Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Lucas 1


font
VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem, quæ in nobis completæ sunt, rerum :1 Poiché molti hanno cercato di raccontare con ordine gli avvenimenti che si sono compiuti in mezzo a noi,
2 sicut tradiderunt nobis, qui ab initio ipsi viderunt, et ministri fuerunt sermonis :2 come ce li hanno trasmessi coloro che ne furono testimoni oculari fin da principio e divennero ministri della Parola,
3 visum est et mihi, assecuto omnia a principio diligenter, ex ordine tibi scribere, optime Theophile,3 così anch’io ho deciso di fare ricerche accurate su ogni circostanza, fin dagli inizi, e di scriverne un resoconto ordinato per te, illustre Teòfilo,
4 ut cognoscas eorum verborum, de quibus eruditus es, veritatem.
4 in modo che tu possa renderti conto della solidità degli insegnamenti che hai ricevuto.
5 Fuit in diebus Herodis, regis Judææ, sacerdos quidam nomine Zacharias de vice Abia, et uxor illius de filiabus Aaron, et nomen ejus Elisabeth.5 Al tempo di Erode, re della Giudea, vi era un sacerdote di nome Zaccaria, della classe di Abia, che aveva in moglie una discendente di Aronne, di nome Elisabetta.
6 Erant autem justi ambo ante Deum, incedentes in omnibus mandatis et justificationibus Domini sine querela.6 Ambedue erano giusti davanti a Dio e osservavano irreprensibili tutte le leggi e le prescrizioni del Signore.
7 Et non erat illis filius, eo quod esset Elisabeth sterilis, et ambo processissent in diebus suis.7 Essi non avevano figli, perché Elisabetta era sterile e tutti e due erano avanti negli anni.
8 Factum est autem, cum sacerdotio fungeretur in ordine vicis suæ ante Deum,8 Avvenne che, mentre Zaccaria svolgeva le sue funzioni sacerdotali davanti al Signore durante il turno della sua classe,
9 secundum consuetudinem sacerdotii, sorte exiit ut incensum poneret, ingressus in templum Domini :9 gli toccò in sorte, secondo l’usanza del servizio sacerdotale, di entrare nel tempio del Signore per fare l’offerta dell’incenso.
10 et omnis multitudo populi erat orans foris hora incensi.10 Fuori, tutta l’assemblea del popolo stava pregando nell’ora dell’incenso.
11 Apparuit autem illi angelus Domini, stans a dextris altaris incensi.11 Apparve a lui un angelo del Signore, ritto alla destra dell’altare dell’incenso.
12 Et Zacharias turbatus est videns, et timor irruit super eum.12 Quando lo vide, Zaccaria si turbò e fu preso da timore.
13 Ait autem ad illum angelus : Ne timeas, Zacharia, quoniam exaudita est deprecatio tua : et uxor tua Elisabeth pariet tibi filium, et vocabis nomen ejus Joannem :13 Ma l’angelo gli disse: «Non temere, Zaccaria, la tua preghiera è stata esaudita e tua moglie Elisabetta ti darà un figlio, e tu lo chiamerai Giovanni.
14 et erit gaudium tibi, et exsultatio, et multi in nativitate ejus gaudebunt :14 Avrai gioia ed esultanza, e molti si rallegreranno della sua nascita,
15 erit enim magnus coram Domino : et vinum et siceram non bibet, et Spiritu Sancto replebitur adhuc ex utero matris suæ :15 perché egli sarà grande davanti al Signore; non berrà vino né bevande inebrianti, sarà colmato di Spirito Santo fin dal seno di sua madre
16 et multos filiorum Israël convertet ad Dominum Deum ipsorum :16 e ricondurrà molti figli d’Israele al Signore loro Dio.
17 et ipse præcedet ante illum in spiritu et virtute Eliæ : ut convertat corda patrum in filios, et incredulos ad prudentiam justorum, parare Domino plebem perfectam.17 Egli camminerà innanzi a lui con lo spirito e la potenza di Elia, per ricondurre i cuori dei padri verso i figli e i ribelli alla saggezza dei giusti e preparare al Signore un popolo ben disposto».
18 Et dixit Zacharias ad angelum : Unde hoc sciam ? ego enim sum senex, et uxor mea processit in diebus suis.18 Zaccaria disse all’angelo: «Come potrò mai conoscere questo? Io sono vecchio e mia moglie è avanti negli anni».
19 Et respondens angelus dixit ei : Ego sum Gabriel, qui asto ante Deum : et missus sum loqui ad te, et hæc tibi evangelizare.19 L’angelo gli rispose: «Io sono Gabriele, che sto dinanzi a Dio e sono stato mandato a parlarti e a portarti questo lieto annuncio.
20 Et ecce eris tacens, et non poteris loqui usque in diem quo hæc fiant, pro eo quod non credidisti verbis meis, quæ implebuntur in tempore suo.20 Ed ecco, tu sarai muto e non potrai parlare fino al giorno in cui queste cose avverranno, perché non hai creduto alle mie parole, che si compiranno a loro tempo».
21 Et erat plebs exspectans Zachariam : et mirabantur quod tardaret ipse in templo.21 Intanto il popolo stava in attesa di Zaccaria e si meravigliava per il suo indugiare nel tempio.
22 Egressus autem non poterat loqui ad illos, et cognoverunt quod visionem vidisset in templo. Et ipse erat innuens illis, et permansit mutus.22 Quando poi uscì e non poteva parlare loro, capirono che nel tempio aveva avuto una visione. Faceva loro dei cenni e restava muto.
23 Et factum est, ut impleti sunt dies officii ejus, abiit in domum suam :23 Compiuti i giorni del suo servizio, tornò a casa.
24 post hos autem dies concepit Elisabeth uxor ejus, et occultabat se mensibus quinque, dicens :24 Dopo quei giorni Elisabetta, sua moglie, concepì e si tenne nascosta per cinque mesi e diceva:
25 Quia sic fecit mihi Dominus in diebus, quibus respexit auferre opprobrium meum inter homines.
25 «Ecco che cosa ha fatto per me il Signore, nei giorni in cui si è degnato di togliere la mia vergogna fra gli uomini».
26 In mense autem sexto, missus est angelus Gabriel a Deo in civitatem Galilææ, cui nomen Nazareth,26 Al sesto mese, l’angelo Gabriele fu mandato da Dio in una città della Galilea, chiamata Nàzaret,
27 ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Joseph, de domo David : et nomen virginis Maria.27 a una vergine, promessa sposa di un uomo della casa di Davide, di nome Giuseppe. La vergine si chiamava Maria.
28 Et ingressus angelus ad eam dixit : Ave gratia plena : Dominus tecum : benedicta tu in mulieribus.28 Entrando da lei, disse: «Rallégrati, piena di grazia: il Signore è con te».
29 Quæ cum audisset, turbata est in sermone ejus, et cogitabat qualis esset ista salutatio.29 A queste parole ella fu molto turbata e si domandava che senso avesse un saluto come questo.
30 Et ait angelus ei : Ne timeas, Maria : invenisti enim gratiam apud Deum.30 L’angelo le disse: «Non temere, Maria, perché hai trovato grazia presso Dio.
31 Ecce concipies in utero, et paries filium, et vocabis nomen ejus Jesum :31 Ed ecco, concepirai un figlio, lo darai alla luce e lo chiamerai Gesù.
32 hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur, et dabit illi Dominus Deus sedem David patris ejus : et regnabit in domo Jacob in æternum,32 Sarà grande e verrà chiamato Figlio dell’Altissimo; il Signore Dio gli darà il trono di Davide suo padre
33 et regni ejus non erit finis.33 e regnerà per sempre sulla casa di Giacobbe e il suo regno non avrà fine».
34 Dixit autem Maria ad angelum : Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco ?34 Allora Maria disse all’angelo: «Come avverrà questo, poiché non conosco uomo?».
35 Et respondens angelus dixit ei : Spiritus Sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi. Ideoque et quod nascetur ex te sanctum, vocabitur Filius Dei.35 Le rispose l’angelo: «Lo Spirito Santo scenderà su di te e la potenza dell’Altissimo ti coprirà con la sua ombra. Perciò colui che nascerà sarà santo e sarà chiamato Figlio di Dio.
36 Et ecce Elisabeth cognata tua, et ipsa concepit filium in senectute sua : et hic mensis sextus est illi, quæ vocatur sterilis :36 Ed ecco, Elisabetta, tua parente, nella sua vecchiaia ha concepito anch’essa un figlio e questo è il sesto mese per lei, che era detta sterile:
37 quia non erit impossibile apud Deum omne verbum.37 nulla è impossibile a Dio».
38 Dixit autem Maria : Ecce ancilla Domini : fiat mihi secundum verbum tuum. Et discessit ab illa angelus.
38 Allora Maria disse: «Ecco la serva del Signore: avvenga per me secondo la tua parola». E l’angelo si allontanò da lei.
39 Exsurgens autem Maria in diebus illis, abiit in montana cum festinatione, in civitatem Juda :39 In quei giorni Maria si alzò e andò in fretta verso la regione montuosa, in una città di Giuda.
40 et intravit in domum Zachariæ, et salutavit Elisabeth.40 Entrata nella casa di Zaccaria, salutò Elisabetta.
41 Et factum est, ut audivit salutationem Mariæ Elisabeth, exsultavit infans in utero ejus : et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth :41 Appena Elisabetta ebbe udito il saluto di Maria, il bambino sussultò nel suo grembo. Elisabetta fu colmata di Spirito Santo
42 et exclamavit voce magna, et dixit : Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui.42 ed esclamò a gran voce: «Benedetta tu fra le donne e benedetto il frutto del tuo grembo!
43 Et unde hoc mihi, ut veniat mater Domini mei ad me ?43 A che cosa devo che la madre del mio Signore venga da me?
44 Ecce enim ut facta est vox salutationis tuæ in auribus meis, exsultavit in gaudio infans in utero meo.44 Ecco, appena il tuo saluto è giunto ai miei orecchi, il bambino ha sussultato di gioia nel mio grembo.
45 Et beata, quæ credidisti, quoniam perficientur ea, quæ dicta sunt tibi a Domino.45 E beata colei che ha creduto nell’adempimento di ciò che il Signore le ha detto».
46 Et ait Maria : Magnificat anima mea Dominum :
46 Allora Maria disse:
«L’anima mia magnifica il Signore
47 et exsultavit spiritus meus in Deo salutari meo.
47 e il mio spirito esulta in Dio, mio salvatore,
48 Quia respexit humilitatem ancillæ suæ :
ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes,
48 perché ha guardato l’umiltà della sua serva.
D’ora in poi tutte le generazioni mi chiameranno beata.
49 quia fecit mihi magna qui potens est :
et sanctum nomen ejus,
49 Grandi cose ha fatto per me l’Onnipotente
e Santo è il suo nome;
50 et misericordia ejus a progenie in progenies
timentibus eum.
50 di generazione in generazione la sua misericordia
per quelli che lo temono.
51 Fecit potentiam in brachio suo :
dispersit superbos mente cordis sui.
51 Ha spiegato la potenza del suo braccio,
ha disperso i superbi nei pensieri del loro cuore;
52 Deposuit potentes de sede,
et exaltavit humiles.
52 ha rovesciato i potenti dai troni,
ha innalzato gli umili;
53 Esurientes implevit bonis :
et divites dimisit inanes.
53 ha ricolmato di beni gli affamati,
ha rimandato i ricchi a mani vuote.
54 Suscepit Israël puerum suum,
recordatus misericordiæ suæ :
54 Ha soccorso Israele, suo servo,
ricordandosi della sua misericordia,
55 sicut locutus est ad patres nostros,
Abraham et semini ejus in sæcula.
55 come aveva detto ai nostri padri,
per Abramo e la sua discendenza, per sempre».
56 Mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus : et reversa est in domum suam.
56 Maria rimase con lei circa tre mesi, poi tornò a casa sua.
57 Elisabeth autem impletum est tempus pariendi, et peperit filium.57 Per Elisabetta intanto si compì il tempo del parto e diede alla luce un figlio.
58 Et audierunt vicini et cognati ejus quia magnificavit Dominus misericordiam suam cum illa, et congratulabantur ei.58 I vicini e i parenti udirono che il Signore aveva manifestato in lei la sua grande misericordia, e si rallegravano con lei.
59 Et factum est in die octavo, venerunt circumcidere puerum, et vocabant eum nomine patris sui Zachariam.59 Otto giorni dopo vennero per circoncidere il bambino e volevano chiamarlo con il nome di suo padre, Zaccaria.
60 Et respondens mater ejus, dixit : Nequaquam, sed vocabitur Joannes.60 Ma sua madre intervenne: «No, si chiamerà Giovanni».
61 Et dixerunt ad illam : Quia nemo est in cognatione tua, qui vocetur hoc nomine.61 Le dissero: «Non c’è nessuno della tua parentela che si chiami con questo nome».
62 Innuebant autem patri ejus, quem vellet vocari eum.62 Allora domandavano con cenni a suo padre come voleva che si chiamasse.
63 Et postulans pugillarem scripsit, dicens : Joannes est nomen ejus. Et mirati sunt universi.63 Egli chiese una tavoletta e scrisse: «Giovanni è il suo nome». Tutti furono meravigliati.
64 Apertum est autem illico os ejus, et lingua ejus, et loquebatur benedicens Deum.64 All’istante gli si aprì la bocca e gli si sciolse la lingua, e parlava benedicendo Dio.
65 Et factus est timor super omnes vicinos eorum : et super omnia montana Judææ divulgabantur omnia verba hæc :65 Tutti i loro vicini furono presi da timore, e per tutta la regione montuosa della Giudea si discorreva di tutte queste cose.
66 et posuerunt omnes qui audierant in corde suo, dicentes : Quis, putas, puer iste erit ? etenim manus Domini erat cum illo.66 Tutti coloro che le udivano, le custodivano in cuor loro, dicendo: «Che sarà mai questo bambino?». E davvero la mano del Signore era con lui.
67 Et Zacharias pater ejus repletus est Spiritu Sancto : et prophetavit, dicens :67 Zaccaria, suo padre, fu colmato di Spirito Santo e profetò dicendo:
68 Benedictus Dominus Deus Israël,
quia visitavit, et fecit redemptionem plebis suæ :
68 «Benedetto il Signore, Dio d’Israele,
perché ha visitato e redento il suo popolo,
69 et erexit cornu salutis nobis
in domo David pueri sui,
69 e ha suscitato per noi un Salvatore potente
nella casa di Davide, suo servo,
70 sicut locutus est per os sanctorum,
qui a sæculo sunt, prophetarum ejus :
70 come aveva detto
per bocca dei suoi santi profeti d’un tempo:
71 salutem ex inimicis nostris,
et de manu omnium qui oderunt nos :
71 salvezza dai nostri nemici,
e dalle mani di quanti ci odiano.
72 ad faciendam misericordiam cum patribus nostris :
et memorari testamenti sui sancti :
72 Così egli ha concesso misericordia ai nostri padri
e si è ricordato della sua santa alleanza,
73 jusjurandum, quod juravit ad Abraham patrem nostrum,
daturum se nobis
73 del giuramento fatto ad Abramo, nostro padre,
di concederci,
74 ut sine timore, de manu inimicorum nostrorum liberati,
serviamus illi
74 liberati dalle mani dei nemici,
di servirlo senza timore,
75 in sanctitate et justitia coram ipso,
omnibus diebus nostris.
75 in santità e giustizia
al suo cospetto, per tutti i nostri giorni.
76 Et tu puer, propheta Altissimi vocaberis :
præibis enim ante faciem Domini parare vias ejus,
76 E tu, bambino, sarai chiamato profeta dell’Altissimo
perché andrai innanzi al Signore a preparargli le strade,
77 ad dandam scientiam salutis plebi ejus
in remissionem peccatorum eorum
77 per dare al suo popolo la conoscenza della salvezza
nella remissione dei suoi peccati.
78 per viscera misericordiæ Dei nostri,
in quibus visitavit nos, oriens ex alto :
78 Grazie alla tenerezza e misericordia del nostro Dio,
ci visiterà un sole che sorge dall’alto,
79 illuminare his qui in tenebris et in umbra mortis sedent :
ad dirigendos pedes nostros in viam pacis.
79 per risplendere su quelli che stanno nelle tenebre
e nell’ombra di morte,
e dirigere i nostri passi
sulla via della pace».
80 Puer autem crescebat, et confortabatur spiritu : et erat in desertis usque in diem ostensionis suæ ad Israël.80 Il bambino cresceva e si fortificava nello spirito. Visse in regioni deserte fino al giorno della sua manifestazione a Israele.