Книга Иова 7
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142
Быт
Исх
Лев
Чис
Втор
ИсНав
Суд
Руфь
1Цар
2Цар
3Цар
4Цар
1Пар
2Пар
1Езд
Неем
Тов
Иудифь
Есф
1Макк
2Макк
Иов
Пс
Притчи
Еккл
Песн
Прем.Сол.
Сирах
Ис
Иер
Плач
Вар
Иез
Дан
Ос
Иоиль
Амос
Авд
Иона
Мих
Наум
Авв
Соф
Агг
Зах
Мал
Мф
Мк
Лк
Ин
Деян
Рим
1Кор
2Кор
Гал
Еф
Фил
Кол
1Фес
2Фес
1Тим
2Тим
Тит
Филим
Евр
Иак
1Петр
2Петр
1Ин
2Ин
3Ин
Иуд
Откр
3Макк
3Езд
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
| Библия Синодальный перевод | LXX |
|---|---|
| 1 Не определено ли человеку время на земле, и дни его не то же ли, что дни наемника? | 1 ποτερον ουχι πειρατηριον εστιν ο βιος ανθρωπου επι της γης και ωσπερ μισθιου αυθημερινου η ζωη αυτου |
| 2 Как раб жаждет тени, и как наемник ждет окончания работы своей, | 2 η ωσπερ θεραπων δεδοικως τον κυριον αυτου και τετευχως σκιας η ωσπερ μισθωτος αναμενων τον μισθον αυτου |
| 3 так я получил в удел месяцы суетные, и ночи горестные отчислены мне. | 3 ουτως καγω υπεμεινα μηνας κενους νυκτες δε οδυνων δεδομεναι μοι εισιν |
| 4 Когда ложусь, то говорю: 'когда-то встану?', а вечер длится, и я ворочаюсь досыта до самого рассвета. | 4 εαν κοιμηθω λεγω ποτε ημερα ως δ' αν αναστω παλιν ποτε εσπερα πληρης δε γινομαι οδυνων απο εσπερας εως πρωι |
| 5 Тело мое одето червями и пыльными струпами; кожа моя лопается и гноится. | 5 φυρεται δε μου το σωμα εν σαπρια σκωληκων τηκω δε βωλακας γης απο ιχωρος ξυων |
| 6 Дни мои бегут скорее челнока и кончаются без надежды. | 6 ο δε βιος μου εστιν ελαφροτερος λαλιας απολωλεν δε εν κενη ελπιδι |
| 7 Вспомни, что жизнь моя дуновение, что око мое не возвратится видеть доброе. | 7 μνησθητι ουν οτι πνευμα μου η ζωη και ουκετι επανελευσεται ο οφθαλμος μου ιδειν αγαθον |
| 8 Не увидит меня око видевшего меня; очи Твои на меня, --и нет меня. | 8 ου περιβλεψεται με οφθαλμος ορωντος με οι οφθαλμοι σου εν εμοι και ουκετι ειμι |
| 9 Редеет облако и уходит; так нисшедший в преисподнюю не выйдет, | 9 ωσπερ νεφος αποκαθαρθεν απ' ουρανου εαν γαρ ανθρωπος καταβη εις αδην ουκετι μη αναβη |
| 10 не возвратится более в дом свой, и место его не будет уже знать его. | 10 ουδ' ου μη επιστρεψη ετι εις τον ιδιον οικον ουδε μη επιγνω αυτον ετι ο τοπος αυτου |
| 11 Не буду же я удерживать уст моих; буду говорить в стеснении духа моего; буду жаловаться в горести души моей. | 11 αταρ ουν ουδε εγω φεισομαι τω στοματι μου λαλησω εν αναγκη ων ανοιξω πικριαν ψυχης μου συνεχομενος |
| 12 Разве я море или морское чудовище, что Ты поставил надо мною стражу? | 12 ποτερον θαλασσα ειμι η δρακων οτι κατεταξας επ' εμε φυλακην |
| 13 Когда подумаю: утешит меня постель моя, унесет горесть мою ложе мое, | 13 ειπα οτι παρακαλεσει με η κλινη μου ανοισω δε προς εμαυτον ιδια λογον τη κοιτη μου |
| 14 ты страшишь меня снами и видениями пугаешь меня; | 14 εκφοβεις με ενυπνιοις και εν οραμασιν με καταπλησσεις |
| 15 и душа моя желает лучше прекращения дыхания, лучше смерти, нежели [сбережения] костей моих. | 15 απαλλαξεις απο πνευματος μου την ψυχην μου απο δε θανατου τα οστα μου |
| 16 Опротивела мне жизнь. Не вечно жить мне. Отступи от меня, ибо дни мои суета. | 16 ου γαρ εις τον αιωνα ζησομαι ινα μακροθυμησω αποστα απ' εμου κενος γαρ μου ο βιος |
| 17 Что такое человек, что Ты столько ценишь его и обращаешь на него внимание Твое, | 17 τι γαρ εστιν ανθρωπος οτι εμεγαλυνας αυτον η οτι προσεχεις τον νουν εις αυτον |
| 18 посещаешь его каждое утро, каждое мгновение испытываешь его? | 18 η επισκοπην αυτου ποιηση εως το πρωι και εις αναπαυσιν αυτον κρινεις |
| 19 Доколе же Ты не оставишь, доколе не отойдешь от меня, доколе не дашь мне проглотить слюну мою? | 19 εως τινος ουκ εας με ουδε προιη με εως αν καταπιω τον πτυελον μου εν οδυνη |
| 20 Если я согрешил, то что я сделаю Тебе, страж человеков! Зачем Ты поставил меня противником Себе, так что я стал самому себе в тягость? | 20 ει εγω ημαρτον τι δυναμαι σοι πραξαι ο επισταμενος τον νουν των ανθρωπων δια τι εθου με κατεντευκτην σου ειμι δε επι σοι φορτιον |
| 21 И зачем бы не простить мне греха и не снять с меня беззакония моего? ибо, вот, я лягу в прахе; завтра поищешь меня, и меня нет. | 21 και δια τι ουκ εποιησω της ανομιας μου ληθην και καθαρισμον της αμαρτιας μου νυνι δε εις γην απελευσομαι ορθριζων δε ουκετι ειμι |
ITALIANO
ENGLISH
ESPANOL
FRANCAIS
LATINO
PORTUGUES
DEUTSCH
MAGYAR
Ελληνική
לשון עברית
عَرَبيْ