Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

Giobbe (ايوب) 30


font
SMITH VAN DYKEVULGATA
1 واما الآن فقد ضحك علي اصاغري اياما الذين كنت استنكف من ان اجعل آبائهم مع كلاب غنمي.1 Nunc autem derident me juniores tempore,
quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei :
2 قوة ايديهم ايضا ما هي لي. فيهم عجزت الشيخوخة.2 quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo,
et vita ipsa putabantur indigni :
3 في العوز والمحل مهزولون عارقون اليابسة التي هي منذ امس خراب وخربة.3 egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine,
squallentes calamitate et miseria.
4 الذين يقطفون الملاح عند الشيح واصول الرّتم خبزهم.4 Et mandebant herbas, et arborum cortices,
et radix juniperorum erat cibus eorum :
5 من الوسط يطردون. يصيحون عليهم كما على لص.5 qui de convallibus ista rapientes,
cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
6 للسكن في اودية مرعبة وثقب التراب والصخور.6 In desertis habitabant torrentium,
et in cavernis terræ, vel super glaream :
7 بين الشيح ينهقون. تحت العوسج ينكبّون.7 qui inter hujuscemodi lætabantur,
et esse sub sentibus delicias computabant :
8 ابناء الحماقة بل ابناء اناس بلا اسم سيطوا من الارض8 filii stultorum et ignobilium,
et in terra penitus non parentes.
9 اما الآن فصرت اغنيتهم واصبحت لهم مثلا.9 Nunc in eorum canticum versus sum,
et factus sum eis in proverbium.
10 يكرهونني. يبتعدون عني وامام وجهي لم يمسكوا عن البسق.10 Abominantur me, et longe fugiunt a me,
et faciem meam conspuere non verentur.
11 لانه اطلق العنان وقهرني فنزعوا الزمام قدامي.11 Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me,
et frenum posuit in os meum.
12 عن اليمين الفروخ يقومون يزيحون رجلي ويعدّون عليّ طرقهم للبوار.12 Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt :
pedes meos subverterunt,
et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
13 افسدوا سبلي. اعانوا على سقوطي. لا مساعد عليهم.13 Dissipaverunt itinera mea ;
insidiati sunt mihi, et prævaluerunt :
et non fuit qui ferret auxilium.
14 ياتون كصدع عريض. تحت الهدّة يتدحرجون.14 Quasi rupto muro, et aperta janua, irruerunt super me,
et ad meas miserias devoluti sunt.
15 انقلبت عليّ اهوال. طردت كالريح نعمتي فعبرت كالسحاب سعادتي15 Redactus sum in nihilum :
abstulisti quasi ventus desiderium meum,
et velut nubes pertransiit salus mea.
16 فالآن انهالت نفسي عليّ واخذتني ايام المذلّة.16 Nunc autem in memetipso marcescit anima mea,
et possident me dies afflictionis.
17 الليل ينخر عظامي فيّ وعارقيّ لا تهجع.17 Nocte os meum perforatur doloribus,
et qui me comedunt, non dormiunt.
18 بكثرة الشدة تنكّر لبسي. مثل جيب قميصي حزمتني.18 In multitudine eorum consumitur vestimentum meum,
et quasi capitio tunicæ succinxerunt me.
19 قد طرحني في الوحل فاشبهت التراب والرماد.19 Comparatus sum luto,
et assimilatus sum favillæ et cineri.
20 اليك اصرخ فما تستجيب لي. اقوم فما تنتبه اليّ.20 Clamo ad te, et non exaudis me :
sto, et non respicis me.
21 تحولت الى جاف من نحوي. بقدرة يدك تضطهدني.21 Mutatus es mihi in crudelem,
et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
22 حملتني اركبتني الريح وذوبتني تشوها.22 Elevasti me, et quasi super ventum ponens ;
elisisti me valide.
23 لاني اعلم انك الى الموت تعيدني والى بيت ميعاد كل حيّ.23 Scio quia morti trades me,
ubi constituta est domus omni viventi.
24 ولكن في الخراب ألا يمد يدا. في البليّة ألا يستغيث عليها24 Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam :
et si corruerint, ipse salvabis.
25 ألم ابك لمن عسر يومه. ألم تكتئب نفسي على المسكين.25 Flebam quondam super eo qui afflictus erat,
et compatiebatur anima mea pauperi.
26 حينما ترجيت الخير جاء الشر. وانتظرت النور فجاء الدجى.26 Expectabam bona, et venerunt mihi mala :
præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
27 امعائي تغلي ولا تكف. تقدمتني ايام المذلة.27 Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie :
prævenerunt me dies afflictionis.
28 اسوددت لكن بلا شمس. قمت في الجماعة اصرخ.28 Mœrens incedebam sine furore ;
consurgens, in turba clamabam.
29 صرت اخا للذئاب وصاحبا لرئال النعام.29 Frater fui draconum,
et socius struthionum.
30 حرش جلدي عليّ وعظامي احترّت من الحرارة فيّ.30 Cutis mea denigrata est super me,
et ossa mea aruerunt præ caumate.
31 صار عودي للنوح ومزماري لصوت الباكين31 Versa est in luctum cithara mea,
et organum meum in vocem flentium.