Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

2 Samuel 22


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSLXX
1 David dirigió al Señor las palabras de este canto, cuando el Señor lo libró de todos sus enemigos y de la mano de Saúl.1 και ελαλησεν δαυιδ τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν η ημερα εξειλατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ
2 El dijo: Yo te amo, Señor, mi fuerza2 και ειπεν κυριε πετρα μου και οχυρωμα μου και εξαιρουμενος με εμοι
3 Señor, mi Roca, mi fortaleza y mi libertador, mi Dios, el peñasco en que me refugio, mi escudo, mi fuerza salvadora, mi baluarte, mi salvador, que me libras de la violencia.3 ο θεος μου φυλαξ εσται μου πεποιθως εσομαι επ' αυτω υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου και καταφυγη μου σωτηριας μου εξ αδικου σωσεις με
4 Yo invoco al Señor, que es digno de alabanza, y quedo a salvo de mis enemigos.4 αινετον επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι
5 Las olas de la Muerte me envolvieron, me aterraron los torrentes devastadores,5 οτι περιεσχον με συντριμμοι θανατου χειμαρροι ανομιας εθαμβησαν με
6 me cercaron los lazos del Abismo, las redes de la Muerte llegaron hasta mí.6 ωδινες θανατου εκυκλωσαν με προεφθασαν με σκληροτητες θανατου
7 Pero en mi angustia invoqué al Señor, grité a mi Dios pidiendo auxilio, y él escuchó mi voz desde su Templo, mi grito llegó hasta sus oídos.7 εν τω θλιβεσθαι με επικαλεσομαι κυριον και προς τον θεον μου βοησομαι και επακουσεται εκ ναου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου εν τοις ωσιν αυτου
8 Entonces tembló y se tambaleó la tierra: vacilaron los fundamentos de las montañas, y se conmovieron a causa de su furor;8 και εταραχθη και εσεισθη η γη και τα θεμελια του ουρανου συνεταραχθησαν και εσπαραχθησαν οτι εθυμωθη κυριος αυτοις
9 de su nariz se alzó una humareda, de su boca, un fuego abrasador, y arrojaba carbones encendidos.9 ανεβη καπνος εν τη οργη αυτου και πυρ εκ στοματος αυτου κατεδεται ανθρακες εξεκαυθησαν απ' αυτου
10 El Señor inclinó el cielo, y descendió con un espeso nubarrón bajo sus pies;10 και εκλινεν ουρανους και κατεβη και γνοφος υποκατω των ποδων αυτου
11 montó en el Querubín y emprendió vuelo, planeando sobre las alas del viento.11 και επεκαθισεν επι χερουβιν και επετασθη και ωφθη επι πτερυγων ανεμου
12 Se envolvió en un manto de tinieblas; un oscuro aguacero y espesas nubes lo cubrían como un toldo;12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτος υδατων επαχυνεν εν νεφελαις αερος
13 las nubes se deshicieron en granizo y centellas al fulgor de su presencia.13 απο του φεγγους εναντιον αυτου εξεκαυθησαν ανθρακες πυρος
14 El Señor tronaba desde el cielo, el Altísimo hacía oír su voz;14 εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου
15 arrojó flechas y los dispersó, lanzó rayos y sembró la confusión.15 και απεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπην και εξεστησεν αυτους
16 Al proferir tus amenazas, Señor, al soplar el vendaval de tu ira, aparecieron los cauces del mar y quedaron a la vista los cimientos del mundo.16 και ωφθησαν αφεσεις θαλασσης και απεκαλυφθη θεμελια της οικουμενης εν τη επιτιμησει κυριου απο πνοης πνευματος θυμου αυτου
17 El tendió su mano desde lo alto y me tomó, me sacó de las aguas caudalosas;17 απεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με ειλκυσεν με εξ υδατων πολλων
18 me libró de mi enemigo poderoso, de adversarios más fuertes que yo.18 ερρυσατο με εξ εχθρων μου ισχυος εκ των μισουντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε
19 Ellos me enfrentaron en un día nefasto, pero el Señor fue mi apoyo:19 προεφθασαν με εν ημερα θλιψεως μου και εγενετο κυριος επιστηριγμα μου
20 me sacó a un lugar espacioso, me libró, porque me ama.20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον και εξειλατο με οτι ευδοκησεν εν εμοι
21 El Señor me recompensó de mis manos:21 και ανταπεδωκεν μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν μοι
22 porque seguí fielmente los caminos del Señor, y no me aparté de mi Dios, haciendo el mal;22 οτι εφυλαξα οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου
23 porque tengo presente todas sus decisiones y nunca me alejé de sus preceptos.23 οτι παντα τα κριματα αυτου κατεναντιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστην απ' αυτων
24 Tuve ante él una conducta irreprochable y me esforcé por no ofenderlo.24 και εσομαι αμωμος αυτω και προφυλαξομαι απο της ανομιας μου
25 El Señor me premió, porque yo era justo y era inocente ante sus ojos.25 και αποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου
26 Tú eres bondadoso con los buenos y eres íntegro con el hombre intachable;26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος τελειου τελειωθηση
27 eres sincero con los que son sinceros y te muestras astuto con los falsos.27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου στρεβλωθηση
28 Porque tú salvas al pueblo oprimido y humillas los ojos altaneros:28 και τον λαον τον πτωχον σωσεις και οφθαλμους επι μετεωρων ταπεινωσεις
29 tú eres mi lámpara, Señor; Dios mío, tú iluminas mis tinieblas29 οτι συ ο λυχνος μου κυριε και κυριος εκλαμψει μοι το σκοτος μου
30 Contigo puedo atacar a un tropel; con mi Dios, puedo asaltar una muralla.30 οτι εν σοι δραμουμαι μονοζωνος και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος
31 El camino de Dios es perfecto, la promesa del Señor es digna de confianza. El Señor es un escudo para los que se refugian en él,31 ο ισχυρος αμωμος η οδος αυτου το ρημα κυριου κραταιον πεπυρωμενον υπερασπιστης εστιν πασιν τοις πεποιθοσιν επ' αυτω
32 porque ¿Quién es Dios fuera del Señor? ¿y quién es la Roca fuera de nuestro Dios?32 τις ισχυρος πλην κυριου και τις κτιστης εσται πλην του θεου ημων
33 El es el Dios que me ciñe de valor y hace intachable mi camino;33 ο ισχυρος ο κραταιων με δυναμει και εξετιναξεν αμωμον την οδον μου
34 el que me da la rapidez de un ciervo y me afianza en las alturas;34 τιθεις τους ποδας μου ως ελαφων και επι τα υψη ιστων με
35 el que adiestra mis manos para la guerra y mis brazos para tender el arco de bronce.35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και καταξας τοξον χαλκουν εν βραχιονι μου
36 Me entregaste tu escudo victorioso y tu mano derecha me sostuvo; me engrandeciste con tu triunfo,36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η υπακοη σου επληθυνεν με
37 me hiciste dar largos pasos, y no se doblaron mis tobillos.37 εις πλατυσμον εις τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ εσαλευθησαν τα σκελη μου
38 Perseguí y alcancé a mis enemigos, no me volví hasta que fueron aniquilados;38 διωξω εχθρους μου και αφανιω αυτους και ουκ αναστρεψω εως συντελεσω αυτους
39 los derroté y no pudieron rehacerse, quedaron abatidos bajo mis pies.39 και θλασω αυτους και ουκ αναστησονται και πεσουνται υπο τους ποδας μου
40 Tú me ceñiste de valor para la lucha, doblegaste ante mí a mis agresores;40 και ενισχυσεις με δυναμει εις πολεμον καμψεις τους επανιστανομενους μοι υποκατω μου
41 pusiste en fuga a mis enemigos, y yo exterminé a mis adversarios.41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον τους μισουντας με και εθανατωσας αυτους
42 Imploraron, pero nadie los salvó; gritaban al Señor, pero no les respondía.42 βοησονται και ουκ εστιν βοηθος προς κυριον και ουχ υπηκουσεν αυτων
43 Los deshice como polvo de la tierra, los pisé como el barro de las calles.43 και ελεανα αυτους ως χουν γης ως πηλον εξοδων ελεπτυνα αυτους
44 Tú me libraste de un ejército incontable y me pusiste al frente de naciones: pueblos extraños son mis vasallos.44 και ρυση με εκ μαχης λαων φυλαξεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσαν μοι
45 Gente extranjera me rinde pleitesía; apenas me oyen nombrar, me prestan obediencia.45 υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι εις ακοην ωτιου ηκουσαν μου
46 Los extranjeros palidecen ante mí y, temblando, abandonan sus refugios.46 υιοι αλλοτριοι απορριφησονται και σφαλουσιν εκ των συγκλεισμων αυτων
47 ¡Viva el Señor! ¡Bendita sea mi Roca! ¡Glorificado sea Dios, la Roca de mi salvación,47 ζη κυριος και ευλογητος ο φυλαξ μου και υψωθησεται ο θεος μου ο φυλαξ της σωτηριας μου
48 el Dios que venga mis agravios y pone a los pueblos a mis pies!48 ισχυρος κυριος ο διδους εκδικησεις εμοι παιδευων λαους υποκατω μου
49 Tú me liberas de mis enemigos, me haces triunfar de mis agresores y me libras del hombre violento.49 και εξαγων με εξ εχθρων μου και εκ των επεγειρομενων μοι υψωσεις με εξ ανδρος αδικηματων ρυση με
50 Por eso te alabaré entre las naciones y cantaré, Señor, en honor de tu Nombre.50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι κυριε εν τοις εθνεσιν και εν τω ονοματι σου ψαλω
51 El concede grandes victorias a su rey y trata con fidelidad a su Ungido. a David y a su descendencia para siempre.51 μεγαλυνων σωτηριας βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος