1 οι εμοι λογοι ειρηνται υπο θεου βασιλεως χρηματισμος ον επαιδευσεν η μητηρ αυτου | 1 As snow in summer, and as rain in harvest, so honour is not seemly for a fool. |
2 τι τεκνον τηρησεις τι ρησεις θεου πρωτογενες σοι λεγω υιε τι τεκνον εμης κοιλιας τι τεκνον εμων ευχων | 2 As the bird by wandering, as the swallow by flying, so the curse causeless shall not come. |
3 μη δως γυναιξι σον πλουτον και τον σον νουν και βιον εις υστεροβουλιαν | 3 A whip for the horse, a bridle for the ass, and a rod for the fool's back. |
4 μετα βουλης παντα ποιει μετα βουλης οινοποτει οι δυνασται θυμωδεις εισιν οινον δε μη πινετωσαν | 4 Answer not a fool according to his folly, lest thou also be like unto him. |
5 ινα μη πιοντες επιλαθωνται της σοφιας και ορθα κριναι ου μη δυνωνται τους ασθενεις | 5 Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own conceit. |
6 διδοτε μεθην τοις εν λυπαις και οινον πινειν τοις εν οδυναις | 6 He that sendeth a message by the hand of a fool cutteth off the feet, and drinketh damage. |
7 ινα επιλαθωνται της πενιας και των πονων μη μνησθωσιν ετι | 7 The legs of the lame are not equal: so is a parable in the mouth of fools. |
8 ανοιγε σον στομα λογω θεου και κρινε παντας υγιως | 8 As he that bindeth a stone in a sling, so is he that giveth honour to a fool. |
9 ανοιγε σον στομα και κρινε δικαιως διακρινε δε πενητα και ασθενη | 9 As a thorn goeth up into the hand of a drunkard, so is a parable in the mouth of fools. |
10 γυναικα ανδρειαν τις ευρησει τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων η τοιαυτη | 10 The great God that formed all things both rewardeth the fool, and rewardeth transgressors. |
11 θαρσει επ' αυτη η καρδια του ανδρος αυτης η τοιαυτη καλων σκυλων ουκ απορησει | 11 As a dog returneth to his vomit, so a fool returneth to his folly. |
12 ενεργει γαρ τω ανδρι αγαθα παντα τον βιον | 12 Seest thou a man wise in his own conceit? there is more hope of a fool than of him. |
13 μηρυομενη ερια και λινον εποιησεν ευχρηστον ταις χερσιν αυτης | 13 The slothful man saith, There is a lion in the way; a lion is in the streets. |
14 εγενετο ωσει ναυς εμπορευομενη μακροθεν συναγει δε αυτη τον βιον | 14 As the door turneth upon his hinges, so doth the slothful upon his bed. |
15 και ανισταται εκ νυκτων και εδωκεν βρωματα τω οικω και εργα ταις θεραπαιναις | 15 The slothful hideth his hand in his bosom; it grieveth him to bring it again to his mouth. |
16 θεωρησασα γεωργιον επριατο απο δε καρπων χειρων αυτης κατεφυτευσεν κτημα | 16 The sluggard is wiser in his own conceit than seven men that can render a reason. |
17 αναζωσαμενη ισχυρως την οσφυν αυτης ηρεισεν τους βραχιονας αυτης εις εργον | 17 He that passeth by, and meddleth with strife belonging not to him, is like one that taketh a dog by the ears. |
18 εγευσατο οτι καλον εστιν το εργαζεσθαι και ουκ αποσβεννυται ολην την νυκτα ο λυχνος αυτης | 18 As a mad man who casteth firebrands, arrows, and death, |
19 τους πηχεις αυτης εκτεινει επι τα συμφεροντα τας δε χειρας αυτης ερειδει εις ατρακτον | 19 So is the man that deceiveth his neighbour, and saith, Am not I in sport? |
20 χειρας δε αυτης διηνοιξεν πενητι καρπον δε εξετεινεν πτωχω | 20 Where no wood is, there the fire goeth out: so where there is no talebearer, the strife ceaseth. |
21 ου φροντιζει των εν οικω ο ανηρ αυτης οταν που χρονιζη παντες γαρ οι παρ' αυτης ενδιδυσκονται | 21 As coals are to burning coals, and wood to fire; so is a contentious man to kindle strife. |
22 δισσας χλαινας εποιησεν τω ανδρι αυτης εκ δε βυσσου και πορφυρας εαυτη ενδυματα | 22 The words of a talebearer are as wounds, and they go down into the innermost parts of the belly. |
23 περιβλεπτος δε γινεται εν πυλαις ο ανηρ αυτης ηνικα αν καθιση εν συνεδριω μετα των γεροντων κατοικων της γης | 23 Burning lips and a wicked heart are like a potsherd covered with silver dross. |
24 σινδονας εποιησεν και απεδοτο περιζωματα δε τοις χαναναιοις | 24 He that hateth dissembleth with his lips, and layeth up deceit within him; |
25 στομα αυτης διηνοιξεν προσεχοντως και εννομως και ταξιν εστειλατο τη γλωσση αυτης | 25 When he speaketh fair, believe him not: for there are seven abominations in his heart. |
26 ισχυν και ευπρεπειαν ενεδυσατο και ευφρανθη εν ημεραις εσχαταις | 26 Whose hatred is covered by deceit, his wickedness shall be shewed before the whole congregation. |
27 στεγναι διατριβαι οικων αυτης σιτα δε οκνηρα ουκ εφαγεν | 27 Whoso diggeth a pit shall fall therein: and he that rolleth a stone, it will return upon him. |
28 το στομα δε ανοιγει σοφως και νομοθεσμως η δε ελεημοσυνη αυτης ανεστησεν τα τεκνα αυτης και επλουτησαν και ο ανηρ αυτης ηνεσεν αυτην | 28 A lying tongue hateth those that are afflicted by it; and a flattering mouth worketh ruin. |
29 πολλαι θυγατερες εκτησαντο πλουτον πολλαι εποιησαν δυνατα συ δε υπερκεισαι και υπερηρας πασας | |
30 ψευδεις αρεσκειαι και ματαιον καλλος γυναικος γυνη γαρ συνετη ευλογειται φοβον δε κυριου αυτη αινειτω | |
31 δοτε αυτη απο καρπων χειρων αυτης και αινεισθω εν πυλαις ο ανηρ αυτης . | |