Livre des Psaumes 73

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Psaume d’Asaf. Oui, Dieu est bon pour Israël: je le dis pour ceux qui ont le cœur pur.	1 Ψαλμος του Ασαφ.>> Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν.
2 Pourtant, pour un peu mon pied achoppait, un rien et mes pas glissaient.	2 Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν? παρ' ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου.
3 J’en étais à envier les gens sans foi car je voyais le bonheur des méchants.	3 Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων.
4 Ils ne connaissent pas la souffrance, ils sont bien nourris, leur corps est sain.	4 Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ' η δυναμις αυτων ειναι στερεα.
5 La peine de l’homme ne les touche pas, ils ne sont pas éprouvés comme les humains.	5 Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι? ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων.
6 De là leur orgueil: ils le portent en collier; la violence est le vêtement qui les couvre,	6 δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον? η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον.
7 leur graisse sue la méchanceté et leur cœur déborde d’inventions mauvaises.	7 Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους? εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων.
8 Ils ricanent, ils cherchent comment nuire, ils parlent de très haut, et c’est pour tromper.	8 Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν? λαλουσιν υπερηφανως.
9 Ils savent tout du ciel, et la terre pour eux n’a pas de secret.	9 Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην.
10 C’est pourquoi mon peuple penche vers eux, car on ne voit chez eux que réussite.	10 Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου? και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι' αυτους.
11 Et l’on dit: “Dieu voit-il? Le Très-Haut, en a-t-il connaissance?”	11 Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω;
12 Ces gens-là sont mauvais et sans aucun problème ils entassent leurs richesses.	12 Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος? αυξανουσι τα πλουτη αυτων.
13 Alors, à quoi bon garder, moi, un cœur pur, et conserver les mains nettes,	13 Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου.
14 si tout le jour je reçois des coups et chaque matin une nouvelle leçon?	14 Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην.
15 Mais comment dire: “Je parlerai leur langage”? Ce serait trahir le parti de tes fils.	15 Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως? ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου.
16 Je cherchais à y voir clair, et c’était pour moi chose difficile.	16 Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ' εφανη δυσκολον?
17 Mais un jour je suis entré dans les secrets de Dieu, et j’ai compris comment ils terminent.	17 εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων.
18 Tu les mets sur un terrain glissant, puis tu les précipites dans l’abîme.	18 Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους? ερριψας αυτους εις κρημνον.
19 Comment, les voilà ruinés? Comme c’est vite fait! Ils ne sont plus, tout a fini dans l’épouvante.	19 Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου.
20 Comme un songe au réveil, Seigneur, tu t’es réveillé et tu as chassé leur image.	20 Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων.
21 Quand j’étais aigri, aiguillonné par mes ressentiments,	21 Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο?
22 c’était de la bêtise, non de la sagesse, je ne te comprenais guère plus que les bêtes.	22 και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον? κτηνος ημην ενωπιον σου.
23 Ne suis-je pas en tout temps avec toi? Tu m’as saisi de la main droite,	23 Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου? συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος.
24 tu me guides selon ton dessein, et ta Gloire derrière elle m’entraîne.	24 Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη.
25 Que pourrais-je avoir aux cieux, si ce n’est toi, et à part toi, je ne désire rien sur la terre.	25 Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε.
26 Ma chair et mon cœur se consument pour toi, mon Dieu, mon roc, qui es mien à jamais.	26 Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου? αλλ' ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα.
27 Nul doute: qui s’éloigne de toi se perd, tu réduis à rien ceux qui te sont infidèles.	27 Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη? συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου.
28 Pour moi rien de meilleur que d’être près de Dieu; j’ai fait du Seigneur mon refuge et je redirai tes œuvres aux portes de Sion.	28 Αλλα δι' εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου? εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου.