Livre de Job 9

JERUSALEM	LXX
1 Job prit la parole et dit:	1 υπολαβων δε ιωβ λεγει
2 En vérité, je sais bien qu'il en est ainsi: l'homme pourrait-il se justifier devant Dieu?	2 επ' αληθειας οιδα οτι ουτως εστιν πως γαρ εσται δικαιος βροτος παρα κυριω
3 A celui qui se plaît à discuter avec lui, il ne répond même pas une fois sur mille.	3 εαν γαρ βουληται κριθηναι αυτω ου μη υπακουση αυτω ινα μη αντειπη προς ενα λογον αυτου εκ χιλιων
4 Parmi les plus sages et les plus robustes qui donc lui tiendrait tête impunément?	4 σοφος γαρ εστιν διανοια κραταιος τε και μεγας τις σκληρος γενομενος εναντιον αυτου υπεμεινεν
5 Il déplace les montagnes à leur insu et les renverse dans sa colère.	5 ο παλαιων ορη και ουκ οιδασιν ο καταστρεφων αυτα οργη
6 Il ébranle la terre de son site et fait vaciller ses colonnes.	6 ο σειων την υπ' ουρανον εκ θεμελιων οι δε στυλοι αυτης σαλευονται
7 A sa défense, le soleil ne se lève pas, il met un sceau sur les étoiles.	7 ο λεγων τω ηλιω και ουκ ανατελλει κατα δε αστρων κατασφραγιζει
8 Lui seul a déployé les Cieux et foulé le dos de la Mer.	8 ο τανυσας τον ουρανον μονος και περιπατων ως επ' εδαφους επι θαλασσης
9 Il a fait l'Ourse et Orion, les Pléiades et les Chambres du Sud.	9 ο ποιων πλειαδα και εσπερον και αρκτουρον και ταμιεια νοτου
10 Il est l'auteur d'oeuvres grandioses et insondables, de merveilles qu'on ne peut compter.	10 ο ποιων μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος
11 S'il passe sur moi, je ne le vois pas et il glisse imperceptible.	11 εαν υπερβη με ου μη ιδω και εαν παρελθη με ουδ' ως εγνων
12 S'il ravit une proie, qui l'en empêchera et qui osera lui dire: "Que fais-tu?"	12 εαν απαλλαξη τις αποστρεψει η τις ερει αυτω τι εποιησας
13 Dieu ne renonce pas à sa colère: sous lui restent prostrés les satellites de Rahab.	13 αυτος γαρ απεστραπται οργην υπ' αυτου εκαμφθησαν κητη τα υπ' ουρανον
14 Et moi, je voudrais me défendre, je choisirais mes arguments contre lui?	14 εαν δε μου υπακουσηται η διακρινει τα ρηματα μου
15 Même si je suis dans mon droit, à quoi bon lui répondre? C'est mon juge qu'il faudrait supplier.	15 εαν τε γαρ ω δικαιος ουκ εισακουσεται μου του κριματος αυτου δεηθησομαι
16 Et si, sur mon appel, il daignait comparaître, je ne puis croire qu'il écouterait ma voix,	16 εαν τε καλεσω και υπακουση ου πιστευω οτι εισακηκοεν μου
17 lui, qui m'écrase pour un cheveu, qui multiplie sans raison mes blessures	17 μη γνοφω με εκτριψη πολλα δε μου τα συντριμματα πεποιηκεν δια κενης
18 et ne me laisse même pas reprendre mon souffle, tant il me rassasie d'amertume!	18 ουκ εα γαρ με αναπνευσαι ενεπλησεν δε με πικριας
19 Recourir à la force? Il l'emporte en vigueur! Au tribunal? Mais qui donc l'assignera?	19 οτι μεν γαρ ισχυι κρατει τις ουν κριματι αυτου αντιστησεται
20 Si je me justifie, sa bouche peut me condamner; si je m'estime parfait, me déclarer pervers.	20 εαν γαρ ω δικαιος το στομα μου ασεβησει εαν τε ω αμεμπτος σκολιος αποβησομαι
21 Mais suis-je parfait? Je ne le sais plus moi-même, et je fais fi de l'existence!	21 ειτε γαρ ησεβησα ουκ οιδα τη ψυχη πλην οτι αφαιρειται μου η ζωη
22 Car c'est tout un, et j'ose dire: il fait périr de même l'homme intègre et le méchant.	22 διο ειπον μεγαν και δυναστην απολλυει οργη
23 Quand un fléau mortel s'abat soudain, il se rit de la détresse des innocents.	23 οτι φαυλοι εν θανατω εξαισιω αλλα δικαιοι καταγελωνται
24 Dans un pays livré au pouvoir d'un méchant, il met un voile sur la face des juges. Si ce n'est pas lui, quidonc alors?	24 παραδεδονται γαρ εις χειρας ασεβους προσωπα κριτων αυτης συγκαλυπτει ει δε μη αυτος τις εστιν
25 Mes jours passent, plus rapides qu'un coureur, ils s'enfuient sans voir le bonheur.	25 ο δε βιος μου εστιν ελαφροτερος δρομεως απεδρασαν και ουκ ειδοσαν
26 Ils glissent comme des nacelles de jonc, comme un aigle fond sur sa proie.	26 η και εστιν ναυσιν ιχνος οδου η αετου πετομενου ζητουντος βοραν
27 Si je décide de refouler ma plainte, de changer de mine pour faire gai visage,	27 εαν τε γαρ ειπω επιλησομαι λαλων συγκυψας τω προσωπω στεναξω
28 l'effroi me saisit en face de tous mes maux, car, je le sais, tu ne me tiens pas pour innocent.	28 σειομαι πασιν τοις μελεσιν οιδα γαρ οτι ουκ αθωον με εασεις
29 Et si j'ai commis le mal, à quoi bon me fatiguer en vain?	29 επειδη δε ειμι ασεβης δια τι ουκ απεθανον
30 Que je me lave avec de la saponaire, que je purifie mes mains à la soude?	30 εαν γαρ απολουσωμαι χιονι και αποκαθαρωμαι χερσιν καθαραις
31 Tu me plonges alors dans l'ordure, et mes vêtements mêmes me prennent en horreur!	31 ικανως εν ρυπω με εβαψας εβδελυξατο δε με η στολη
32 Car lui n'est pas, comme moi, un homme: impossible de lui répondre, de comparaître ensemble enjustice.	32 ου γαρ ει ανθρωπος κατ' εμε ω αντικρινουμαι ινα ελθωμεν ομοθυμαδον εις κρισιν
33 Pas d'arbitre entre nous pour poser la main sur nous deux,	33 ειθε ην ο μεσιτης ημων και ελεγχων και διακουων ανα μεσον αμφοτερων
34 pour écarter de moi ses rigueurs, chasser l'épouvante de sa terreur!	34 απαλλαξατω απ' εμου την ραβδον ο δε φοβος αυτου μη με στροβειτω
35 Je parlerai pourtant, sans le craindre, car je ne suis pas tel à mes yeux!	35 και ου μη φοβηθω αλλα λαλησω ου γαρ ουτω συνεπισταμαι