Salmos 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | VULGATA |
---|---|
1 Salmo de Asaf. ¡Qué bueno es Dios para Israel, para los limpios de corazón! | 1 Intellectus Asaph. Ut quid, Deus, repulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ ? |
2 Pero casi se desvían mis pasos, faltó poco para que diera un traspié, | 2 Memor esto congregationis tuæ, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hæreditatis tuæ, mons Sion, in quo habitasti in eo. |
3 porque tuve envidia de los presuntuosos, al ver la prosperidad de los malvados. | 3 Leva manus tuas in superbias eorum in finem : quanta malignatus est inimicus in sancto ! |
4 Para ellos no hay sufrimientos, su cuerpo está sano y robusto; | 4 Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ ; posuerunt signa sua, signa : |
5 no comparten las penas de los hombres ni son golpeados como los demás. | 5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus |
6 Por eso, el orgullo es su collar y la violencia, el manto que los cubre; | 6 exciderunt januas ejus in idipsum ; in securi et ascia dejecerunt eam. |
7 la malicia se les sale por los poros, su corazón rebosa de malos propósitos. | 7 Incenderunt igni sanctuarium tuum ; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui. |
8 Se burlan y hablan con maldad; desde lo alto, amenazan con prepotencia; | 8 Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul : Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra. |
9 su boca se insolenta contra el cielo y su lengua se pasea por la tierra. | 9 Signa nostra non vidimus ; jam non est propheta ; et nos non cognoscet amplius. |
10 Por eso, el pueblo de Dios se vuelve hacia ellos, y beben el agua a raudales. | 10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus ? irritat adversarius nomen tuum in finem ? |
11 Ellos dicen: «¿Acaso Dios lo va a saber? ¿Se va a enterar el Altísimo?» | 11 Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem ? |
12 Así son esos malvados y, siempre tranquilos, acrecientan sus riquezas. | 12 Deus autem rex noster ante sæcula : operatus est salutem in medio terræ. |
13 Entonces, ¿en vano mantuve puro mi corazón y lavé mis manos en señal de inocencia? | 13 Tu confirmasti in virtute tua mare ; contribulasti capita draconum in aquis. |
14 Porque yo era golpeado todo el día y cada mañana soportaba mi castigo. | 14 Tu confregisti capita draconis ; dedisti eum escam populis Æthiopum. |
15 Si hubiera dicho: «Voy a hablar como ellos», habría traicionado al linaje de tus hijos. | 15 Tu dirupisti fontes et torrentes ; tu siccasti fluvios Ethan. |
16 Yo reflexionaba, tratando de entenderlo, pero me resultaba demasiado difícil. | 16 Tuus est dies, et tua est nox ; tu fabricatus es auroram et solem. |
17 ¡Hasta que entré en el Santuario de Dios y comprendí el fin que les espera! | 17 Tu fecisti omnes terminos terræ ; æstatem et ver tu plasmasti ea. |
18 Sí, tú los pones en un terreno resbaladizo y los precipitas en la ruina. | 18 Memor esto hujus : inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum. |
19 ¡Qué pronto quedan devastados y acaban consumidos por el horror! | 19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. |
20 Son como un sueño al despertar, Señor; al levantarte, disipas hasta su imagen. | 20 Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum. |
21 Cuando se agriaba mi corazón y me torturaba en mi interior, | 21 Ne avertatur humilis factus confusus ; pauper et inops laudabunt nomen tuum. |
22 yo era un necio y no comprendía, era como un animal ante ti. | 22 Exsurge, Deus, judica causam tuam ; memor esto improperiorum tuorum, eorum quæ ab insipiente sunt tota die. |
23 Pero yo estoy siempre contigo, tú me has tomado de la mano derecha; | 23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum : superbia eorum qui te oderunt ascendit semper. |
24 me guiarás con tu consejo y después, me recibirás con gloria. | |
25 ¿A quién sino a ti tengo yo en el cielo? Si estoy contigo, no deseo nada en la tierra. | |
26 Aunque mi corazón y mi carne se consuman, Dios es mi herencia para siempre y la Roca de mi corazón. | |
27 Los que se apartan de ti terminan mal, tú destruyes a los que te son infieles. | |
28 Mi dicha es estar cerca de Dios: yo he puesto mi refugio en ti, Señor, para proclamar todas tus acciones. |