1 Propôs-lhes Jesus uma parábola para mostrar que é necessário orar sempre sem jamais deixar de fazê-lo. | 1 Dicebat autem parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare et nondeficere, |
2 Havia em certa cidade um juiz que não temia a Deus, nem respeitava pessoa alguma. | 2 dicens: “ Iudex quidam erat in quadam civitate, qui Deum nontimebat et hominem non reverebatur. |
3 Na mesma cidade vivia também uma viúva que vinha com freqüência à sua presença para dizer-lhe: Faze-me justiça contra o meu adversário. | 3 Vidua autem erat in civitate illa etveniebat ad eum dicens: “Vindica me de adversario meo”. |
4 Ele, porém, por muito tempo não o quis. Por fim, refletiu consigo: Eu não temo a Deus nem respeito os homens; | 4 Et nolebat permultum tempus; post haec autem dixit intra se: “Etsi Deum non timeo nechominem revereor, |
5 todavia, porque esta viúva me importuna, far-lhe-ei justiça, senão ela não cessará de me molestar. | 5 tamen quia molesta est mihi haec vidua, vindicabo illam, nein novissimo veniens suggillet me” ”. |
6 Prosseguiu o Senhor: Ouvis o que diz este juiz injusto? | 6 Ait autem Dominus: “ Audite quidiudex iniquitatis dicit; |
7 Por acaso não fará Deus justiça aos seus escolhidos, que estão clamando por ele dia e noite? Porventura tardará em socorrê-los? | 7 Deus autem non faciet vindictam electorum suorumclamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis? |
8 Digo-vos que em breve lhes fará justiça. Mas, quando vier o Filho do Homem, acaso achará fé sobre a terra? | 8 Dico vobis:Cito faciet vindictam illorum. Verumtamen Filius hominis veniens, putas,inveniet fidem in terra? ”.
|
9 Jesus lhes disse ainda esta parábola a respeito de alguns que se vangloriavam como se fossem justos, e desprezavam os outros: | 9 Dixit autem et ad quosdam, qui in se confidebant tamquam iusti etaspernabantur ceteros, parabolam istam: |
10 Subiram dois homens ao templo para orar. Um era fariseu; o outro, publicano. | 10 “ Duo homines ascenderunt intemplum, ut orarent: unus pharisaeus et alter publicanus. |
11 O fariseu, em pé, orava no seu interior desta forma: Graças te dou, ó Deus, que não sou como os demais homens: ladrões, injustos e adúlteros; nem como o publicano que está ali. | 11 Pharisaeus stanshaec apud se orabat: “Deus, gratias ago tibi, quia non sum sicut ceterihominum, raptores, iniusti, adulteri, velut etiam hic publicanus; |
12 Jejuo duas vezes na semana e pago o dízimo de todos os meus lucros. | 12 ieiuno bisin sabbato, decimas do omnium, quae possideo”. |
13 O publicano, porém, mantendo-se à distância, não ousava sequer levantar os olhos ao céu, mas batia no peito, dizendo: Ó Deus, tem piedade de mim, que sou pecador! | 13 Et publicanus a longe stansnolebat nec oculos ad caelum levare, sed percutiebat pectus suum dicens: “Deus,propitius esto mihi peccatori”. |
14 Digo-vos: este voltou para casa justificado, e não o outro. Pois todo o que se exaltar será humilhado, e quem se humilhar será exaltado. | 14 Dico vobis: Descendit hic iustificatus indomum suam ab illo. Quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur; et, qui sehumiliat, exaltabitur ”.
|
15 Trouxeram-lhe também criancinhas, para que ele as tocasse. Vendo isto, os discípulos as repreendiam. | 15 Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret; quod cum viderent,discipuli increpabant illos. |
16 Jesus, porém, chamou-as e disse: Deixai vir a mim as criancinhas e não as impeçais, porque o Reino de Deus é daqueles que se parecem com elas. | 16 Iesus autem convocans illos dixit: “ Sinitepueros venire ad me et nolite eos vetare; talium est enim regnum Dei. |
17 Em verdade vos declaro: quem não receber o Reino de Deus como uma criancinha, nele não entrará. | 17 Amendico vobis: Quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud”.
|
18 Um homem de posição perguntou então a Jesus: Bom Mestre, que devo fazer para possuir a vida eterna? | 18 Et interrogavit eum quidam princeps dicens: “ Magister bone, quid faciensvitam aeternam possidebo? ”. |
19 Jesus respondeu-lhe: Por que me chamas bom? Ninguém é bom senão só Deus. | 19 Dixit autem ei Iesus: “ Quid me dicis bonum?Nemo bonus nisi solus Deus. |
20 Conheces os mandamentos: não cometerás adultério; não matarás; não furtarás; não dirás falso testemunho; honrarás pai e mãe. | 20 Mandata nosti: non moechaberis, non occides, nonfurtum facies, non falsum testimonium dices, honora patrem tuum et matrem ”. |
21 Disse ele: Tudo isso tenho guardado desde a minha mocidade. | 21 Qui ait: “ Haec omnia custodivi a iuventute ”. |
22 A estas palavras, Jesus lhe falou: Ainda te falta uma coisa: vende tudo o que tens, dá-o aos pobres e terás um tesouro no céu; depois, vem e segue-me. | 22 Quo audito, Iesus aitei: “ Adhuc unum tibi deest: omnia, quaecumque habes, vende et da pauperibuset habebis thesaurum in caelo: et veni, sequere me ”. |
23 Ouvindo isto, ele se entristeceu, pois era muito rico. | 23 His ille auditis,contristatus est, quia dives erat valde. |
24 Vendo-o entristecer-se, disse Jesus: Como é difícil aos ricos entrar no Reino de Deus! | 24 Videns autem illum Iesus tristemfactum dixit: “ Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrant. |
25 É mais fácil passar o camelo pelo fundo duma agulha do que um rico entrar no Reino de Deus. | 25 Facilius est enim camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare inregnum Dei ”. |
26 Perguntaram os ouvintes: Quem então poderá salvar-se? | 26 Et dixerunt, qui audiebant: “ Et quis potest salvus fieri?”. |
27 Respondeu Jesus: O que é impossível aos homens é possível a Deus. | 27 Ait autem illis: “ Quae impossibilia sunt apud homi nes, possibiliasunt apud Deum ”. |
28 Pedro então disse: Vê, nós abandonamos tudo e te seguimos. | 28 Ait autem Petrus: “ Ecce nos dimisimus nostra et secutisumus te ”. |
29 Jesus respondeu: Em verdade vos declaro: ninguém há que tenha abandonado, por amor do Reino de Deus, sua casa, sua mulher, seus irmãos, seus pais ou seus filhos, | 29 Qui dixit eis: “ Amen dico vobis: Nemo est, qui reliquitdomum aut uxorem aut fratres aut parentes aut filios propter regnum Dei, |
30 que não receba muito mais neste mundo e no mundo vindouro a vida eterna. | 30 etnon recipiat multo plura in hoc tempore et in saeculo venturo vitam aeternam ”.
|
31 Em seguida, Jesus tomou à parte os Doze e disse-lhes: Eis que subimos a Jerusalém. Tudo o que foi escrito pelos profetas a respeito do Filho do Homem será cumprido. | 31 Assumpsit autem Duodecim et ait illis: “ Ecce ascendimus Ierusalem, etconsummabuntur omnia, quae scripta sunt per Prophetas de Filio hominis: |
32 Ele será entregue aos pagãos. Hão de escarnecer dele, ultrajá-lo, desprezá-lo; | 32 tradetur enim gentibus et illudetur et contumeliis afficietur et conspuetur; |
33 bater-lhe-ão com varas e o farão morrer; e ao terceiro dia ressurgirá. | 33 et, postquam flagellaverint, occident eum, et die tertia resurget ”. |
34 Mas eles nada disto compreendiam, e estas palavras eram-lhes um enigma cujo sentido não podiam entender. | 34 Etipsi nihil horum intellexerunt; et erat verbum istud absconditum ab eis, et nonintellegebant, quae dicebantur.
|
35 Ao aproximar-se Jesus de Jericó, estava um cego sentado à beira do caminho, pedindo esmolas. | 35 Factum est autem, cum appropinquaret Iericho, caecus quidam sedebat secusviam mendicans. |
36 Ouvindo o ruído da multidão que passava, perguntou o que havia. | 36 Et cum audiret turbam praetereuntem, interrogabat quid hocesset. |
37 Responderam-lhe: É Jesus de Nazaré, que passa. | 37 Dixerunt autem ei: “ Iesus Nazarenus transit ”. |
38 Ele então exclamou: Jesus, filho de Davi, tem piedade de mim! | 38 Et clamavitdicens: “ Iesu, fili David, miserere mei! ”. |
39 Os que vinham na frente repreendiam-no rudemente para que se calasse. Mas ele gritava ainda mais forte: Filho de Davi, tem piedade de mim! | 39 Et qui praeibant,increpabant eum, ut taceret; ipse vero multo magis clamabat: “ Fili David,miserere mei! ”. |
40 Jesus parou e mandou que lho trouxessem. Chegando ele perto, perguntou-lhe: | 40 Stans autem Iesus iussit illum adduci ad se. Et cumappropinquasset, interrogavit illum: |
41 Que queres que te faça? Respondeu ele: Senhor, que eu veja. | 41 “ Quid tibi vis faciam? ”. At illedixit: “ Domine, ut videam ”. |
42 Jesus lhe disse: Vê! Tua fé te salvou. | 42 Et Iesus dixit illi: “ Respice! Fides tuate salvum fecit ”. 43 Et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum.Et omnis plebs, ut vidit, dedit laudem Deo.
|
43 E imediatamente ficou vendo e seguia a Jesus, glorificando a Deus. Presenciando isto, todo o povo deu glória a Deus. | |