Księga Barucha 4

¹ Tą mądrością jest księga przykazań Boga i Prawo trwające na wieki. Wszyscy, którzy się go trzymają, żyć będą. Którzy je zaniedbują, pomrą.

² Nawróć się, Jakubie, trzymaj się go, chodź w blasku jego światła!

³ Nie dawaj chwały swojej obcemu ani innemu narodowi twych przywilejów!

⁴ Szczęśliwi jesteśmy, o Izraelu, że znamy to, co się Bogu podoba.

⁵ Bądź dobrej myśli, narodzie mój, pamiątko Izraela!

⁶ Zostaliście zaprzedani poganom, ale nie na zatracenie; dlatego zostaliście wydani nieprzyjaciołom, iż pobudziliście Boga do gniewu.

⁷ Rozgniewaliście bowiem Stworzyciela swego ofiarami składanymi złym duchom, a nie Bogu.

⁸ Zapomnieliście o waszym Żywicielu, Bogu wiekuistym, zasmuciliście też Jerozolimę, która was wychowała.

⁹ Widziała bowiem przychodzący na was gniew Boży i rzekła: "Słuchajcie, sąsiedzi Syjonu, Bóg zasmucił mnie bardzo,

¹⁰ widzę bowiem niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny.

¹¹ Wyżywiłam ich z radością, a odesłałam z płaczem i smutkiem.

¹² Niech nikt się nie śmieje, żem wdowa i opuszczona przez wielu. Zostałam opuszczona z powodu grzechów dzieci moich, ponieważ wyłamały się spod prawa Bożego.

¹³ Nie poznały słusznych rozporządzeń Twoich ani nie kroczyły drogami przykazań Bożych, ani nie weszły na ścieżki wychowania w Twojej sprawiedliwości.

¹⁴ Przyjdźcie, sąsiedzi Syjonu! Przypomnijcie sobie niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny.

¹⁵ Sprowadził na nich naród z daleka, naród bezczelny, obcego języka, który nie uszanował starca ani nie ulitował się nad dzieckiem.

¹⁶ Uprowadził umiłowanych Wdowy i pozbawił córek Opuszczoną.

¹⁷ Ja zaś jak wam mogę pomóc?

¹⁸ Ten, który zesłał na was to zło, wybawi was z rąk nieprzyjaciół.

¹⁹ Idźcie, dzieci, idźcie, ja zaś sama i opuszczona zostać muszę.

²⁰ Zdjęłam szatę pokoju, a przyoblekłam się w wór mojej modlitwy i wołać będę do Przedwiecznego w czasie dni moich.

²¹ Miejcie ufność, dzieci, wołajcie do Boga, a wyrwie was z mocy, z ręki nieprzyjaciół.

²² Ja zaś z ufnością oddałam Przedwiecznemu wybawienie wasze i rozradował mię Święty miłosierdziem, jakie okaże wam prędko Przedwieczny, wasz Zbawca.

²³ Wysłałam was ze smutkiem i płaczem, a Bóg odda mi was z radością i weselem na wieki.

²⁴ Jak bowiem teraz sąsiedzi Syjonu widzieli wasze wygnanie, tak oglądać będą wasze zbawienie, sprawione przez Boga, które przyjdzie wam z wielką chwałą i okazałością Przedwiecznego.

²⁵ Dzieci, cierpliwie znieście gniew, jaki Bóg zesłał na was. Prześladuje cię twój nieprzyjaciel, ale wnet ujrzysz zagładę jego i na karku jego staniesz.

²⁶ Moje dzieci pieszczone szły drogami przykrymi, zostały uprowadzone jak stado zagrabione przez nieprzyjaciół.

²⁷ Ufajcie, dzieci, wołajcie do Boga, a Ten, który dopuścił to na was, będzie pamiętał o was.

²⁸ Jak bowiem błądząc myśleliście o odstąpieniu od Boga, tak teraz, nawróciwszy się, szukajcie Go dziesięciokrotnie.

²⁹ Albowiem Ten, co zesłał na was to zło, przywiedzie radość wieczną wraz z wybawieniem waszym".

³⁰ Nie upadaj na duchu, Jeruzalem, pocieszy cię Ten, który ci nadał imię.

³¹ Biada tym, którzy cię skrzywdzili i cieszą się z twego nieszczęścia.

³² Biada tym miastom, którym służą twe dzieci, biada temu, które przyjęło twych synów.

³³ Jak bowiem cieszyło się twoim zniszczeniem i radowało się twoim upadkiem, tak będzie zasmucone własnym spustoszeniem.

³⁴ Odbiorę mu radość z wielkiej liczby mieszkańców, a pycha jego przemieni się w smutek.

³⁵ Albowiem Przedwieczny ześle na nie ogień przez wiele dni i długi czas złe duchy zamieszkiwać je będą.

³⁶ Jerozolimo, spojrzyj na Wschód i zobacz radość, która ci przychodzi od Pana.

³⁷ Oto idą synowie twoi, których wysłałaś, idą, zebrani ze wschodu i zachodu na słowo Świętego, ciesząc się chwałą Boga.