Psalms 44

NEW AMERICAN BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 For the leader. A maskil of the Korahites.	1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Pieśń pouczająca.
2 O God, we have heard with our own ears; our ancestors have told us The deeds you did in their days, with your own hand in days of old:	2 Boże, słyszeliśmy na własne uszy: ojcowie nasi nam opowiedzieli o czynie, którego za ich dni dokonałeś, za dni starożytnych.
3 You rooted out nations to plant them, crushed peoples to make room for them.	3 Ty własną ręką wygnałeś pogan, a ich zasadziłeś, starłeś narody, a im dałeś przestrzeń.
4 Not with their own swords did they conquer the land, nor did their own arms bring victory; It was your right hand, your own arm, the light of your face for you favored them.	4 Bo nie zdobyli kraju swoim mieczem ani ich nie ocaliło własne ramię, lecz prawica i ramię Twoje, i światło Twego oblicza, boś ich umiłował.
5 You are my king and my God, who bestows victories on Jacob.	5 Ty, o mój Boże, jesteś moim Królem, który Jakubowi zapewniałeś ocalenie.
6 Through you we batter our foes; through your name, trample our adversaries.	6 Dzięki Tobie nacieramy na naszych wrogów i naszych napastników depczemy w imię Twoje.
7 Not in my bow do I trust, nor does my sword bring me victory.	7 Bo nie zaufałem mojemu łukowi ani mój miecz mnie nie ocalił;
8 You have brought us victory over our enemies, shamed those who hate us.	8 lecz Ty nas wybawiłeś od wrogów i zawstydziłeś Tych, co nas nienawidzą.
9 In God we have boasted all the day long; your name we will praise forever. Selah	9 W każdym czasie chlubimy się Bogiem i sławimy bez przerwy Twe imię.
10 But now you have rejected and disgraced us; you do not march out with our armies.	10 A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz już z naszymi wojskami;
11 You make us retreat before the foe; those who hate us plunder us at will.	11 sprawiłeś, że ustępujemy przed wrogiem, a ci, co nas nienawidzą, łup sobie zdobyli.
12 You hand us over like sheep to be slaughtered, scatter us among the nations.	12 Na rzeź nas wydałeś jak owce i rozproszyłeś nas między pogan.
13 You sell your people for nothing; you make no profit from their sale.	13 Swój lud sprzedałeś za bezcen i niewiele zyskałeś na tej sprzedaży.
14 You make us the reproach of our neighbors, the mockery and scorn of those around us.	14 Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadom, na śmiech i urąganie naszego otoczenia.
15 You make us a byword among the nations; the peoples shake their heads at us.	15 Uczyniłeś nas przedmiotem przysłowia wśród pogan, ludy potrząsają głową nad nami.
16 All day long my disgrace is before me; shame has covered my face	16 Wciąż przede mną jest moja zniewaga i wstyd mi twarz okrywa,
17 At the sound of those who taunt and revile, at the sight of the spiteful enemy.	17 na głos miotającego obelgi i szyderstwa, wobec wroga i mściciela.
18 All this has come upon us, though we have not forgotten you, nor been disloyal to your covenant.	18 Wszystko to na nas przyszło, a jednak myśmy nie zapomnieli o Tobie i nie złamaliśmy Twego przymierza,
19 Our hearts have not turned back, nor have our steps strayed from your path.	19 ani serce nasze się nie odwróciło i kroki nasze nie zboczyły z Twej ścieżki,
20 Yet you have left us crushed, desolate in a place of jackals; you have covered us with darkness.	20 kiedy nas starłeś w miejscu szakali i okryłeś nas mrokiem.
21 If we had forgotten the name of our God, stretched out our hands to another god,	21 Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego i wyciągali ręce do obcego boga,
22 Would not God have discovered this, God who knows the secrets of the heart?	22 czyżby Bóg tego nie dostrzegł, On, który zna tajniki serca?
23 For you we are slain all the day long, considered only as sheep to be slaughtered.	23 Lecz to przez wzgląd na Ciebie ciągle nas mordują, mają nas za owce na rzeź przeznaczone.
24 Awake! Why do you sleep, O Lord? Rise up! Do not reject us forever!	24 Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie? Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze!
25 Why do you hide your face; why forget our pain and misery?	25 Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze? Zapominasz o nędzy i ucisku naszym?
26 We are bowed down to the ground; our bodies are pressed to the earth.	26 Albowiem dusza nasza pogrążyła się w prochu, a ciało do ziemi.
27 Rise up, help us! Redeem us as your love demands.	27 Powstań, przyjdź nam na pomoc i wyzwól nas przez swą łaskawość!