Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 26


font
LXXDIODATI
1 οι εμοι λογοι ειρηνται υπο θεου βασιλεως χρηματισμος ον επαιδευσεν η μητηρ αυτου1 Come la neve non si conviene alla state, Nè la pioggia al tempo della ricolta, Così la gloria non si conviene allo stolto
2 τι τεκνον τηρησεις τι ρησεις θεου πρωτογενες σοι λεγω υιε τι τεκνον εμης κοιλιας τι τεκνον εμων ευχων2 Come il passero vaga, e la rondinella vola, Così la maledizione data senza cagione non avverrà
3 μη δως γυναιξι σον πλουτον και τον σον νουν και βιον εις υστεροβουλιαν3 La sferza al cavallo, ed il capestro all’asino, E il bastone al dosso degli stolti
4 μετα βουλης παντα ποιει μετα βουλης οινοποτει οι δυνασται θυμωδεις εισιν οινον δε μη πινετωσαν4 Non rispondere allo stolto secondo la sua follia; Che talora anche tu non gli sii agguagliato.
5 ινα μη πιοντες επιλαθωνται της σοφιας και ορθα κριναι ου μη δυνωνται τους ασθενεις5 Rispondi allo stolto, come si conviene alla sua follia; Che talora non gli paia d’esser savio
6 διδοτε μεθην τοις εν λυπαις και οινον πινειν τοις εν οδυναις6 Chi si taglia i piedi ne beve l’ingiuria; Così avviene a chi manda a far de’ messi per uno stolto.
7 ινα επιλαθωνται της πενιας και των πονων μη μνησθωσιν ετι7 Lo zoppo zoppica delle sue due gambe; Così fa la sentenza nella bocca degli stolti.
8 ανοιγε σον στομα λογω θεου και κρινε παντας υγιως8 Chi dà gloria allo stolto Fa come chi gittasse una pietra preziosa in un mucchio di sassi.
9 ανοιγε σον στομα και κρινε δικαιως διακρινε δε πενητα και ασθενη9 La sentenza nella bocca degli stolti È come una spina, che sia caduta in mano ad un ebbro
10 γυναικα ανδρειαν τις ευρησει τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων η τοιαυτη10 I grandi tormentano ognuno, E prezzolano stolti, e salariano passanti
11 θαρσει επ' αυτη η καρδια του ανδρος αυτης η τοιαυτη καλων σκυλων ουκ απορησει11 Come il cane ritorna al suo vomito, Così lo stolto reitera la sua follia
12 ενεργει γαρ τω ανδρι αγαθα παντα τον βιον12 Hai tu veduto un uomo che si reputi savio? Vi è maggiore speranza d’uno stolto che di lui
13 μηρυομενη ερια και λινον εποιησεν ευχρηστον ταις χερσιν αυτης13 Il pigro dice: Il leopardo è in su la strada, Il leone è per le campagne
14 εγενετο ωσει ναυς εμπορευομενη μακροθεν συναγει δε αυτη τον βιον14 Come l’uscio si volge sopra i suoi arpioni, Così si volge il pigro sopra il suo letto
15 και ανισταται εκ νυκτων και εδωκεν βρωματα τω οικω και εργα ταις θεραπαιναις15 Il pigro nasconde la mano nel seno; Egli dura fatica a trarla fuori per recarsela alla bocca
16 θεωρησασα γεωργιον επριατο απο δε καρπων χειρων αυτης κατεφυτευσεν κτημα16 Al pigro par di esser savio, Più che sette che dànno risposte di prudenza
17 αναζωσαμενη ισχυρως την οσφυν αυτης ηρεισεν τους βραχιονας αυτης εις εργον17 Colui che passando trascorre in ira per una questione che non gli tocca, È come chi afferra un cane per gli orecchi
18 εγευσατο οτι καλον εστιν το εργαζεσθαι και ουκ αποσβεννυται ολην την νυκτα ο λυχνος αυτης18 Quale è colui che, infingendosi di scherzare, avventa razzi, Saette, e cose mortifere;
19 τους πηχεις αυτης εκτεινει επι τα συμφεροντα τας δε χειρας αυτης ερειδει εις ατρακτον19 Tale è colui che inganna il suo prossimo, E dice: Non ischerzo io?
20 χειρας δε αυτης διηνοιξεν πενητι καρπον δε εξετεινεν πτωχω20 Il fuoco si spegne, quando mancano legne; Così le contese si acquetano, quando non vi son rapportatori.
21 ου φροντιζει των εν οικω ο ανηρ αυτης οταν που χρονιζη παντες γαρ οι παρ' αυτης ενδιδυσκονται21 Il carbone è per far brace, e le legne per far fuoco; E l’uomo rissoso per accender contese.
22 δισσας χλαινας εποιησεν τω ανδρι αυτης εκ δε βυσσου και πορφυρας εαυτη ενδυματα22 Le parole del rapportatore paiono lusinghevoli; Ma scendono fin dentro al ventre
23 περιβλεπτος δε γινεται εν πυλαις ο ανηρ αυτης ηνικα αν καθιση εν συνεδριω μετα των γεροντων κατοικων της γης23 Le labbra ardenti, e il cuor malvagio, Son come schiuma d’argento impiastrata sopra un testo
24 σινδονας εποιησεν και απεδοτο περιζωματα δε τοις χαναναιοις24 Chi odia s’infinge nel suo parlare, Ma cova la frode nel suo interiore;
25 στομα αυτης διηνοιξεν προσεχοντως και εννομως και ταξιν εστειλατο τη γλωσση αυτης25 Quando egli parlerà di una voce graziosa, non fidartici; Perciocchè egli ha sette scelleratezze nel cuore.
26 ισχυν και ευπρεπειαν ενεδυσατο και ευφρανθη εν ημεραις εσχαταις26 L’odio si copre con inganno; Ma la sua malignità sarà palesata in piena raunanza
27 στεγναι διατριβαι οικων αυτης σιτα δε οκνηρα ουκ εφαγεν27 Chi cava una fossa caderà in essa; E se alcuno rotola una pietra ad alto, ella gli tornerà addosso
28 το στομα δε ανοιγει σοφως και νομοθεσμως η δε ελεημοσυνη αυτης ανεστησεν τα τεκνα αυτης και επλουτησαν και ο ανηρ αυτης ηνεσεν αυτην28 La lingua bugiarda odia quelli ch’ella ha fiaccati; E la bocca lusinghiera produce ruina
29 πολλαι θυγατερες εκτησαντο πλουτον πολλαι εποιησαν δυνατα συ δε υπερκεισαι και υπερηρας πασας
30 ψευδεις αρεσκειαι και ματαιον καλλος γυναικος γυνη γαρ συνετη ευλογειται φοβον δε κυριου αυτη αινειτω
31 δοτε αυτη απο καρπων χειρων αυτης και αινεισθω εν πυλαις ο ανηρ αυτης .