Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Jeremiæ 46


font
VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Quod factum est verbum Domini ad Jeremiam prophetam contra gentes.1 Parola del Signore che fu rivolta al profeta Geremia sulle nazioni.
2 Ad Ægyptum, adversum exercitum Pharaonis Nechao regis Ægypti, qui erat juxta fluvium Euphraten in Charcamis, quem percussit Nabuchodonosor rex Babylonis, in quarto anno Joakim filii Josiæ regis Juda.2 Sull’Egitto.
Contro l’esercito del faraone Necao, re d’Egitto, che si trovava a Càrchemis, presso il fiume Eufrate, esercito che Nabucodònosor, re di Babilonia, vinse nel quarto anno di Ioiakìm, figlio di Giosia, re di Giuda.
3 Præparate scutum et clypeum,
et procedite ad bellum.
3 «Preparate scudo grande e piccolo
e avanzate per la battaglia.
4 Jungite equos, et ascendite, equites :
state in galeis, polite lanceas, induite vos loricis.
4 Attaccate i cavalli,
montate, o cavalieri.
Schieratevi con gli elmi,
lucidate le lance,
indossate le corazze!
5 Quid igitur ? vidi ipsos pavidos,
et terga vertentes,
fortes eorum cæsos :
fugerunt conciti, nec respexerunt :
terror undique, ait Dominus.
5 Che vedo?
Sono spaventati, retrocedono!
I loro prodi sono sconfitti,
fuggono a precipizio
senza voltarsi;
terrore all’intorno.
Oracolo del Signore.
6 Non fugiat velox,
nec salvari se putet fortis :
ad aquilonem juxta flumen Euphraten
victi sunt, et ruerunt.
6 Il più agile non sfuggirà
né il più prode si salverà.
A settentrione, sulla riva dell’Eufrate,
inciampano e cadono.
7 Quis est iste, qui quasi flumen ascendit,
et veluti fluviorum intumescunt gurgites ejus ?
7 Chi è colui che trabocca come il Nilo,
come un fiume dalle acque turbolente?
8 Ægyptus fluminis instar ascendit,
et velut flumina movebuntur fluctus ejus,
et dicet : Ascendens operiam terram :
perdam civitatem, et habitatores ejus.
8 È l’Egitto che trabocca come il Nilo,
come un fiume dalle acque turbolente.
Esso dice: “Salirò, ricoprirò la terra,
distruggerò la città e i suoi abitanti”.
9 Ascendite equos,
et exsultate in curribus,
et procedant fortes,
Æthiopia et Libyes tenentes scutum,
et Lydii arripientes et jacientes sagittas.
9 Caricate, cavalli,
avanzate, carri!
Avanti, o prodi,
uomini di Etiopia e di Put,
voi che impugnate lo scudo,
e voi di Lud che tendete l’arco.
10 Dies autem ille Domini Dei exercituum dies ultionis,
ut sumat vindictam de inimicis suis :
devorabit gladius, et saturabitur,
et inebriabitur sanguine eorum :
victima enim Domini Dei exercituum
in terra aquilonis juxta flumen Euphraten.
10 Ma quel giorno per il Signore, Dio degli eserciti,
è giorno di vendetta, per punire i nemici.
La sua spada divorerà,
si sazierà e si inebrierà del loro sangue;
poiché sarà un sacrificio per il Signore, Dio degli eserciti,
nella terra del settentrione, presso il fiume Eufrate.
11 Ascende in Galaad, et tolle resinam,
virgo filia Ægypti :
frustra multiplicas medicamina :
sanitas non erit tibi.
11 Sali in Gàlaad a prendere il balsamo,
vergine, figlia d’Egitto.
Invano moltiplichi i rimedi,
ma non c’è guarigione per te.
12 Audierunt gentes ignominiam tuam,
et ululatus tuus replevit terram :
quia fortis impegit in fortem,
et ambo pariter conciderunt.
12 Le nazioni hanno saputo del tuo disonore;
del tuo grido di dolore è piena la terra,
poiché il prode inciampa nel prode,
tutti e due cadono insieme».
13 Verbum quod locutus est Dominus ad Jeremiam prophetam, super eo quod venturus esset Nabuchodonosor rex Babylonis, et percussurus terram Ægypti :13 Parola che il Signore comunicò al profeta Geremia quando Nabucodònosor, re di Babilonia, giunse per colpire la terra d’Egitto.
14 Annuntiate Ægypto, et auditum facite in Magdalo,
et resonet in Memphis, et in Taphnis :
dicite : Sta, et præpara te,
quia devorabit gladius ea quæ per circuitum tuum sunt.
14 «Annunciatelo in Egitto,
fatelo sapere a Migdol,
fatelo udire a Menfi e a Tafni;
dite: “Àlzati e prepàrati,
perché la spada divora intorno a te”.
15 Quare computruit fortis tuus ?
non stetit, quoniam Dominus subvertit eum.
15 Perché mai il tuo potente è travolto?
Non resiste perché il Signore l’ha rovesciato.
16 Multiplicavit ruentes,
ceciditque vir ad proximum suum, et dicent :
Surge, et revertamur ad populum nostrum,
et ad terram nativitatis nostræ,
a facie gladii columbæ.
16 Una gran folla vacilla e stramazza,
ognuno dice al vicino:
“Su, torniamo al nostro popolo,
al paese dove siamo nati,
lontano dalla spada micidiale!”.
17 Vocate nomen Pharaonis regis Ægypti :
tumultum adduxit tempus.
17 Chiamate pure fanfarone il faraone, re d’Egitto:
si lascia sfuggire il momento opportuno.
18 Vivo ego, inquit Rex (Dominus exercituum nomen ejus),
quoniam sicut Thabor in montibus,
et sicut Carmelus in mari, veniet.
18 Per la mia vita
– oracolo del re il cui nome è Signore degli eserciti –,
verrà uno simile al Tabor fra le montagne,
come il Carmelo presso il mare.
19 Vasa transmigrationis fac tibi,
habitatrix filia Ægypti :
quia Memphis in solitudinem erit,
et deseretur, et inhabitabilis erit.
19 Prepàrati il bagaglio per l’esilio,
o figlia che abiti l’Egitto,
perché Menfi sarà ridotta a un deserto,
sarà devastata, senza abitanti.
20 Vitula elegans atque formosa Ægyptus,
stimulator ab aquilone veniet ei.
20 Giovenca bellissima è l’Egitto,
ma un tafano viene su di lei dal settentrione.
21 Mercenarii quoque ejus,
qui versabantur in medio ejus quasi vituli saginati,
versi sunt, et fugerunt simul,
nec stare potuerunt :
quia dies interfectionis eorum venit super eos,
tempus visitationis eorum.
21 Anche i suoi mercenari in mezzo ad essa
sono come vitelli da ingrasso.
Anch’essi infatti hanno voltato le spalle,
fuggono insieme, non resistono,
poiché è giunto su di loro il giorno della sventura,
il tempo del loro castigo.
22 Vox ejus quasi æris sonabit :
quoniam cum exercitu properabunt,
et cum securibus venient ei
quasi cædentes ligna.
22 La sua voce è come di serpente che fugge,
poiché i nemici avanzano con un esercito
e vengono contro di lei,
armati di scure come tagliaboschi.
23 Succiderunt saltum ejus, ait Dominus,
qui supputari non potest :
multiplicati sunt super locustas,
et non est eis numerus.
23 Abbattono la sua selva – oracolo del Signore –
e non si possono contare,
essi sono più delle locuste, sono senza numero.
24 Confusa est filia Ægypti,
et tradita in manu populi aquilonis.
24 Prova vergogna la figlia d’Egitto,
è data in mano a un popolo del settentrione».
25 Dixit Dominus exercituum, Deus Israël :
Ecce ego visitabo super tumultum Alexandriæ,
et super Pharaonem, et super Ægyptum,
et super deos ejus, et super reges ejus,
et super Pharaonem, et super eos qui confidunt in eo :
25 Il Signore degli eserciti, Dio d’Israele, dice: «Ecco, punirò Amon di Tebe, l’Egitto, i suoi dèi e i suoi re, il faraone e coloro che confidano in lui.
26 et dabo eos in manu quærentium animam eorum,
et in manu Nabuchodonosor regis Babylonis,
et in manu servorum ejus :
et post hæc habitabitur sicut diebus pristinis, ait Dominus.
26 Li consegnerò in mano di quanti vogliono la loro vita, in mano di Nabucodònosor, re di Babilonia, e dei suoi ministri. Ma dopo sarà abitato come in passato. Oracolo del Signore.
27 Et tu ne timeas, serve meus Jacob,
et ne paveas, Israël :
quia ecce ego salvum te faciam de longinquo,
et semen tuum de terra captivitatis tuæ :
et revertetur Jacob, et requiescet,
et prosperabitur, et non erit qui exterreat eum.
27 Ma tu non temere, Giacobbe, mio servo,
non abbatterti, Israele,
perché io libererò te dalla terra lontana,
la tua discendenza dalla terra del suo esilio.
Giacobbe ritornerà e avrà riposo,
vivrà tranquillo e nessuno lo molesterà.
28 Et tu noli timere, serve meus Jacob, ait Dominus,
quia tecum ego sum :
quia ego consumam cunctas gentes ad quas ejeci te,
te vero non consumam :
sed castigabo te in judicio,
nec quasi innocenti parcam tibi.
28 Tu non temere, Giacobbe, mio servo
– oracolo del Signore –,
perché io sono con te.
Sterminerò tutte le nazioni
tra le quali ti ho disperso,
ma non sterminerò te;
ti castigherò secondo giustizia,
non ti lascerò del tutto impunito».