ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 26

LXX	NOVA VULGATA
1 οι εμοι λογοι ειρηνται υπο θεου βασιλεως χρηματισμος ον επαιδευσεν η μητηρ αυτου	1 Quomodo nix in aestate et pluvia in messe, sic indecens est stulto gloria.
2 τι τεκνον τηρησεις τι ρησεις θεου πρωτογενες σοι λεγω υιε τι τεκνον εμης κοιλιας τι τεκνον εμων ευχων	2 Sicut avis ad alia transvolans et hirundo volitans, sic maledictum frustra prolatum non superveniet.
3 μη δως γυναιξι σον πλουτον και τον σον νουν και βιον εις υστεροβουλιαν	3 Flagellum equo et camus asino et virga dorso stultorum.
4 μετα βουλης παντα ποιει μετα βουλης οινοποτει οι δυνασται θυμωδεις εισιν οινον δε μη πινετωσαν	4 Ne respondeas stulto iuxta stultitiam suam, ne tu quoque efficiaris ei similis;
5 ινα μη πιοντες επιλαθωνται της σοφιας και ορθα κριναι ου μη δυνωνται τους ασθενεις	5 responde stulto iuxta stultitiam suam, ne sibi sapiens esse videatur.
6 διδοτε μεθην τοις εν λυπαις και οινον πινειν τοις εν οδυναις	6 Amputat sibi pedes et iniuriam bibit, qui mittit verba per manum stulti.
7 ινα επιλαθωνται της πενιας και των πονων μη μνησθωσιν ετι	7 Quomodo molles claudo tibiae, sic in ore stultorum parabola.
8 ανοιγε σον στομα λογω θεου και κρινε παντας υγιως	8 Sicut qui celat lapidem in acervo, ita qui tribuit insipienti honorem.
9 ανοιγε σον στομα και κρινε δικαιως διακρινε δε πενητα και ασθενη	9 Spina crescens in manu temulenti, sic parabola in ore stultorum.
10 γυναικα ανδρειαν τις ευρησει τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων η τοιαυτη	10 Sagittarius, qui conicit ad omnia, ita qui stultum conducit et qui vagos conducit.
11 θαρσει επ' αυτη η καρδια του ανδρος αυτης η τοιαυτη καλων σκυλων ουκ απορησει	11 Sicut canis, qui revertitur ad vomitum suum, sic stultus, qui iterat stultitiam suam.
12 ενεργει γαρ τω ανδρι αγαθα παντα τον βιον	12 Vidisti hominem sapientem sibi videri? Magis illo spem habebit stultus.
13 μηρυομενη ερια και λινον εποιησεν ευχρηστον ταις χερσιν αυτης	13 Dicit piger: “ Leaena est in via, et leo in plateis ”.
14 εγενετο ωσει ναυς εμπορευομενη μακροθεν συναγει δε αυτη τον βιον	14 Ostium vertitur in cardine suo, et piger in lectulo suo.
15 και ανισταται εκ νυκτων και εδωκεν βρωματα τω οικω και εργα ταις θεραπαιναις	15 Abscondit piger manum in catino et laborat, si ad os suum eam converterit.
16 θεωρησασα γεωργιον επριατο απο δε καρπων χειρων αυτης κατεφυτευσεν κτημα	16 Sapientior sibi piger videtur septem viris respondentibus sententias.
17 αναζωσαμενη ισχυρως την οσφυν αυτης ηρεισεν τους βραχιονας αυτης εις εργον	17 Apprehendit auribus canem, qui transiens commiscetur rixae alterius.
18 εγευσατο οτι καλον εστιν το εργαζεσθαι και ουκ αποσβεννυται ολην την νυκτα ο λυχνος αυτης	18 Sicut insanit, qui mittit sagittas et lanceas in mortem,
19 τους πηχεις αυτης εκτεινει επι τα συμφεροντα τας δε χειρας αυτης ερειδει εις ατρακτον	19 ita vir, qui decipit amicum suum et dicit: “ Nonne ludens feci? ”.
20 χειρας δε αυτης διηνοιξεν πενητι καρπον δε εξετεινεν πτωχω	20 Cum defecerint ligna, exstinguetur ignis, et, susurrone subtracto, iurgia conquiescent.
21 ου φροντιζει των εν οικω ο ανηρ αυτης οταν που χρονιζη παντες γαρ οι παρ' αυτης ενδιδυσκονται	21 Sicut carbones ad prunas et ligna ad ignem, sic homo litigiosus ad inflammandas rixas.
22 δισσας χλαινας εποιησεν τω ανδρι αυτης εκ δε βυσσου και πορφυρας εαυτη ενδυματα	22 Verba susurronis quasi dulcia et ipsa perveniunt ad intima ventris.
23 περιβλεπτος δε γινεται εν πυλαις ο ανηρ αυτης ηνικα αν καθιση εν συνεδριω μετα των γεροντων κατοικων της γης	23 Sicut argentum sordidum ornans vas fictile, sic labia levia et cor malum.
24 σινδονας εποιησεν και απεδοτο περιζωματα δε τοις χαναναιοις	24 Labiis suis se dissimulabit inimicus, cum in corde tractaverit dolos:
25 στομα αυτης διηνοιξεν προσεχοντως και εννομως και ταξιν εστειλατο τη γλωσση αυτης	25 quando mollierit vocem suam, ne credideris ei, quoniam septem abominationes sunt in corde illius;
26 ισχυν και ευπρεπειαν ενεδυσατο και ευφρανθη εν ημεραις εσχαταις	26 operiet odium fraudulenter, revelabitur autem malitia eius in concilio.
27 στεγναι διατριβαι οικων αυτης σιτα δε οκνηρα ουκ εφαγεν	27 Qui fodit foveam, incidet in eam; et, qui volvit lapidem, revertetur ad eum.
28 το στομα δε ανοιγει σοφως και νομοθεσμως η δε ελεημοσυνη αυτης ανεστησεν τα τεκνα αυτης και επλουτησαν και ο ανηρ αυτης ηνεσεν αυτην	28 Lingua fallax non amat veritatem, et os lubricum operatur ruinas.
29 πολλαι θυγατερες εκτησαντο πλουτον πολλαι εποιησαν δυνατα συ δε υπερκεισαι και υπερηρας πασας
30 ψευδεις αρεσκειαι και ματαιον καλλος γυναικος γυνη γαρ συνετη ευλογειται φοβον δε κυριου αυτη αινειτω
31 δοτε αυτη απο καρπων χειρων αυτης και αινεισθω εν πυλαις ο ανηρ αυτης .