Livre des Psaumes 71

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 En toi, Yahvé, j'ai mon abri, sur moi pas de honte à jamais!	1 Επι σε, Κυριε, ηλπισα? ας μη καταισχυνθω ποτε.
2 En ta justice défends-moi, délivre-moi, tends vers moi l'oreille et sauve-moi.	2 Δια την δικαιοσυνην σου λυτρωσον με και ελευθερωσον με? Κλινον προς εμε το ωτιον σου και σωσον με.
3 Sois pour moi un roc hospitalier, toujours accessible; tu as décidé de me sauver, car mon rocher,mon rempart, c'est toi.	3 Γενου εις εμε τοπος οχυρος, δια να καταφευγω παντοτε? συ διεταξας να με σωσης, διοτι πετρα μου και φρουριον μου εισαι.
4 Mon Dieu, délivre-moi de la main de l'impie, de la poigne du fourbe et du violent.	4 Θεε μου, λυτρωσον με εκ δυναμεως ασεβους, εκ χειρος παρανομου και αδικου.
5 Car c'est toi mon espoir, Seigneur, Yahvé, ma foi dès ma jeunesse.	5 Διοτι συ εισαι η ελπις μου, Κυριε Θεε? το θαρρος μου εκ νεοτητος μου.
6 Sur toi j'ai mon appui dès le sein, toi ma part dès les entrailles de ma mère, en toi ma louange sansrelâche.	6 Επι σε επεστηριχθην εκ της κοιλιας? συ εισαι σκεπη μου εκ των σπλαγχνων της μητρος μου? εις σε θελει εισθαι παντοτε ο υμνος μου.
7 Pour beaucoup je tenais du prodige, mais toi, tu es mon sûr abri.	7 Ως τερας κατεσταθην εις τους πολλους? αλλα συ εισαι το δυνατον καταφυγιον μου,
8 Ma bouche est remplie de ta louange, tout le jour, de ta splendeur.	8 Ας εμπλησθη το στομα μου απο του υμνου σου, απο της δοξης σου, ολην την ημεραν.
9 Ne me rejette pas au temps de ma vieillesse, quand décline ma vigueur, ne m'abandonne pas.	9 Μη με απορριψης εν καιρω γηρατος? οταν εκλειπη η δυναμις μου, μη με εγκαταλιπης.
10 Car mes ennemis parlent de moi, ceux qui guettent mon âme se concertent:	10 Διοτι οι εχθροι μου λαλουσι περι εμου? και οι παραφυλαττοντες την ψυχην μου συμβουλευονται ομου,
11 "Dieu l'a abandonné, pourchassez-le, empoignez-le, il n'a personne pour le défendre."	11 Λεγοντες, Ο Θεος εγκατελιπεν αυτον? καταδιωξατε και πιασατε αυτον, διοτι δεν υπαρχει ο σωζων.
12 Dieu, ne sois pas loin de moi, mon Dieu, vite à mon aide.	12 Θεε, μη μακρυνθης απ' εμου? Θεε μου, ταχυνον εις βοηθειαν μου.
13 Honte et ruine sur ceux-là qui attaquent mon âme; que l'insulte et l'infamie les couvrent, ceux quicherchent mon malheur!	13 Ας αισχυνθωσιν, ας εξαλειφθωσιν οι εχθροι της ψυχης μου? ας σκεπασθωσι απο ονειδους και εντροπης οι ζητουντες το κακον μου.
14 Et moi, sans relâche espérant, j'ajouterai à ta louange;	14 Εγω δε παντοτε θελω ελπιζει, και θελω προσθετει επι παντας τους επαινους σου.
15 ma bouche racontera ta justice, tout le jour, ton salut.	15 Το στομα μου θελει κηρυττει την δικαιοσυνην σου και την σωτηριαν σου ολην την ημεραν? διοτι δεν δυναμαι να απαριθμησω αυτας.
16 Je viendrai dans la puissance de Yahvé, pour rappeler ta justice, la seule.	16 Θελω περιπατει εν τη δυναμει Κυριου του Θεου? θελω μνημονευει την δικαιοσυνην σου, σου μονου.
17 O Dieu, tu m'as instruit dès ma jeunesse, et jusqu'ici j'annonce tes merveilles.	17 Θεε, συ με εδιδαξας εκ νεοτητος μου? και μεχρι του νυν εκηρυττον τα θαυμασια σου.
18 Or, vieilli, chargé d'années, ô Dieu, ne m'abandonne pas, que j'annonce ton bras aux âges à venir,ta puissance	18 Μη με εγκαταλιπης μηδε μεχρι του γηρατος και πολιας, Θεε, εωσου κηρυξω τον βραχιονα σου εις ταυτην την γενεαν, την δυναμιν σου εις παντας τους μεταγενεστερους.
19 et ta justice, ô Dieu, jusqu'aux nues! Toi qui as fait de grandes choses, ô Dieu, qui est comme toi?	19 Διοτι η δικαιοσυνη σου, Θεε, ειναι υπερυψωμενη? διοτι εκαμες μεγαλεια Θεε, τις ομοιος σου,
20 Toi qui m'as fait tant voir de maux et de détresses, tu reviendras me faire vivre. Tu reviendras metirer des abîmes de la terre,	20 οστις εδειξας εις εμε θλιψεις πολλας και ταλαιπωριας, και παλιν με ανεζωοποιησας και εκ των αβυσσων της γης παλιν ανηγαγες με;
21 tu nourriras mon grand âge, tu viendras me consoler.	21 Ηυξησας το μεγαλειον μου και επιστρεψας με παρηγορησας.
22 Or moi, je te rendrai grâce sur la lyre, en ta vérité, mon Dieu, je jouerai pour toi sur la harpe, Saintd'Israël.	22 Και εγω, Θεε μου, θελω δοξολογει εν τω οργανω του ψαλτηριου σε και την αληθειαν σου? εις σε θελω ψαλμωδει εν κιθαρα, Αγιε του Ισραηλ.
23 Que jubilent mes lèvres, quand je jouerai pour toi, et mon âme que tu as rachetée!	23 Θελουσιν αγαλλεσθαι τα χειλη μου, οταν εις σε ψαλμωδω? και η ψυχη μου, την οποιαν ελυτρωσας.
24 Or ma langue tout le jour murmure ta justice: honte et déshonneur sur ceux-là qui cherchent monmalheur!	24 Ετι δε η γλωσσα μου ολην την ημεραν θελει μελετα την δικαιοσυνην σου? διοτι ενετραπησαν, διοτι κατησχυνθησαν, οι ζητουντες το κακον μου.