ΙΩΒ - Giobbe - Job 38

GREEK BIBLE	SAGRADA BIBLIA
1 Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε?	1 Então, do seio da tempestade, o Senhor deu a Jó esta resposta:
2 Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;	2 Quem é aquele que obscurece assim a Providência com discursos sem inteligência?
3 Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ? διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.	3 Cinge os teus rins como um homem; vou interrogar-te e tu me responderás.
4 Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.	4 Onde estavas quando lancei os fundamentos da terra? Fala, se estiveres informado disso.
5 Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ' αυτην;	5 Quem lhe tomou as medidas, já que o sabes? Quem sobre ela estendeu o cordel?
6 Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,	6 Sobre que repousam suas bases? Quem colocou nela a pedra de ângulo,
7 οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;	7 sob os alegres concertos dos astros da manhã, sob as aclamações de todos os filhos de Deus?
8 η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;	8 Quem fechou com portas o mar, quando brotou do seio maternal,
9 οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,	9 quando lhe dei as nuvens por vestimenta, e o enfaixava com névoas tenebrosas;
10 και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,	10 quando lhe tracei limites, e lhe pus portas e ferrolhos,
11 και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη? και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;	11 dizendo: Chegarás até aqui, não irás mais longe; aqui se deterá o orgulho de tuas ondas?
12 Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,	12 Algum dia na vida deste ordens à manhã? Indicaste à aurora o seu lugar,
13 δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ' αυτης;	13 para que ela alcançasse as extremidades da terra, e dela sacudisse os maus,
14 Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος? και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.	14 para que ela tome forma como a argila de sinete e tome cor como um vestido,
15 Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.	15 para que seja recusada aos maus a sua luz, e sejam quebrados seus braços já erguidos?
16 Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;	16 Foste até as fontes do mar? Passaste até o fundo do abismo?
17 Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;	17 Apareceram-te, porventura, as portas da morte? Viste, por acaso, as portas da tenebrosa morada?
18 Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.	18 Abraçaste com o olhar a extensão da terra? Fala, se sabes tudo isso!
19 Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,	19 Qual é o caminho da morada luminosa? Onde é a residência das trevas?
20 δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;	20 Poderias alcançá-la em seu domínio, e reconhecer as veredas de sua morada?
21 Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;	21 Deverias sabê-lo, pois já tinhas nascido: são tão numerosos os teus dias!
22 Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,	22 Penetraste nos depósitos da neve? Visitaste os armazéns dos granizos,
23 τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;	23 que reservo para os tempos de tormento, para os dias de luta e de batalha?
24 Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;	24 Por que caminho se espalha o nevoeiro, e o vento do oriente se expande pela terra?
25 Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,	25 Quem abre um canal para os aguaceiros, e uma rota para o relâmpago,
26 δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,	26 para fazer chover sobre uma terra desabitada, sobre um deserto sem seres humanos,
27 δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;	27 para regar regiões vastas e desoladas, para nelas fazer germinar a erva verdejante?
28 Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;	28 Terá a chuva um pai? Quem gera as gotas do orvalho?
29 Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;	29 De que seio sai o gelo, quem engendra a geada do céu,
30 Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.	30 quando endurecem as águas como a pedra, e se torna sólida a superfície do abismo?
31 Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;	31 És tu que atas os laços das Plêiades, ou que desatas as correntes do Órion?
32 Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;	32 És tu que fazes sair a seu tempo as constelações, e conduzes a grande Ursa com seus filhinhos?
33 Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;	33 Conheces as leis do céu, regulas sua influência sobre a terra?
34 Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;	34 Levantarás a tua voz até as nuvens, e o dilúvio te obedecerá?
35 Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;	35 Tua ordem fará os relâmpagos surgirem, e dir-te-ão eles: Eis-nos aqui?
36 Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;	36 Quem pôs a sabedoria nas nuvens, e a inteligência no meteoro?
37 Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,	37 Quem pode enumerar as nuvens, e inclinar as urnas do céu,
38 δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;	38 para que a poeira se mova em massa compacta, e os seus torrões se aglomerem?
39 Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,	39 És tu que caças a presa para a leoa, e que satisfazes a fome dos leõezinhos
40 οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;	40 quando estão deitados em seus covis, ou quando se emboscam nas covas?
41 Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι' ελλειψιν τροφης;	41 Quem prepara ao corvo o seu sustento, quando seus filhinhos gritam para Deus, quando andam de um lado para outro sem comida?