1 واما الآن فقد ضحك علي اصاغري اياما الذين كنت استنكف من ان اجعل آبائهم مع كلاب غنمي. | 1 Αλλα τωρα οι νεωτεροι μου την ηλικιαν με περιγελωσι, των οποιων τους πατερας δεν ηθελον καταδεχθη να βαλω μετα των κυνων του ποιμνιου μου. |
2 قوة ايديهم ايضا ما هي لي. فيهم عجزت الشيخوخة. | 2 Και εις τι τωοντι ηδυνατο να με ωφεληση η δυναμις των χειρων αυτων, εις τους οποιους η ισχυς εξελιπε; |
3 في العوز والمحل مهزولون عارقون اليابسة التي هي منذ امس خراب وخربة. | 3 Δι' ενδειαν και πειναν ησαν απομεμονωμενοι? εφευγον εις γην ανυδρον, σκοτεινην, ηφανισμενην και ερημον? |
4 الذين يقطفون الملاح عند الشيح واصول الرّتم خبزهم. | 4 εκοπτον μολοχην πλησιον των θαμνων και την ριζαν των αρκευθων δια τροφην αυτων. |
5 من الوسط يطردون. يصيحون عليهم كما على لص. | 5 Ησαν εκ μεσου δεδιωγμενοι? εφωναζον επ' αυτους ως κλεπτας. |
6 للسكن في اودية مرعبة وثقب التراب والصخور. | 6 Κατωκουν εν τοις κρημνοις των χειμαρρων, ταις τρυπαις της γης και τοις βροχοις. |
7 بين الشيح ينهقون. تحت العوسج ينكبّون. | 7 Μεταξυ των θαμνων ωγκωντο? υποκατω των ακανθων συνηγοντο? |
8 ابناء الحماقة بل ابناء اناس بلا اسم سيطوا من الارض | 8 αφρονες και δυσφημοι, εκδεδιωγμενοι εκ της γης. |
9 اما الآن فصرت اغنيتهم واصبحت لهم مثلا. | 9 Και τωρα εγω ειμαι το τραγωδιον αυτων, ειμαι και η παροιμια αυτων. |
10 يكرهونني. يبتعدون عني وامام وجهي لم يمسكوا عن البسق. | 10 Με βδελυττονται, απομακρυνονται απ' εμου, και δεν συστελλονται να πτυωσιν εις το προσωπον μου. |
11 لانه اطلق العنان وقهرني فنزعوا الزمام قدامي. | 11 Επειδη ο Θεος διελυσε την υπεροχην μου και με εθλιψεν, απερριψαν και αυτοι τον χαλινον εμπροσθεν μου. |
12 عن اليمين الفروخ يقومون يزيحون رجلي ويعدّون عليّ طرقهم للبوار. | 12 Εκ δεξιων ανιστανται οι νεοι? απωθουσι τους ποδας μου, και ετοιμαζουσι κατ' εμου τας ολεθριους οδους αυτων. |
13 افسدوا سبلي. اعانوا على سقوطي. لا مساعد عليهم. | 13 Ανατρεπουσι την οδον μου, επαυξανουσι την συμφοραν μου, χωρις να εχωσι βοηθον. |
14 ياتون كصدع عريض. تحت الهدّة يتدحرجون. | 14 Εφορμωσιν ως σφοδρα πλημμυρα, επι της ερημωσεως μου περικυλιονται. |
15 انقلبت عليّ اهوال. طردت كالريح نعمتي فعبرت كالسحاب سعادتي | 15 Τρομοι εστραφησαν επ' εμε? καταδιωκουσι την ψυχην μου ως ανεμος? και η σωτηρια μου παρερχεται ως νεφος. |
16 فالآن انهالت نفسي عليّ واخذتني ايام المذلّة. | 16 Και τωρα η ψυχη μου εξεχυθη εντος μου? ημεραι θλιψεως με κατελαβον. |
17 الليل ينخر عظامي فيّ وعارقيّ لا تهجع. | 17 Την νυκτα τα οστα μου διεπερασθησαν εν εμοι, και τα νευρα μου δεν αναπαυονται. |
18 بكثرة الشدة تنكّر لبسي. مثل جيب قميصي حزمتني. | 18 Υπο της σφοδρας δυναμεως ηλλοιωθη το ενδυμα μου? με περισφιγγει ως το περιλαιμιον του χιτωνος μου. |
19 قد طرحني في الوحل فاشبهت التراب والرماد. | 19 Με ερριψεν εις τον πηλον, και ωμοιωθην με χωμα και κονιν. |
20 اليك اصرخ فما تستجيب لي. اقوم فما تنتبه اليّ. | 20 Κραζω προς σε, και δεν μοι αποκρινεσαι? ισταμαι, και με παραβλεπεις. |
21 تحولت الى جاف من نحوي. بقدرة يدك تضطهدني. | 21 Εγεινες ανελεημων προς εμε? δια της κραταιας χειρος σου με μαστιγονεις. |
22 حملتني اركبتني الريح وذوبتني تشوها. | 22 Με εσηκωσας επι τον ανεμον? με επεβιβασας και διελυσας την ουσιαν μου. |
23 لاني اعلم انك الى الموت تعيدني والى بيت ميعاد كل حيّ. | 23 Εξευρω μεν οτι θελεις με φερει εις θανατον και τον οικον τον προσδιωρισμενον εις παντα ζωντα. |
24 ولكن في الخراب ألا يمد يدا. في البليّة ألا يستغيث عليها | 24 Αλλα δεν θελει εκτεινει χειρα εις τον ταφον, εαν κραζωσι προς αυτον οταν αφανιζη. |
25 ألم ابك لمن عسر يومه. ألم تكتئب نفسي على المسكين. | 25 Δεν εκλαυσα εγω δια τον οντα εν ημεραις σκληραις, και ελυπηθη η ψυχη μου δια τον πτωχον; |
26 حينما ترجيت الخير جاء الشر. وانتظرت النور فجاء الدجى. | 26 Ενω περιεμενον το καλον, τοτε ηλθε το κακον? και ενω ανεμενον το φως, τοτε ηλθε το σκοτος. |
27 امعائي تغلي ولا تكف. تقدمتني ايام المذلة. | 27 Τα εντοσθια μου ανεβρασαν και δεν ανεπαυθησαν? ημεραι θλιψεως με προεφθασαν. |
28 اسوددت لكن بلا شمس. قمت في الجماعة اصرخ. | 28 Περιεπατησα μελαγχροινος ουχι υπο ηλιου? εσηκωθην, εβοησα εν συναξει. |
29 صرت اخا للذئاب وصاحبا لرئال النعام. | 29 Εγεινα αδελφος των δρακοντων και συντροφος των στρουθοκαμηλων. |
30 حرش جلدي عليّ وعظامي احترّت من الحرارة فيّ. | 30 Το δερμα μου εμαυρισεν επ' εμε, και τα οστα μου κατεκαυθησαν υπο της φλογωσεως. |
31 صار عودي للنوح ومزماري لصوت الباكين | 31 Η δε κιθαρα μου μετεβληθη εις πενθος και το οργανον μου εις φωνην κλαιοντων. |