1 Por tanto, hermanos santos, partícipes de una vocación celestial, considerad al apóstol y Sumo Sacerdote de nuestra fe, a Jesús, | 1 Unde, fratres sancti, vocationis cælestis participes, considerate Apostolum, et pontificem confessionis nostræ Jesum : |
2 que es fiel al que le instituyó, como lo fue también Moisés en toda su casa. | 2 qui fidelis est ei, qui fecit illum, sicut et Moyses in omni domo ejus. |
3 Pues ha sido juzgado digno de una gloria en tanto superior a la de Moisés, en cuanto la dignidad del constructor de la casa supera a la casa misma. | 3 Amplioris enim gloriæ iste præ Moyse dignus est habitus, quanto ampliorem honorem habet domus, qui fabricavit illam. |
4 Porque toda casa tiene su constructor; mas el constructor del universo es Dios. | 4 Omnis namque domus fabricatur ab aliquo : qui autem omnia creavit, Deus est. |
5 Ciertamente, Moisés fue fiel en toda su casa, como servidor, para atestiguar cuanto había de anunciarse, | 5 Et Moyses quidem fidelis erat in tota domo ejus tamquam famulus, in testimonium eorum, quæ dicenda erant : |
6 pero Cristo lo fue como hijo, al frente de su propia casa, que somos nosotros, si es que mantenemos la entereza y la gozosa satisfacción de la esperanza. | 6 Christus vero tamquam filius in domo sua : quæ domus sumus nos, si fiduciam, et gloriam spei usque ad finem, firmam retineamus.
|
7 Por eso, como dice el Espíritu Santo: Si oís hoy su voz, | 7 Quapropter sicut dicit Spiritus Sanctus : Hodie si vocem ejus audieritis, |
8 no endurezcáis vuestros corazones como en la Querella, el día de la provocación en el desierto, | 8 nolite obdurare corda vestra, sicut in exacerbatione secundum diem tentationis in deserto, |
9 donde me provocaron vuestros padres y me pusieron a prueba, aun después de haber visto mis obras | 9 ubi tentaverunt me patres vestri : probaverunt, et viderunt opera mea |
10 durante cuarenta años. Por eso me irrité contra esa generación y dije: Andan siempre errados en su corazón; no conocieron mis caminos. | 10 quadraginta annis : propter quod infensus fui generationi huic, et dixi : Semper errant corde. Ipsi autem non cognoverunt vias meas, |
11 Por eso juré en mi cólera: ¡No entrarán en mi descanso! | 11 sicut juravi in ira mea : Si introibunt in requiem meam. |
12 ¡Mirad, hermanos!, que no haya en ninguno de vosotros un corazón maleado por la incredulidad que le haga apostatar de Dios vivo; | 12 Videte fratres, ne forte sit in aliquo vestrum cor malum incredulitatis, discedendi a Deo vivo : |
13 antes bien, exhortaos mutuamente cada día mientras dure este hoy, para que ninguno de vosotros se endurezca seducido por el pecado. | 13 sed adhortamini vosmetipsos per singulos dies, donec hodie cognominatur, ut non obduretur quis ex vobis fallacia peccati. |
14 Pues hemos venido a ser partícipes de Cristo, a condición de que mantengamos firme hasta el fin la segura confianza del principio. | 14 Participes enim Christi effecti sumus, si tamen initium substantiæ ejus usque ad finem firmum retineamus. |
15 Al decir: Si oís hoy su voz, no endurezcáis vuestros corazones como en la Querella, | 15 Dum dicitur : Hodie si vocem ejus audieritis, nolite obdurare corda vestra, quemadmodum in illa exacerbatione. |
16 ¿quiénes son los que, habiéndole oído, le movieron querella? ¿Es que no fueron todos los que salieron de Egipto por medio de Moisés? | 16 Quidam enim audientes exacerbaverunt : sed non universi qui profecti sunt ex Ægypto per Moysen. |
17 Y ¿contra quiénes se irritó durante cuarenta años? ¿No fue acaso contra los que pecaron, cuyos cadáveres cayeron en el desierto? | 17 Quibus autem infensus est quadraginta annis ? nonne illis qui peccaverunt, quorum cadavera prostrata sunt in deserto ? |
18 Y ¿a quiénes juró que no entrarían en su descanso sino a los que desobedecieron? | 18 Quibus autem juravit non introire in requiem ipsius, nisi illis qui increduli fuerunt ? |
19 Así, vemos que no pudieron entrar a causa de su incredulidad. | 19 Et videmus, quia non potuerunt introire propter incredulitatem. |