Épître à Philémon 1

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 "Paul, prisonnier du Christ Jésus, et le frère Timothée, à Philémon, notre cher collaborateur,	1 Παυλος, δεσμιος του Ιησου Χριστου, και Τιμοθεος ο αδελφος, προς Φιλημονα τον αγαπητον και συνεργον ημων
2 avec Apphia notre soeur, Archippe notre frère d'armes, et l'Eglise qui s'assemble dans ta maison.	2 και την Απφιαν την αγαπητην και Αρχιππον τον συστρατιωτην ημων και την κατ' οικον σου εκκλησιαν?
3 A vous grâce et paix de par Dieu notre Père et le Seigneur Jésus Christ!	3 χαρις ειη υμιν και ειρηνη απο Θεου Πατρος ημων και Κυριου Ιησου Χριστου.
4 Je rends sans cesse grâces à mon Dieu en faisant mémoire de toi dans mes prières,	4 Ευχαριστω τον Θεον μου και μνημονευω σε παντοτε εν ταις προσευχαις μου,
5 car j'entends louer ta charité et la foi qui t'anime, tant à l'égard du Seigneur Jésus qu'au bénéfice detous les saints.	5 ακουων την αγαπην σου και την πιστιν, την οποιαν εχεις προς τον Κυριον Ιησουν και εις παντας τους αγιους,
6 Puisse cette foi rendre agissant son esprit d'entraide en t'éclairant pleinement sur tout le bien qu'il esten notre pouvoir d'accomplir pour le Christ.	6 δια να γεινη η κοινωνια της πιστεως σου ενεργος δια της φανερωσεως παντος καλου του εν υμιν εις Χριστον Ιησουν.
7 De fait, j'ai eu grande joie et consolation en apprenant ta charité: on me dit, frère, que tu as soulagéle coeur des saints!	7 Διοτι χαραν πολλην εχομεν και παρηγοριαν δια την αγαπην σου, επειδη τα σπλαγχνα των αγιων ανεπαυθησαν δια σου, αδελφε.
8 C'est pourquoi, bien que j'aie dans le Christ tout le franc-parler nécessaire pour te prescrire tondevoir,	8 Οθεν, αν και εχω εν Χριστω πολλην παρρησιαν να επιταττω εις σε το πρεπον,
9 je préfère invoquer la charité et te présenter une requête. Celui qui va parler, c'est Paul, le vieux Paulet, qui plus est, maintenant le prisonnier du Christ Jésus.	9 ομως δια την αγαπην μαλλον σε παρακαλω, τοιουτος ων ως Παυλος ο γερων, τωρα δε και δεσμιος του Ιησου Χριστου,
10 La requête est pour mon enfant, que j'ai engendré dans les chaînes, cet Onésime,	10 σε παρακαλω υπερ του τεκνου μου, τον οποιον εγεννησα εν τοις δεσμοις μου, υπερ του Ονησιμου,
11 qui jadis ne te fut guère utile, mais qui désormais te sera bien utile, comme il l'est devenu pour moi.	11 οστις ητο ποτε αχρηστος εις σε, τωρα δε εις σε και εις εμε ειναι χρησιμος,
12 Je te le renvoie, et lui, c'est comme mon propre coeur.	12 τον οποιον πεμπω οπισω. Συ δε αυτον, τουτεστι τα σπλαγχνα μου, δεχθητι?
13 Je désirais le retenir près de moi, pour qu'il me servît en ton nom dans ces chaînes que me vautl'Evangile;	13 τον οποιον εγω ηθελον να κρατω πλησιον μου, δια να με υπηρετη αντι σου εν τοις δεσμοις του ευαγγελιου?
14 cependant je n'ai rien voulu faire sans ton assentiment, pour que ce bienfait ne parût pas t'êtreimposé, mais qu'il vînt de ton bon gré.	14 χωρις ομως της γνωμης σου δεν ηθελησα να καμω ουδεν, δια να μη ηναι το αγαθον σου ως κατ' αναγκην, αλλ' εκουσιως.
15 Peut-être aussi Onésime ne t'a-t-il été retiré pour un temps qu'afin de t'être rendu pour l'éternité,	15 Διοτι ισως δια τουτο εχωρισθη προς ωραν, δια να απολαβης αυτον διαπαντος,
16 non plus comme un esclave, mais bien mieux qu'un esclave, comme un frère très cher: il l'estgrandement pour moi, combien plus va-t-il l'être pour toi, et selon le monde et selon le Seigneur!	16 ουχι πλεον ως δουλον, αλλ' υπερ δουλον, αδελφον αγαπητον, μαλιστα εις εμε, ποσω δε μαλλον εις σε και κατα σαρκα και εν Κυριω.
17 Si donc tu as égard aux liens qui nous unissent, reçois-le comme si c'était moi.	17 Εαν λοιπον εχης εμε κοινωνον, δεχθητι αυτον ως εμε.
18 Et s'il t'a fait du tort ou te doit quelque chose, mets cela sur mon compte.	18 Και εαν σε ηδικησεν εις τι η χρεωστη, λογαριαζε τουτο εις εμε?
19 Moi, Paul, je m'y engage de ma propre écriture: c'est moi qui réglerai... Pour ne rien dire de la dettequi t'oblige toujours à mon endroit, et qui est toi-même!	19 εγω ο Παυλος εγραψα με την χειρα μου, εγω θελω πληρωσει? δια να μη σοι λεγω οτι και σεαυτον ετι μοι χρεωστεις.
20 Allons, frère, j'attends de toi ce service dans le Seigneur; soulage mon coeur dans le Christ.	20 Ναι, αδελφε, ειθε να λαβω εγω ταυτην την χαριν παρα σου εν Κυριω? αναπαυσον μου τα σπλαγχνα εν Κυριω.
21 Je t'écris avec pleine confiance en ta docilité: je sais bien que tu feras plus encore que je nedemande.	21 Πεποιθως εις την υπακοην σου εγραψα προς σε, εξευρων οτι και πλειοτερον αφ' ο, τι λεγω θελεις καμει.
22 Avec cela, prépare-moi un gîte; j'espère en effet que, grâce à vos prières, je vais vous être rendu.	22 Ενταυτω δε ετοιμαζε μοι και καταλυμα? επειδη ελπιζω οτι δια των προσευχων σας θελω χαρισθη εις εσας.
23 Tu as les salutations d'Epaphras, mon compagnon de captivité dans le Christ Jésus,	23 Ασπαζονται σε Επαφρας ο συναιχμαλωτος μου εν Χριστω Ιησου,
24 ainsi que de Marc, Aristarque, Démas et Luc, mes collaborateurs.	24 Μαρκος, Αρισταρχος, Δημας, Λουκας, οι συνεργοι μου.
25 Que la grâce du Seigneur Jésus Christ soit avec votre esprit!	25 Η χαρις του Κυριου ημων Ιησου Χριστου ειη μετα του πνευματος υμων. Αμην.