Giobbe (ايوب) 10

SMITH VAN DYKE	KÁLDI-NEOVULGÁTA
1 قد كرهت نفسي حياتي. اسيب شكواي. اتكلم في مرارة نفسي	1 Undorodik a lelkem az élettől! Szabadjára engedem magamban panaszomat. Szólok lelkem keserűségében!
2 قائلا لله لا تستذنبني. فهمني لماذا تخاصمني.	2 Mondom Istennek: Ne kárhoztass engem! Jelentsd meg nekem: miért ítélsz el ennyire?
3 احسن عندك ان تظلم ان ترذل عمل يديك وتشرق على مشورة الاشرار.	3 Jólesik-e neked, hogy megnyomorítasz és elnyomsz engem, kezed alkotását, a gonoszok tervét pedig megsegíted?
4 ألك عينا بشر ام كنظر الانسان تنظر.	4 Vajon szemed húsból való, s úgy látsz-e te, mint ember szokott látni?
5 أأيامك كايام الانسان ام سنوك كايام الرجل	5 Olyanok-e napjaid, mint az ember napjai, s olyanok-e éveid, mint az emberi idők,
6 حتى تبحث عن اثمي وتفتش على خطيتي.	6 hogy keresed bűnömet és kutatsz vétkem után,
7 في علمك اني لست مذنبا ولا منقذ من يدك	7 holott tudod, hogy semmi gonoszt nem tettem, és nincs, aki kezedből ki tudna ragadni?
8 يداك كوّنتاني وصنعتاني كلي جميعا. أفتبتلعني.	8 Gondosan formált és alkotott engem a kezed körös-körül egészen, és ily hirtelen tönkreteszel engem?
9 اذكر انك جبلتني كالطين. أفتعيدني الى التراب.	9 Emlékezzél, kérlek, hogy úgy formáltál, mint az agyagot! Mégis ismét porrá akarsz tenni?
10 ألم تصبّني كاللبن وخثّرتني كالجبن.	10 Nemde kiöntöttél, mint a tejet, megalvasztottál, mint a sajtot,
11 كسوتني جلدا ولحما فنسجتني بعظام وعصب.	11 bőrrel, hússal öltöztettél engem, csonttal, ínnal illesztettél egybe,
12 منحتني حياة ورحمة وحفظت عنايتك روحي.	12 életet és kegyelmet adtál nekem, és lélegzetem fölött gondosságod őrködött!
13 لكنك كتمت هذه في قلبك. علمت ان هذا عندك.	13 Bár szívedben rejtegetted, és tudom, hogy elmédben forgattad mindezeket:
14 ان اخطأت تلاحظني ولا تبرئني من اثمي.	14 ha vétkeztem, és eddig megkíméltél, miért nem engedsz bűnömtől tisztának lennem?
15 ان اذنبت فويل لي. وان تبررت لا ارفع راسي. اني شبعان هوانا وناظر مذلتي.	15 Ha gonosz vagyok, akkor jaj nekem! Ha pedig igaz vagyok, akkor sem járhatok emelt fővel, mert tele vagyok csapással és nyomorúsággal.
16 وان ارتفع تصطادني كاسد ثم تعود وتتجبر عليّ.	16 Ha büszke volnék, elfognál, mint az oroszlánt, és csodás módon újra megkínoznál.
17 تجدد شهودك تجاهي وتزيد غضبك عليّ. نوب وجيش ضدي	17 Tanúidat állítanád újra ellenem, megnövelnéd haragodat irányomban, büntetések új hada vonulna fel ellenem.
18 فلماذا اخرجتني من الرحم. كنت قد اسلمت الروح ولم ترني عين	18 Miért hoztál elő anyám méhéből? Bár múltam volna ki, hogy szem ne látott volna engem;
19 فكنت كاني لم اكن فأقاد من الرحم الى القبر.	19 akkor olyan volnék, mintha nem is lettem volna, anyám méhéből a sírba vittek volna!
20 أليست ايامي قليلة. اترك. كف عني فاتبلج قليلا	20 Kevés életnapom nemde, hamar véget ér! Engedd, hogy kissé sirassam fájdalmamat,
21 قبل ان اذهب ولا اعود. الى ارض ظلمة وظل الموت	21 mielőtt elmegyek, hogy vissza ne térjek többé a sötét és a halál árnyékával borított földre,
22 ارض ظلام مثل دجى ظل الموت وبلا ترتيب واشراقها كالدجى	22 a nyomorúság és sötétség földjére, ahol halálárnyék, zűrzavar és örökös iszonyat lakozik!«