ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 26

LXX	JERUSALEM
1 οι εμοι λογοι ειρηνται υπο θεου βασιλεως χρηματισμος ον επαιδευσεν η μητηρ αυτου	1 Pas plus que la neige à l'été ou la pluie à la moisson, les honneurs ne conviennent au sot.
2 τι τεκνον τηρησεις τι ρησεις θεου πρωτογενες σοι λεγω υιε τι τεκνον εμης κοιλιας τι τεκνον εμων ευχων	2 Le passereau s'échappe, l'hirondelle s'envole, ainsi la malédiction gratuite n'atteint pas son but.
3 μη δως γυναιξι σον πλουτον και τον σον νουν και βιον εις υστεροβουλιαν	3 Le fouet pour le cheval, la bride pour l'âne, pour l'échine des sots, le bâton.
4 μετα βουλης παντα ποιει μετα βουλης οινοποτει οι δυνασται θυμωδεις εισιν οινον δε μη πινετωσαν	4 Ne répond pas à l'insensé selon sa folie, de peur de lui devenir semblable, toi aussi.
5 ινα μη πιοντες επιλαθωνται της σοφιας και ορθα κριναι ου μη δυνωνται τους ασθενεις	5 Réponds à l'insensé selon sa folie, de peur qu'il ne soit sage à ses propres yeux.
6 διδοτε μεθην τοις εν λυπαις και οινον πινειν τοις εν οδυναις	6 Il se mutile, il s'abreuve de violence, celui qui envoie un message par l'entremise d'un sot.
7 ινα επιλαθωνται της πενιας και των πονων μη μνησθωσιν ετι	7 Mal assurées, les jambes du boiteux; ainsi un proverbe dans la bouche des sots.
8 ανοιγε σον στομα λογω θεου και κρινε παντας υγιως	8 C'est attacher la pierre à la fronde que de rendre honneur à un sot.
9 ανοιγε σον στομα και κρινε δικαιως διακρινε δε πενητα και ασθενη	9 Une ronce pousse dans la main d'un ivrogne comme un proverbe dans la bouche d'un sot.
10 γυναικα ανδρειαν τις ευρησει τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων η τοιαυτη	10 Un archer blessant tout le monde: tel est celui qui embauche le sot et l'ivrogne qui passent.
11 θαρσει επ' αυτη η καρδια του ανδρος αυτης η τοιαυτη καλων σκυλων ουκ απορησει	11 Comme le chien revient à son vomissement, le sot retourne à sa folie.
12 ενεργει γαρ τω ανδρι αγαθα παντα τον βιον	12 Tu vois un homme sage à ses propres yeux? Il y a plus à espérer d'un insensé.
13 μηρυομενη ερια και λινον εποιησεν ευχρηστον ταις χερσιν αυτης	13 Le paresseux dit: "Un fauve sur le chemin! un lion par les rues!"
14 εγενετο ωσει ναυς εμπορευομενη μακροθεν συναγει δε αυτη τον βιον	14 La porte tourne sur ses gonds, et sur son lit le paresseux.
15 και ανισταται εκ νυκτων και εδωκεν βρωματα τω οικω και εργα ταις θεραπαιναις	15 Le paresseux plonge la main dans le plat: la ramener à sa bouche le fatigue!
16 θεωρησασα γεωργιον επριατο απο δε καρπων χειρων αυτης κατεφυτευσεν κτημα	16 Le paresseux est plus sage à ses propres yeux que sept personnes répondant avec tact.
17 αναζωσαμενη ισχυρως την οσφυν αυτης ηρεισεν τους βραχιονας αυτης εις εργον	17 Il prend par les oreilles un chien qui passe, celui qui s'immisce dans une querelle étrangère.
18 εγευσατο οτι καλον εστιν το εργαζεσθαι και ουκ αποσβεννυται ολην την νυκτα ο λυχνος αυτης	18 Un homme pris de folie qui lance des traits enflammés, des flèches et la mort:
19 τους πηχεις αυτης εκτεινει επι τα συμφεροντα τας δε χειρας αυτης ερειδει εις ατρακτον	19 tel est l'homme qui ment à son compagnon, puis dit: "N'était-ce pas pour plaisanter?"
20 χειρας δε αυτης διηνοιξεν πενητι καρπον δε εξετεινεν πτωχω	20 Faute de bois, le feu s'éteint, faute de calomniateur, la querelle s'apaise.
21 ου φροντιζει των εν οικω ο ανηρ αυτης οταν που χρονιζη παντες γαρ οι παρ' αυτης ενδιδυσκονται	21 Du charbon sur les braises, du bois sur le feu, tel est l'homme querelleur pour attiser lesdisputes.
22 δισσας χλαινας εποιησεν τω ανδρι αυτης εκ δε βυσσου και πορφυρας εαυτη ενδυματα	22 Les dires du calomniateur sont de friands morceaux qui descendent jusqu'au fond des entrailles.
23 περιβλεπτος δε γινεται εν πυλαις ο ανηρ αυτης ηνικα αν καθιση εν συνεδριω μετα των γεροντων κατοικων της γης	23 De l'argent non purifié appliqué sur de l'argile: tels sont lèvres brûlantes et coeur mauvais.
24 σινδονας εποιησεν και απεδοτο περιζωματα δε τοις χαναναιοις	24 Celui qui hait donne le change par ses propos, mais en son sein gît la tromperie;
25 στομα αυτης διηνοιξεν προσεχοντως και εννομως και ταξιν εστειλατο τη γλωσση αυτης	25 s'il prend un ton cauteleux, ne t'y fie pas, car en son coeur il y a sept abominations.
26 ισχυν και ευπρεπειαν ενεδυσατο και ευφρανθη εν ημεραις εσχαταις	26 La haine peut s'envelopper de ruse, elle révélera sa méchanceté dans l'assemblée.
27 στεγναι διατριβαι οικων αυτης σιτα δε οκνηρα ουκ εφαγεν	27 Qui creuse une fosse y tombe, qui roule une roche, elle revient sur lui.
28 το στομα δε ανοιγει σοφως και νομοθεσμως η δε ελεημοσυνη αυτης ανεστησεν τα τεκνα αυτης και επλουτησαν και ο ανηρ αυτης ηνεσεν αυτην	28 La langue menteuse hait ses victimes, la bouche enjôleuse provoque la chute.
29 πολλαι θυγατερες εκτησαντο πλουτον πολλαι εποιησαν δυνατα συ δε υπερκεισαι και υπερηρας πασας
30 ψευδεις αρεσκειαι και ματαιον καλλος γυναικος γυνη γαρ συνετη ευλογειται φοβον δε κυριου αυτη αινειτω
31 δοτε αυτη απο καρπων χειρων αυτης και αινεισθω εν πυλαις ο ανηρ αυτης .