Atti degli Apostoli 2
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | VULGATA |
---|---|
1 Mentre il giorno di Pentecoste stava per finire, si trovavano tutti insieme nello stesso luogo. | 1 Et cum complerentur dies Pentecostes, erant omnes pariter in eodem loco : |
2 Venne all'improvviso dal cielo un rombo, come di vento che si abbatte gagliardo, e riempì tutta la casa dove si trovavano. | 2 et factus est repente de cælo sonus, tamquam advenientis spiritus vehementis, et replevit totam domum ubi erant sedentes. |
3 Apparvero loro lingue come di fuoco che si dividevano e si posarono su ciascuno di loro; | 3 Et apparuerunt illis dispertitæ linguæ tamquam ignis, seditque supra singulos eorum : |
4 ed essi furono tutti pieni di Spirito Santo e cominciarono a parlare in altre lingue come lo Spirito dava loro il potere d'esprimersi. | 4 et repleti sunt omnes Spiritu Sancto, et cœperunt loqui variis linguis, prout Spiritus Sanctus dabat eloqui illis. |
5 Si trovavano allora in Gerusalemme Giudei osservanti di ogni nazione che è sotto il cielo. | 5 Erant autem in Jerusalem habitantes Judæi, viri religiosi ex omni natione quæ sub cælo est. |
6 Venuto quel fragore, la folla si radunò e rimase sbigottita perché ciascuno li sentiva parlare la propria lingua. | 6 Facta autem hac voce, convenit multitudo, et mente confusa est, quoniam audiebat unusquisque lingua sua illos loquentes. |
7 Erano stupefatti e fuori di sé per lo stupore dicevano: "Costoro che parlano non sono forse tutti Galilei? | 7 Stupebant autem omnes, et mirabantur, dicentes : Nonne ecce omnes isti qui loquuntur, Galilæi sunt ? |
8 E com'è che li sentiamo ciascuno parlare la nostra lingua nativa? | 8 et quomodo nos audivimus unusquisque linguam nostram in qua nati sumus ? |
9 Siamo Parti, Medi, Elamìti e abitanti della Mesopotàmia, della Giudea, della Cappadòcia, del Ponto e dell'Asia, | 9 Parthi, et Medi, et Ælamitæ, et qui habitant Mespotamiam, Judæam, et Cappadociam, Pontum, et Asiam, |
10 della Frigia e della Panfilia, dell'Egitto e delle parti della Libia vicino a Cirène, stranieri di Roma, | 10 Phrygiam, et Pamphyliam, Ægyptum, et partes Libyæ quæ est circa Cyrenen : et advenæ Romani, |
11 Ebrei e prosèliti, Cretesi e Arabi e li udiamo annunziare nelle nostre lingue le grandi opere di Dio". | 11 Judæi quoque, et Proselyti, Cretes, et Arabes : audivimus eos loquentes nostris linguis magnalia Dei. |
12 Tutti erano stupiti e perplessi, chiedendosi l'un l'altro: "Che significa questo?". | 12 Stupebant autem omnes, et mirabantur ad invicem, dicentes : Quidnam vult hoc esse ? |
13 Altri invece li deridevano e dicevano: "Si sono ubriacati di mosto". | 13 Alii autem irridentes dicebant : Quia musto pleni sunt isti. |
14 Allora Pietro, levatosi in piedi con gli altri Undici, parlò a voce alta così: "Uomini di Giudea, e voi tutti che vi trovate a Gerusalemme, vi sia ben noto questo e fate attenzione alle mie parole: | 14 Stans autem Petrus cum undecim, levavit vocem suam, et locutus est eis : Viri Judæi, et qui habitatis Jerusalem universi, hoc vobis notum sit, et auribus percipite verba mea. |
15 Questi uomini non sono ubriachi come voi sospettate, essendo appena le nove del mattino. | 15 Non enim, sicut vos æstimatis, hi ebrii sunt, cum sit hora diei tertia : |
16 Accade invece quello che predisse il profeta Gioèle: | 16 sed hoc est quod dictum est per prophetam Joël : |
17 Negli ultimi giorni, dice il Signore, 'Io effonderò il mio Spirito sopra ogni persona; i vostri figli e le vostre figlie profeteranno, i vostri giovani avranno visioni e i vostri anziani faranno dei sogni.' | 17 Et erit in novissimis diebus, dicit Dominus, effundam de Spiritu meo super omnem carnem : et prophetabunt filii vestri et filiæ vestræ, et juvenes vestri visiones videbunt, et seniores vestri somnia somniabunt. |
18 'E anche sui miei servi e sulle mie serve in quei giorni effonderò il mio Spirito ed essi profeteranno.' | 18 Et quidem super servos meos, et super ancillas meas, in diebus illis effundam de Spiritu meo, et prophetabunt : |
19 'Farò prodigi' in alto 'nel cielo e' segni in basso 'sulla terra,' sangue, fuoco e nuvole di fumo. | 19 et dabo prodigia in cælo sursum, et signa in terra deorsum, sanguinem, et ignem, et vaporem fumi : |
20 'Il sole si muterà in tenebra e la luna in sangue, prima che giunga il giorno del Signore, giorno grande e splendido.' | 20 sol convertetur in tenebras, et luna in sanguinem, antequam veniat dies Domini magnus et manifestus. |
21 'Allora chiunque invocherà il nome del Signore sarà salvato'. | 21 Et erit : omnis quicumque invocaverit nomen Domini, salvus erit. |
22 Uomini d'Israele, ascoltate queste parole: Gesù di Nàzaret - uomo accreditato da Dio presso di voi per mezzo di miracoli, prodigi e segni, che Dio stesso operò fra di voi per opera sua, come voi ben sapete -, | 22 Viri Israëlitæ, audite verba hæc : Jesum Nazarenum, virum approbatum a Deo in vobis, virtutibus, et prodigiis, et signis, quæ fecit Deus per illum in medio vestri, sicut et vos scitis : |
23 dopo che, secondo il prestabilito disegno e la prescienza di Dio, fu consegnato a voi, voi l'avete inchiodato sulla croce per mano di empi e l'avete ucciso. | 23 hunc, definito consilio et præscientia Dei traditum, per manus iniquorum affligentes interemistis : |
24 Ma Dio lo ha risuscitato, sciogliendolo dalle angosce della morte, perché non era possibile che questa lo tenesse in suo potere. | 24 quem Deus suscitavit, solutis doloribus inferni, juxta quod impossibile erat teneri illum ab eo. |
25 Dice infatti Davide a suo riguardo: 'Contemplavo sempre il Signore innanzi a me; poiché egli sta alla mia destra, perché io non vacilli.' | 25 David enim dicit in eum : Providebam Dominum in conspectu meo semper : quoniam a dextris est mihi, ne commovear : |
26 'Per questo si rallegrò il mio cuore ed esultò la mia lingua; ed anche la mia carne riposerà nella speranza,' | 26 propter hoc lætatum est cor meum, et exsultavit lingua mea, insuper et caro mea requiescet in spe : |
27 'perché tu non abbandonerai l'anima mia negli inferi, né permetterai che il tuo Santo veda la corruzione.' | 27 quoniam non derelinques animam meam in inferno, nec dabis sanctum tuum videre corruptionem. |
28 'Mi hai fatto conoscere le vie della vita, mi colmerai di gioia con la tua presenza.' | 28 Notas mihi fecisti vias vitæ : et replebis me jucunditate cum facie tua. |
29 Fratelli, mi sia lecito dirvi francamente, riguardo al patriarca Davide, che egli morì e fu sepolto e la sua tomba è ancora oggi fra noi. | 29 Viri fratres, liceat audenter dicere ad vos de patriarcha David, quoniam defunctus est, et sepultus : et sepulchrum ejus est apud nos usque in hodiernum diem. |
30 Poiché però era profeta e sapeva che Dio 'gli aveva giurato solennemente di far sedere sul suo trono un suo discendente', | 30 Propheta igitur cum esset, et sciret quia jurejurando jurasset illi Deus de fructu lumbi ejus sedere super sedem ejus : |
31 previde la risurrezione di Cristo e ne parlò: 'questi non fu abbandonato negli inferi, né' la sua carne 'vide corruzione.' | 31 providens locutus est de resurrectione Christi, quia neque derelictus est in inferno, neque caro ejus vidit corruptionem. |
32 Questo Gesù Dio l'ha risuscitato e noi tutti ne siamo testimoni. | 32 Hunc Jesum resuscitavit Deus, cujus omnes nos testes sumus. |
33 Innalzato pertanto alla destra di Dio e dopo aver ricevuto dal Padre lo Spirito Santo che egli aveva promesso, lo ha effuso, come voi stessi potete vedere e udire. | 33 Dextera igitur Dei exaltatus, et promissione Spiritus Sancti accepta a Patre, effudit hunc, quem vos videtis et auditis. |
34 Davide infatti non salì al cielo; tuttavia egli dice: 'Disse il Signore al mio Signore: siedi alla mia destra,' | 34 Non enim David ascendit in cælum : dixit autem ipse : Dixit Dominus Domino meo : Sede a dextris meis, |
35 'finché io ponga i tuoi nemici come sgabello ai tuoi piedi.' | 35 donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum. |
36 Sappia dunque con certezza tutta la casa di Israele che Dio ha costituito Signore e Cristo quel Gesù che voi avete crocifisso!". | 36 Certissime sciat ergo omnis domus Israël, quia et Dominum eum et Christum fecit Deus hunc Jesum, quem vos crucifixistis. |
37 All'udir tutto questo si sentirono trafiggere il cuore e dissero a Pietro e agli altri apostoli: "Che cosa dobbiamo fare, fratelli?". | 37 His autem auditis, compuncti sunt corde, et dixerunt ad Petrum et ad reliquos Apostolos : Quid faciemus, viri fratres ? |
38 E Pietro disse: "Pentitevi e ciascuno di voi si faccia battezzare nel nome di Gesù Cristo, per la remissione dei vostri peccati; dopo riceverete il dono dello Spirito Santo. | 38 Petrus vero ad illos : Pœnitentiam, inquit, agite, et baptizetur unusquisque vestrum in nomine Jesu Christi in remissionem peccatorum vestrorum : et accipietis donum Spiritus Sancti. |
39 Per voi infatti è la promessa e per i vostri figli e per tutti 'quelli che sono lontani, quanti ne chiamerà il Signore' Dio nostro". | 39 Vobis enim est repromissio, et filiis vestris, et omnibus qui longe sunt, quoscumque advocaverit Dominus Deus noster. |
40 Con molte altre parole li scongiurava e li esortava: "Salvatevi da questa generazione perversa". | 40 Aliis etiam verbis plurimis testificatus est, et exhortabatur eos, dicens : Salvamini a generatione ista prava. |
41 Allora coloro che accolsero la sua parola furono battezzati e quel giorno si unirono a loro circa tremila persone. | 41 Qui ergo receperunt sermonem ejus, baptizati sunt : et appositæ sunt in die illa animæ circiter tria millia. |
42 Erano assidui nell'ascoltare l'insegnamento degli apostoli e nell'unione fraterna, nella frazione del pane e nelle preghiere. | 42 Erant autem perseverantes in doctrina Apostolorum, et communicatione fractionis panis, et orationibus. |
43 Un senso di timore era in tutti e prodigi e segni avvenivano per opera degli apostoli. | 43 Fiebat autem omni animæ timor : multa quoque prodigia et signa per Apostolos in Jerusalem fiebant, et metus erat magnus in universis. |
44 Tutti coloro che erano diventati credenti stavano insieme e tenevano ogni cosa in comune; | 44 Omnes etiam qui credebant, erant pariter, et habebant omnia communia. |
45 chi aveva proprietà e sostanze le vendeva e ne faceva parte a tutti, secondo il bisogno di ciascuno. | 45 Possessiones et substantias vendebant, et dividebant illa omnibus, prout cuique opus erat. |
46 Ogni giorno tutti insieme frequentavano il tempio e spezzavano il pane a casa prendendo i pasti con letizia e semplicità di cuore, | 46 Quotidie quoque perdurantes unanimiter in templo, et frangentes circa domos panem, sumebant cibum cum exsultatione et simplicitate cordis, |
47 lodando Dio e godendo la simpatia di tutto il popolo. | 47 collaudantes Deum et habentes gratiam ad omnem plebem. Dominus autem augebat qui salvi fierent quotidie in idipsum. |
48 Intanto il Signore ogni giorno aggiungeva alla comunità quelli che erano salvati. |