Livre des Proverbes 10

JERUSALEM	LXX
1 Proverbes de Salomon. Le fils sage réjouit son père, le fils sot chagrine sa mère.	1 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων λυπη τη μητρι
2 Trésors mal acquis ne profitent pas, mais la justice délivre de la mort.	2 ουκ ωφελησουσιν θησαυροι ανομους δικαιοσυνη δε ρυσεται εκ θανατου
3 Yahvé ne laisse pas le juste affamé, mais il réprime la convoitise des méchants.	3 ου λιμοκτονησει κυριος ψυχην δικαιαν ζωην δε ασεβων ανατρεψει
4 Main nonchalante appauvrit, la main des diligents enrichit.	4 πενια ανδρα ταπεινοι χειρες δε ανδρειων πλουτιζουσιν [4α] υιος πεπαιδευμενος σοφος εσται τω δε αφρονι διακονω χρησεται
5 Amasser en été est d'un homme avisé, dormir à la moisson est d'un homme indigne.	5 διεσωθη απο καυματος υιος νοημων ανεμοφθορος δε γινεται εν αμητω υιος παρανομος
6 Bénédictions sur la tête du juste, mais la bouche des impies recouvre la violence.	6 ευλογια κυριου επι κεφαλην δικαιου στομα δε ασεβων καλυψει πενθος αωρον
7 La mémoire du juste est en bénédiction, le nom des méchants tombe en pourriture.	7 μνημη δικαιων μετ' εγκωμιων ονομα δε ασεβους σβεννυται
8 L'homme au coeur sage accepte les ordres, l'homme aux lèvres folles court à sa perte.	8 σοφος καρδια δεξεται εντολας ο δε αστεγος χειλεσιν σκολιαζων υποσκελισθησεται
9 Qui va honnêtement va en sécurité, qui suit une voie tortueuse est démasqué.	9 ος πορευεται απλως πορευεται πεποιθως ο δε διαστρεφων τας οδους αυτου γνωσθησεται
10 Qui cligne de l'oeil donne du tourment, qui réprimande en face procure l'apaisement.	10 ο εννευων οφθαλμοις μετα δολου συναγει ανδρασι λυπας ο δε ελεγχων μετα παρρησιας ειρηνοποιει
11 Source de vie: la bouche du juste, mais la bouche des impies recouvre la violence.	11 πηγη ζωης εν χειρι δικαιου στομα δε ασεβους καλυψει απωλεια
12 La haine allume des querelles, l'amour couvre toutes les offenses.	12 μισος εγειρει νεικος παντας δε τους μη φιλονεικουντας καλυπτει φιλια
13 Sur les lèvres de l'homme intelligent se trouve la sagesse, sur le dos de l'insensé, le bâton.	13 ος εκ χειλεων προφερει σοφιαν ραβδω τυπτει ανδρα ακαρδιον
14 Les sages thésaurisent le savoir, mais la bouche du fou est un danger menaçant.	14 σοφοι κρυψουσιν αισθησιν στομα δε προπετους εγγιζει συντριβη
15 La fortune du riche, voilà sa place forte; le mal des faibles, c'est leur indigence.	15 κτησις πλουσιων πολις οχυρα συντριβη δε ασεβων πενια
16 Le salaire du juste procure la vie, le revenu du méchant, le péché.	16 εργα δικαιων ζωην ποιει καρποι δε ασεβων αμαρτιας
17 Il marche vers la vie, celui qui garde la discipline; qui délaisse la réprimande se fourvoie.	17 οδους δικαιας ζωης φυλασσει παιδεια παιδεια δε ανεξελεγκτος πλαναται
18 Les lèvres du menteur couvrent la haine; qui profère une calomnie est un sot.	18 καλυπτουσιν εχθραν χειλη δικαια οι δε εκφεροντες λοιδοριας αφρονεστατοι εισιν
19 Abondance de paroles ne va pas sans offense; qui retient ses lèvres est avisé.	19 εκ πολυλογιας ουκ εκφευξη αμαρτιαν φειδομενος δε χειλεων νοημων εση
20 La langue du juste est pur argent, le coeur des méchants est de peu de prix.	20 αργυρος πεπυρωμενος γλωσσα δικαιου καρδια δε ασεβους εκλειψει
21 Les lèvres du juste repaissent une multitude, mais les fous meurent faute de sens.	21 χειλη δικαιων επισταται υψηλα οι δε αφρονες εν ενδεια τελευτωσιν
22 C'est la bénédiction de Yahvé qui enrichit, sans que l'effort y ajoute rien.	22 ευλογια κυριου επι κεφαλην δικαιου αυτη πλουτιζει και ου μη προστεθη αυτη λυπη εν καρδια
23 C'est un jeu pour le sot de s'adonner au crime, et pour l'homme intelligent de cultiver lasagesse.	23 εν γελωτι αφρων πρασσει κακα η δε σοφια ανδρι τικτει φρονησιν
24 Ce que redoute le méchant lui échoit, ce que souhaite le juste lui est donné.	24 εν απωλεια ασεβης περιφερεται επιθυμια δε δικαιου δεκτη
25 Quand la tourmente a passé, plus de méchant! mais à jamais, le juste est établi.	25 παραπορευομενης καταιγιδος αφανιζεται ασεβης δικαιος δε εκκλινας σωζεται εις τον αιωνα
26 Vinaigre aux dents, fumée aux yeux, tel est le paresseux pour qui l'envoie.	26 ωσπερ ομφαξ οδουσι βλαβερον και καπνος ομμασιν ουτως παρανομια τοις χρωμενοις αυτην
27 La crainte de Yahvé prolonge les jours, les années du méchant seront abrégées.	27 φοβος κυριου προστιθησιν ημερας ετη δε ασεβων ολιγωθησεται
28 L'espoir des justes est joie, l'espérance des méchants périra.	28 εγχρονιζει δικαιοις ευφροσυνη ελπις δε ασεβων ολλυται
29 La voie de Yahvé est un rempart pour l'homme honnête, pour les malfaisants, une ruine.	29 οχυρωμα οσιου φοβος κυριου συντριβη δε τοις εργαζομενοις κακα
30 Jamais le juste ne sera ébranlé, mais les méchants n'habiteront pas le pays.	30 δικαιος τον αιωνα ουκ ενδωσει ασεβεις δε ουκ οικησουσιν γην
31 La bouche du juste exprime la sagesse, la langue perverse sera coupée.	31 στομα δικαιου αποσταζει σοφιαν γλωσσα δε αδικου εξολειται
32 Les lèvres du juste connaissent la bienveillance, la bouche des méchants la perversité.	32 χειλη ανδρων δικαιων αποσταζει χαριτας στομα δε ασεβων αποστρεφεται