εν τω Τρωγυλλιω την ακολουθον ημεραν ηλθομεν εις Μιλητον.
16 Paul had decided to pass wide of Ephesus so as to avoid spending time in Asia, since he wasanxious to be in Jerusalem, if possible, for the day of Pentecost.	16 Διοτι ο Παυλος εκρινε να παραπλευση την Εφεσον, δια να μη συμβη εις αυτον να χρονοτριβηση εν τη Ασια? διοτι εσπευδεν, αν ητο δυνατον εις αυτον, να ευρεθη την ημεραν της Πεντηκοστης εις Ιεροσολυμα.
17 From Miletus he sent for the elders of the church of Ephesus.	17 Πεμψας δε απο της Μιλητου εις Εφεσον, προσεκαλεσε τους πρεσβυτερους της εκκλησιας.
18 When they arrived he addressed these words to them: 'You know what my way of life has been eversince the first day I set foot among you in Asia,	18 Και οτε ηλθον προς αυτον, ειπε προς αυτους? Σεις εξευρετε, απο της πρωτης ημερας αφ' ης επατησα εις την Ασιαν, πως επερασα μεθ' υμων ολον τον χρονον,
19 how I have served the Lord in al humility, with al the sorrows and trials that came to me through theplots of the Jews.	19 δουλευων τον Κυριον μετα πασης ταπεινοφροσυνης και μετα πολλων δακρυων και πειρασμων, οιτινες μοι συνεβησαν εν ταις επιβουλαις των Ιουδαιων,
20 I have not hesitated to do anything that would be helpful to you; I have preached to you and instructedyou both in public and in your homes,	20 οτι δεν υπεκρυψα ουδεν των συμφεροντων, ωστε να μη αναγγειλω αυτο προς εσας και να σας διδαξω δημοσια και κατ' οικους,
21 urging both Jews and Greeks to turn to God and to believe in our Lord Jesus.	21 διαμαρτυρομενος προς Ιουδαιους τε και Ελληνας την εις τον Θεον μετανοιαν και την πιστιν την εις τον Κυριον ημων Ιησουν Χριστον.
22 'And now you see me on my way to Jerusalem in captivity to the Spirit; I have no idea what wilhappen to me there,	22 Και τωρα ιδου, εγω δεδεμενος τω πνευματι υπαγω εις Ιερουσαλημ, μη γνωριζων τα μελλοντα να συμβωσιν εις εμε εν αυτη,
23 except that the Holy Spirit, in town after town, has made it clear to me that imprisonment andpersecution await me.	23 πλην οτι το Πνευμα το Αγιον μαρτυρει εν παση πολει λεγον, οτι δεσμα και θλιψεις με περιμενουσι.
24 But I do not place any value on my own life, provided that I complete the mission the Lord Jesus gaveme -- to bear witness to the good news of God's grace.	24 Δεν φροντιζω ομως περι ουδενος τουτων ουδε εχω πολυτιμον την ζωην μου, ως το να τελειωσω τον δρομον μου μετα χαρας και την διακονιαν, την οποιαν ελαβον παρα του Κυριου Ιησου, να διακηρυξω το ευαγγελιον της χαριτος του Θεου.
25 'I now feel sure that none of you among whom I have gone about proclaiming the kingdom wil eversee my face again.	25 Και τωρα ιδου, εγω εξευρω οτι πλεον δεν θελετε ιδει το προσωπον μου σεις παντες, μεταξυ των οποιων διηλθον κηρυττων την βασιλειαν του Θεου.
26 And so on this very day I swear that my conscience is clear as far as all of you are concerned,	26 Οθεν μαρτυρομαι προς εσας εν τη σημερον ημερα, οτι εγω ειμαι καθαρος απο του αιματος παντων?
27 for I have without faltering put before you the whole of God's purpose.	27 διοτι δεν συνεσταλην να αναγγειλω προς εσας πασαν την βουλην του Θεου.
28 'Be on your guard for yourselves and for all the flock of which the Holy Spirit has made you theguardians, to feed the Church of God which he bought with the blood of his own Son.	28 Προσεχετε λοιπον εις εαυτους και εις ολον το ποιμνιον, εις το οποιον το Πνευμα το Αγιον σας εθεσεν επισκοπους, δια να ποιμαινητε την εκκλησιαν του Θεου, την οποιαν απεκτησε δια του ιδιου αυτου αιματος.
29 'I know quite wel that when I have gone fierce wolves wil invade you and will have no mercy on theflock.	29 Διοτι εγω εξευρω τουτο, οτι μετα την αναχωρησιν μου θελουσιν εισελθει εις εσας λυκοι βαρεις μη φειδομενοι του ποιμνιου?
30 Even from your own ranks there wil be men coming forward with a travesty of the truth on their lips toinduce the disciples to fol ow them.	30 και εξ υμων αυτων θελουσι σηκωθη ανθρωποι λαλουντες διεστραμμενα, δια να αποσπωσι τους μαθητας οπισω αυτων.
31 So be on your guard, remembering how night and day for three years I never slackened in counsel ingeach one of you with tears.	31 Δια τουτο αγρυπνειτε, ενθυμουμενοι οτι τρια ετη νυκτα και ημεραν δεν επαυσα νουθετων μετα δακρυων ενα εκαστον.
32 And now I commend you to God and to the word of his grace that has power to build you up and togive you your inheritance among all the sanctified.	32 Και τωρα, αδελφοι, σας αφιερονω εις τον Θεον και εις τον λογον της χαριτος αυτου, οστις δυναται να εποικοδομηση και να δωση εις εσας κληρονομιαν μεταξυ παντων των ηγιασμενων.
33 'I have never asked anyone for money or clothes;	33 Αργυριον η χρυσιον η ιματιον ουδενος επεθυμησα?
34 you know for yourselves that these hands of mine earned enough to meet my needs and those of mycompanions.	34 σεις δε αυτοι εξευρετε οτι εις τας χρειας μου και εις τους οντας μετ' εμου αι χειρες αυται υπηρετησαν.
35 By every means I have shown you that we must exert ourselves in this way to support the weak,remembering the words of the Lord Jesus, who himself said, "There is more happiness in giving than inreceiving." '	35 Κατα παντα υπεδειξα εις εσας οτι ουτω κοπιαζοντες πρεπει να βοηθητε τους ασθενεις και να ενθυμησθε τους λογους του Κυριου Ιησου, οτι αυτος ειπε? Μακαριον ειναι να διδη τις μαλλον παρα να λαμβανη.
36 When he had finished speaking he knelt down with them all and prayed.	36 Και αφου ειπε ταυτα, γονατισας προσηυχηθη μετα παντων αυτων.
37 By now they were all in tears; they put their arms round Paul's neck and kissed him;	37 Εγεινε δε πολυς κλαυθμος παντων, και πεσοντες επι τον τραχηλον του Παυλου κατεφιλουν αυτον,
38 what saddened them most was his saying they would never see his face again. Then they escortedhim to the ship.	38 υπερλυπουμενοι μαλιστα δια τον λογον τον οποιον ειπεν, οτι δεν θελουσιν ιδει πλεον το προσωπον αυτου. Και προεπεμπον αυτον εις το πλοιον.