Psalms 71

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 In you, LORD, I take refuge; let me never be put to shame.	1 εις σαλωμων ο θεος το κριμα σου τω βασιλει δος και την δικαιοσυνην σου τω υιω του βασιλεως
2 In your justice rescue and deliver me; listen to me and save me!	2 κρινειν τον λαον σου εν δικαιοσυνη και τους πτωχους σου εν κρισει
3 Be my rock and refuge, my secure stronghold; for you are my rock and fortress.	3 αναλαβετω τα ορη ειρηνην τω λαω σου και οι βουνοι εν δικαιοσυνη
4 My God, rescue me from the power of the wicked, from the clutches of the violent.	4 κρινει τους πτωχους του λαου και σωσει τους υιους των πενητων και ταπεινωσει συκοφαντην
5 You are my hope, Lord; my trust, GOD, from my youth.	5 και συμπαραμενει τω ηλιω και προ της σεληνης γενεας γενεων
6 On you I depend since birth; from my mother's womb you are my strength; my hope in you never wavers.	6 και καταβησεται ως υετος επι ποκον και ωσει σταγονες σταζουσαι επι την γην
7 I have become a portent to many, but you are my strong refuge!	7 ανατελει εν ταις ημεραις αυτου δικαιοσυνη και πληθος ειρηνης εως ου ανταναιρεθη η σεληνη
8 My mouth shall be filled with your praise, shall sing your glory every day.	8 και κατακυριευσει απο θαλασσης εως θαλασσης και απο ποταμου εως περατων της οικουμενης
9 Do not cast me aside in my old age; as my strength fails, do not forsake me.	9 ενωπιον αυτου προπεσουνται αιθιοπες και οι εχθροι αυτου χουν λειξουσιν
10 For my enemies speak against me; they watch and plot against me.	10 βασιλεις θαρσις και αι νησοι δωρα προσοισουσιν βασιλεις αραβων και σαβα δωρα προσαξουσιν
11 They say, "God has abandoned that one Pursue, seize the wretch! No one will come to the rescue!"	11 και προσκυνησουσιν αυτω παντες οι βασιλεις παντα τα εθνη δουλευσουσιν αυτω
12 God, do not stand far from me; my God, hasten to help me.	12 οτι ερρυσατο πτωχον εκ χειρος δυναστου και πενητα ω ουχ υπηρχεν βοηθος
13 Bring to a shameful end those who attack me; Cover with contempt and scorn those who seek my ruin.	13 φεισεται πτωχου και πενητος και ψυχας πενητων σωσει
14 I will always hope in you and add to all your praise.	14 εκ τοκου και εξ αδικιας λυτρωσεται τας ψυχας αυτων και εντιμον το ονομα αυτων ενωπιον αυτου
15 My mouth shall proclaim your just deeds, day after day your acts of deliverance, though I cannot number them all.	15 και ζησεται και δοθησεται αυτω εκ του χρυσιου της αραβιας και προσευξονται περι αυτου δια παντος ολην την ημεραν ευλογησουσιν αυτον
16 I will speak of the mighty works of the Lord; O GOD, I will tell of your singular justice.	16 εσται στηριγμα εν τη γη επ' ακρων των ορεων υπεραρθησεται υπερ τον λιβανον ο καρπος αυτου και εξανθησουσιν εκ πολεως ωσει χορτος της γης
17 God, you have taught me from my youth; to this day I proclaim your wondrous deeds.	17 εστω το ονομα αυτου ευλογημενον εις τους αιωνας προ του ηλιου διαμενει το ονομα αυτου και ευλογηθησονται εν αυτω πασαι αι φυλαι της γης παντα τα εθνη μακαριουσιν αυτον
18 Now that I am old and gray, do not forsake me, God, That I may proclaim your might to all generations yet to come, Your power	18 ευλογητος κυριος ο θεος ο θεος ισραηλ ο ποιων θαυμασια μονος
19 and justice, God, to the highest heaven. You have done great things; O God, who is your equal?	19 και ευλογητον το ονομα της δοξης αυτου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος και πληρωθησεται της δοξης αυτου πασα η γη γενοιτο γενοιτο
20 You have sent me many bitter afflictions, but once more revive me. From the watery depths of the earth once more raise me up.	20 εξελιπον οι υμνοι δαυιδ του υιου ιεσσαι
21 Restore my honor; turn and comfort me,
22 That I may praise you with the lyre for your faithfulness, my God, And sing to you with the harp, O Holy One of Israel!
23 My lips will shout for joy as I sing your praise; my soul, too, which you have redeemed.
24 Yes, my tongue shall recount your justice day by day. For those who sought my ruin will have been shamed and disgraced.