Job 11

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 And Zophar the Naamathite spoke out and said:	1 υπολαβων δε σωφαρ ο μιναιος λεγει
2 Should not the man of many words be answered, or must the garrulous man necessarily be right?	2 ο τα πολλα λεγων και αντακουσεται η και ο ευλαλος οιεται ειναι δικαιος ευλογημενος γεννητος γυναικος ολιγοβιος
3 Shall your babblings keep men silent, and shall you deride and no one give rebuke?	3 μη πολυς εν ρημασιν γινου ου γαρ εστιν ο αντικρινομενος σοι
4 Shall you say: "My teaching is pure, and I am clean in your sight"?	4 μη γαρ λεγε οτι καθαρος ειμι τοις εργοις και αμεμπτος εναντιον αυτου
5 But oh, that God would speak, and open his lips against you,	5 αλλα πως αν ο κυριος λαλησαι προς σε και ανοιξει χειλη αυτου μετα σου
6 And tell you that the secrets of wisdom are twice as effective: So you might learn that God will make you answer for your guilt.	6 ειτα αναγγελει σοι δυναμιν σοφιας οτι διπλους εσται των κατα σε και τοτε γνωση οτι αξια σοι απεβη απο κυριου ων ημαρτηκας
7 Can you penetrate the designs of God? Dare you vie with the perfection of the Almighty?	7 η ιχνος κυριου ευρησεις η εις τα εσχατα αφικου α εποιησεν ο παντοκρατωρ
8 It is higher than the heavens; what can you do? It is deeper than the nether world; what can you know?	8 υψηλος ο ουρανος και τι ποιησεις βαθυτερα δε των εν αδου τι οιδας
9 It is longer than the earth in measure, and broader than the sea.	9 η μακροτερα μετρου γης η ευρους θαλασσης
10 If he seize and imprison or call to judgment, who then can say him nay?	10 εαν δε καταστρεψη τα παντα τις ερει αυτω τι εποιησας
11 For he knows the worthlessness of men and sees iniquity; will he then ignore it?	11 αυτος γαρ οιδεν εργα ανομων ιδων δε ατοπα ου παροψεται
12 Will empty man then gain understanding, and the wild jackass be made docile?	12 ανθρωπος δε αλλως νηχεται λογοις βροτος δε γεννητος γυναικος ισα ονω ερημιτη
13 If you set your heart aright and stretch out your hands toward him,	13 ει γαρ συ καθαραν εθου την καρδιαν σου υπτιαζεις δε χειρας προς αυτον
14 If you remove all iniquity from your conduct, and let not injustice dwell in your tent,	14 ει ανομον τι εστιν εν χερσιν σου πορρω ποιησον αυτο απο σου αδικια δε εν διαιτη σου μη αυλισθητω
15 Surely then you may lift up your face in innocence; you may stand firm and unafraid.	15 ουτως γαρ αναλαμψει σου το προσωπον ωσπερ υδωρ καθαρον εκδυση δε ρυπον και ου μη φοβηθης
16 For then you shall forget your misery, or recall it like waters that have ebbed away.	16 και τον κοπον επιληση ωσπερ κυμα παρελθον και ου πτοηθηση
17 Then your life shall be brighter than the noonday; its gloom shall become as the morning,	17 η δε ευχη σου ωσπερ εωσφορος εκ δε μεσημβριας ανατελει σοι ζωη
18 And you shall be secure, because there is hope; you shall look round you and lie down in safety,	18 πεποιθως τε εση οτι εστιν σοι ελπις εκ δε μεριμνης και φροντιδος αναφανειται σοι ειρηνη
19 and you shall take your rest with none to disturb. Many shall entreat your favor,	19 ησυχασεις γαρ και ουκ εσται ο πολεμων σε μεταβαλομενοι δε πολλοι σου δεηθησονται
20 but the wicked, looking on, shall be consumed with envy. Escape shall be cut off from them, they shall wait to expire.	20 σωτηρια δε αυτους απολειψει η γαρ ελπις αυτων απωλεια οφθαλμοι δε ασεβων τακησονται