Книга пророка Варуха 4

Библия Синодальный перевод	Biblia Tysiąclecia
1 Вот книга заповедей Божиих и закон, пребывающий вовек. Все, держащиеся ее, будут жить, а оставляющие ее умрут.	1 Tą mądrością jest księga przykazań Boga i Prawo trwające na wieki. Wszyscy, którzy się go trzymają, żyć będą. Którzy je zaniedbują, pomrą.
2 Обратись, Иаков, и возьми ее, ходи при сиянии света ее.	2 Nawróć się, Jakubie, trzymaj się go, chodź w blasku jego światła!
3 Не отдавай другому славы твоей, и полезного для тебя - чужому народу.	3 Nie dawaj chwały swojej obcemu ani innemu narodowi twych przywilejów!
4 Счастливы мы, Израиль, что мы знаем, что благоугодно Богу.	4 Szczęśliwi jesteśmy, o Izraelu, że znamy to, co się Bogu podoba.
5 Дерзай, народ мой, памятник Израиля!	5 Bądź dobrej myśli, narodzie mój, pamiątko Izraela!
6 Вы преданы язычникам не на погибель, но за то, что вы прогневали Бога, вы преданы врагам;	6 Zostaliście zaprzedani poganom, ale nie na zatracenie; dlatego zostaliście wydani nieprzyjaciołom, iż pobudziliście Boga do gniewu.
7 ибо раздражили Сотворившего вас, принося жертвы бесам, а не Богу.	7 Rozgniewaliście bowiem Stworzyciela swego ofiarami składanymi złym duchom, a nie Bogu.
8 Вы забыли питающего вас вечного Бога, а также огорчили и воспитавший вас Иерусалим,	8 Zapomnieliście o waszym Żywicielu, Bogu wiekuistym, zasmuciliście też Jerozolimę, która was wychowała.
9 ибо он видел пришедший на вас гнев от Бога и говорил: "слушайте, сожители Сиона, Бог навел на меня великую скорбь,	9 Widziała bowiem przychodzący na was gniew Boży i rzekła: "Słuchajcie, sąsiedzi Syjonu, Bóg zasmucił mnie bardzo,
10 ибо я видел пленение сыновей моих и дочерей, которое навел на них Вечный.	10 widzę bowiem niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny.
11 Я питал их с радостью, а отпустил с плачем и горестью.	11 Wyżywiłam ich z radością, a odesłałam z płaczem i smutkiem.
12 Никто не радуйся о мне, вдовствующем и оставленном многими; я опустел за грехи детей моих, ибо они уклонились от закона Божия;	12 Niech nikt się nie śmieje, żem wdowa i opuszczona przez wielu. Zostałam opuszczona z powodu grzechów dzieci moich, ponieważ wyłamały się spod prawa Bożego.
13 не познали уставов Его, не ходили путями заповедей Бога, и не вступили на стези учения в правде Его.	13 Nie poznały słusznych rozporządzeń Twoich ani nie kroczyły drogami przykazań Bożych, ani nie weszły na ścieżki wychowania w Twojej sprawiedliwości.
14 Придите, сожители Сиона, и вспомните пленение сыновей моих и дочерей, которое навел на них Вечный.	14 Przyjdźcie, sąsiedzi Syjonu! Przypomnijcie sobie niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny.
15 Ибо Он навел на них народ издалека, народ наглый и иноязычный, ибо не устыдились старца, и не сжалились над младенцем,	15 Sprowadził na nich naród z daleka, naród bezczelny, obcego języka, który nie uszanował starca ani nie ulitował się nad dzieckiem.
16 и увели у вдовы сыновей возлюбленных, и лишили одинокую дочерей.	16 Uprowadził umiłowanych Wdowy i pozbawił córek Opuszczoną.
17 Я же чем могу помочь вам?	17 Ja zaś jak wam mogę pomóc?
18 Кто навел на вас сии бедствия, Тот и избавит вас от руки врагов ваших.	18 Ten, który zesłał na was to zło, wybawi was z rąk nieprzyjaciół.
19 Идите, дети, идите, ибо я остался пуст.	19 Idźcie, dzieci, idźcie, ja zaś sama i opuszczona zostać muszę.
20 Я снял с себя одежду мира и оделся вретищем моления моего; буду взывать к Вечному во дни мои.	20 Zdjęłam szatę pokoju, a przyoblekłam się w wór mojej modlitwy i wołać będę do Przedwiecznego w czasie dni moich.
21 Дерзайте, дети, взывайте к Богу, и Он избавит вас от насилия, от руки врагов.	21 Miejcie ufność, dzieci, wołajcie do Boga, a wyrwie was z mocy, z ręki nieprzyjaciół.
22 Ибо от Вечного я ожидал спасения вашего, и мне пришла от Святаго радость о милости, которая скоро придет к вам от Вечного, Спасителя нашего.	22 Ja zaś z ufnością oddałam Przedwiecznemu wybawienie wasze i rozradował mię Święty miłosierdziem, jakie okaże wam prędko Przedwieczny, wasz Zbawca.
23 Я отпускал вас с печалью и горестью, но Бог возвратит мне вас с радостью и весельем навеки.	23 Wysłałam was ze smutkiem i płaczem, a Bóg odda mi was z radością i weselem na wieki.
24 Ибо, как ныне сожители Сиона видели пленение ваше, так увидят скоро спасение ваше от Бога, которое придет к вам с великою славою и величием Вечного.	24 Jak bowiem teraz sąsiedzi Syjonu widzieli wasze wygnanie, tak oglądać będą wasze zbawienie, sprawione przez Boga, które przyjdzie wam z wielką chwałą i okazałością Przedwiecznego.
25 Дети! потерпите постигший вас от Бога гнев: преследовал тебя враг, но ты скоро увидишь погибель его, и наступишь ему на шею.	25 Dzieci, cierpliwie znieście gniew, jaki Bóg zesłał na was. Prześladuje cię twój nieprzyjaciel, ale wnet ujrzysz zagładę jego i na karku jego staniesz.
26 Воспитанные у меня в неге пошли жесткими путями, схвачены, как стадо, расхищенное врагами.	26 Moje dzieci pieszczone szły drogami przykrymi, zostały uprowadzone jak stado zagrabione przez nieprzyjaciół.
27 Дерзайте, дети, и взывайте к Богу, ибо о вас вспомнит Тот, Кто навел на вас это.	27 Ufajcie, dzieci, wołajcie do Boga, a Ten, który dopuścił to na was, będzie pamiętał o was.
28 Какова была решимость ваша, чтобы удалиться от Бога, увеличьте ее в десять раз, чтобы обратиться и искать Его,	28 Jak bowiem błądząc myśleliście o odstąpieniu od Boga, tak teraz, nawróciwszy się, szukajcie Go dziesięciokrotnie.
29 ибо Тот, Который навел на вас сии бедствия, наведет на вас вечное веселье со спасением".	29 Albowiem Ten, co zesłał na was to zło, przywiedzie radość wieczną wraz z wybawieniem waszym".
30 Дерзай, Иерусалим! Даровавший тебе имя утешит тебя.	30 Nie upadaj na duchu, Jeruzalem, pocieszy cię Ten, który ci nadał imię.
31 Несчастны те, которые оскорбляли тебя и радовались твоему падению.	31 Biada tym, którzy cię skrzywdzili i cieszą się z twego nieszczęścia.
32 Несчастны города, которым служили дети твои, несчастна земля, принявшая сыновей твоих,	32 Biada tym miastom, którym służą twe dzieci, biada temu, które przyjęło twych synów.
33 ибо, как она радовалась о твоем падении и веселилась о твоем поражении, так будет скорбеть о своем опустошении.	33 Jak bowiem cieszyło się twoim zniszczeniem i radowało się twoim upadkiem, tak będzie zasmucone własnym spustoszeniem.
34 Я отниму у нее радость о множестве ее народа, и хвастовство ее будет в печаль;	34 Odbiorę mu radość z wielkiej liczby mieszkańców, a pycha jego przemieni się w smutek.
35 ибо придет на нее огонь от Вечного на долгие дни, и весьма долгое время она будет обитаема бесами.	35 Albowiem Przedwieczny ześle na nie ogień przez wiele dni i długi czas złe duchy zamieszkiwać je będą.
36 Оглянись, Иерусалим, на восток, и посмотри на радость, грядущую к тебе от Бога.	36 Jerozolimo, spojrzyj na Wschód i zobacz radość, która ci przychodzi od Pana.
37 Вот, идут сыновья твои, которых ты отпустил, идут собранные от востока до запада словом Святаго, радуясь о славе Божией.	37 Oto idą synowie twoi, których wysłałaś, idą, zebrani ze wschodu i zachodu na słowo Świętego, ciesząc się chwałą Boga.