Salmi 142
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA MARTINI | VULGATA |
---|---|
1 Salmo di Davidde quando lo perseguitava Assalonne suo figlio. Signore, esaudisci la mia orazione, porgi le orecchie alle mie suppliche secondo la tua verità, esaudiscimi secondo la tua giustizia. | 1 Psalmus David, quando persequebatur eum Absalom filius ejus. Domine, exaudi orationem meam ; auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua ; exaudi me in tua justitia. |
2 E non entrare in giudizio col tuo servo: dappoiché nissun vivente sarà riconosciuto per giusto al tuo cospetto. | 2 Et non intres in judicium cum servo tuo, quia non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens. |
3 Perché il nimico ha perseguitato l'anima mia: ha umiliata la mia vita fino alla terra. | 3 Quia persecutus est inimicus animam meam ; humiliavit in terra vitam meam ; collocavit me in obscuris, sicut mortuos sæculi. |
4 Mi ha confinato in luoghi tenebrosi, come i morti di gran tempo; ed è in volto nell'affanno il mio spirito: il mio cuore si è conturbato dentro di me. | 4 Et anxiatus est super me spiritus meus ; in me turbatum est cor meum. |
5 Mi son ricordato de' giorni antichi: ho meditate tutte le opere tue: meditava le cose fatte dalle tue mani. | 5 Memor fui dierum antiquorum ; meditatus sum in omnibus operibus tuis : in factis manuum tuarum meditabar. |
6 A te io stesi le mani mie: l'anima mia è a te come una terrà priva di acqua: | 6 Expandi manus meas ad te ; anima mea sicut terra sine aqua tibi. |
7 Esaudiscimi prontamente, o Signore: è venuto meno il mio spirito. Non rivolger la tua faccia da me: perché sarei simile a que', che scendono nella fossa. | 7 Velociter exaudi me, Domine ; defecit spiritus meus. Non avertas faciem tuam a me, et similis ero descendentibus in lacum. |
8 Fa ch'io senta al mattino la tua misericordia, perché in te ho sperato. Fammi conoscer la via, che ho da battere, perché a te ho elevata l'anima mia. | 8 Auditam fac mihi mane misericordiam tuam, quia in te speravi. Notam fac mihi viam in qua ambulem, quia ad te levavi animam meam. |
9 Liberami, o Signore, da' miei ne mici: a te son ricorso: insegnami a far la tua volontà, perché mio Dio se' tu. | 9 Eripe me de inimicis meis, Domine : ad te confugi. |
10 Il tuo spirito buono mi condurrà per diritto cammino: pel nome tuo, o Signore, mi darai vita secondo la tua equità. | 10 Doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam. |
11 Trarrai dalla tribolazione l'anima mia, e per tua misericordia manderai dispersi i miei nemici. | 11 Propter nomen tuum, Domine, vivificabis me : in æquitate tua, educes de tribulatione animam meam, |
12 E dispergerai tutti coloro, che affliggono l'anima mia, perché tuo servo son io. | 12 et in misericordia tua disperdes inimicos meos, et perdes omnes qui tribulant animam meam, quoniam ego servus tuus sum. |