Giobbe (ايوب) 30

SMITH VAN DYKE	KÁLDI-NEOVULGÁTA
1 واما الآن فقد ضحك علي اصاغري اياما الذين كنت استنكف من ان اجعل آبائهم مع كلاب غنمي.	1 Most pedig olyanok űznek belőlem csúfot, akik korban utánam vannak, akiknek atyáit nem tartottam arra érdemesnek, hogy nyájam kutyái közé állítsam!
2 قوة ايديهم ايضا ما هي لي. فيهم عجزت الشيخوخة.	2 Semmire sem mennék kezük erejével, még az életre sem látszanak méltóknak,
3 في العوز والمحل مهزولون عارقون اليابسة التي هي منذ امس خراب وخربة.	3 ínségtől és éhségtől aszottak és a sivatagon tengődnek, mocskosok az ínségtől s a nyomorúságtól,
4 الذين يقطفون الملاح عند الشيح واصول الرّتم خبزهم.	4 füveket és fakérget rágcsálnak, és borókagyökér a kenyerük,
5 من الوسط يطردون. يصيحون عليهم كما على لص.	5 a völgyekben tépik őket, és ha egyre ráakadnak, odafutnak nagy hűhóval.
6 للسكن في اودية مرعبة وثقب التراب والصخور.	6 A hegyi folyók vadonjaiban laknak, a föld üregeiben és kavicsokon;
7 بين الشيح ينهقون. تحت العوسج ينكبّون.	7 még örömet is találnak ebben, és élvezetnek veszik, hogy tövisek alatt laknak;
8 ابناء الحماقة بل ابناء اناس بلا اسم سيطوا من الارض	8 balgák, senkik fiai, akik számba sem jönnek a földön.
9 اما الآن فصرت اغنيتهم واصبحت لهم مثلا.	9 Most, íme, ezek faragnak rám nótákat és vesznek a nyelvükre engem.
10 يكرهونني. يبتعدون عني وامام وجهي لم يمسكوا عن البسق.	10 Irtóznak, messze húzódnak el tőlem, nem átallják, hogy képembe köpjenek,
11 لانه اطلق العنان وقهرني فنزعوا الزمام قدامي.	11 mert Isten megnyitotta a tegezét és rám lőtt, számba zabolát vetett.
12 عن اليمين الفروخ يقومون يزيحون رجلي ويعدّون عليّ طرقهم للبوار.	12 Jobbom felől hirtelen rám szakadtak csapásaim, s elgáncsolták lábamat; elnyomtak útjaikkal, mint valami árvízzel,
13 افسدوا سبلي. اعانوا على سقوطي. لا مساعد عليهم.	13 széthányták ösvényeimet, leselkedtek utánam és legyűrtek, és nem volt, aki segítsen.
14 ياتون كصدع عريض. تحت الهدّة يتدحرجون.	14 Rám rohantak, úgy mint a faltörésen és a megnyitott ajtón át, ide hömpölyögtek, hogy nyomorgassanak.
15 انقلبت عليّ اهوال. طردت كالريح نعمتي فعبرت كالسحاب سعادتي	15 Semmivé lettem; elragadtad kívánságomat, mint a szél, boldogságom elvonult, mint a felhő.
16 فالآن انهالت نفسي عليّ واخذتني ايام المذلّة.	16 Most pedig önmagát emészti a lelkem, és megragadnak az ínség napjai.
17 الليل ينخر عظامي فيّ وعارقيّ لا تهجع.	17 Fájdalom járja át csontjaimat éjjel, s akik rágódnak rajtam, nem pihennek.
18 بكثرة الشدة تنكّر لبسي. مثل جيب قميصي حزمتني.	18 Sokaságuk miatt tönkremegy a ruhám, körülvettek engem, mint a ruha fejnyílása.
19 قد طرحني في الوحل فاشبهت التراب والرماد.	19 Sárhoz lettem hasonló, olyan vagyok, mint a por és hamu.
20 اليك اصرخ فما تستجيب لي. اقوم فما تنتبه اليّ.	20 Kiáltok hozzád, de nem hallgatsz meg engem, állok előtted, de nem vetsz ügyet rám.
21 تحولت الى جاف من نحوي. بقدرة يدك تضطهدني.	21 Kegyetlen lettél hozzám, és kemény kézzel fordulsz ellenem.
22 حملتني اركبتني الريح وذوبتني تشوها.	22 Felemeltél, szél hátára kaptál, azután levágtál erővel.
23 لاني اعلم انك الى الموت تعيدني والى بيت ميعاد كل حيّ.	23 Tudom, hogy átadsz a halálnak, hol hajlék van minden élő részére.
24 ولكن في الخراب ألا يمد يدا. في البليّة ألا يستغيث عليها	24 Te azonban nem az ő megrontásukra nyújtod ki kezedet és ha összeroskadnak, te leszel a megmentő!
25 ألم ابك لمن عسر يومه. ألم تكتئب نفسي على المسكين.	25 Sirattam hajdan azt, akinek kemény volt a napja, és sajnálta lelkem a szegényt.
26 حينما ترجيت الخير جاء الشر. وانتظرت النور فجاء الدجى.	26 Jót reméltem, de rossz jött rám, fényt vártam, de sötétség tört elő.
27 امعائي تغلي ولا تكف. تقدمتني ايام المذلة.	27 Forr a bensőm és nem tud megnyugodni, nyomor napjai törtek rám.
28 اسوددت لكن بلا شمس. قمت في الجماعة اصرخ.	28 Szomorúan járok, napfény nélkül, felkelek a gyülekezetben és kiáltok.
29 صرت اخا للذئاب وصاحبا لرئال النعام.	29 Testvére lettem a sakáloknak és társa a struccmadaraknak.
30 حرش جلدي عليّ وعظامي احترّت من الحرارة فيّ.	30 Megfeketült rajtam a bőröm, és láztól kiégtek csontjaim.
31 صار عودي للنوح ومزماري لصوت الباكين	31 Zokogásra fordult a lantom, és sírásra fuvolám szava!