Giobbe (ايوب) 22

SMITH VAN DYKE	LXX
1 فاجاب اليفاز التيماني وقال	1 υπολαβων δε ελιφας ο θαιμανιτης λεγει
2 هل ينفع الانسان الله. بل ينفع نفسه الفطن.	2 ποτερον ουχι ο κυριος εστιν ο διδασκων συνεσιν και επιστημην
3 هل من مسرّة للقدير اذا تبررت او من فائدة اذا قوّمت طرقك.	3 τι γαρ μελει τω κυριω εαν συ ησθα τοις εργοις αμεμπτος η ωφελεια οτι απλωσης την οδον σου
4 هل على تقواك يوبّخك او يدخل معك في المحاكمة.	4 η λογον σου ποιουμενος ελεγξει σε και συνεισελευσεται σοι εις κρισιν
5 أليس شرك عظيما وآثامك لا نهاية لها.	5 ποτερον ουχ η κακια σου εστιν πολλη αναριθμητοι δε σου εισιν αι αμαρτιαι
6 لانك ارتهنت اخاك بلا سبب وسلبت ثياب العراة.	6 ηνεχυραζες δε τους αδελφους σου δια κενης αμφιασιν δε γυμνων αφειλου
7 ماء لم تسق العطشان وعن الجوعان منعت خبزا	7 ουδε υδωρ διψωντας εποτισας αλλα πεινωντων εστερησας ψωμον
8 اما صاحب القوة فله الارض والمترفّع الوجه ساكن فيها.	8 εθαυμασας δε τινων προσωπον ωκισας δε τους επι της γης
9 الارامل ارسلت خاليات وذراع اليتامى انسحقت.	9 χηρας δε εξαπεστειλας κενας ορφανους δε εκακωσας
10 لاجل ذلك حواليك فخاخ ويريعك رعب بغتة	10 τοιγαρουν εκυκλωσαν σε παγιδες και εσπουδασεν σε πολεμος εξαισιος
11 او ظلمة فلا ترى وفيض المياه يغطيك	11 το φως σοι σκοτος απεβη κοιμηθεντα δε υδωρ σε εκαλυψεν
12 هوذا الله في علو السموات. وانظر راس الكواكب ما اعلاه.	12 μη ουχι ο τα υψηλα ναιων εφορα τους δε υβρει φερομενους εταπεινωσεν
13 فقلت كيف يعلم الله. هل من وراء الضباب يقضي.	13 και ειπας τι εγνω ο ισχυρος η κατα του γνοφου κρινει
14 السحاب ستر له فلا يرى وعلى دائرة السموات يتمشى.	14 νεφη αποκρυφη αυτου και ουχ οραθησεται και γυρον ουρανου διαπορευσεται
15 هل تحفظ طريق القدم الذي داسه رجال الاثم	15 μη τριβον αιωνιον φυλαξεις ην επατησαν ανδρες αδικοι
16 الذين قبض عليهم قبل الوقت. الغمر انصبّ على اساسهم.	16 οι συνελημφθησαν αωροι ποταμος επιρρεων οι θεμελιοι αυτων
17 القائلين لله ابعد عنا. وماذا يفعل القدير لهم.	17 οι λεγοντες κυριος τι ποιησει ημιν η τι επαξεται ημιν ο παντοκρατωρ
18 وهو قد ملأ بيوتهم خيرا. لتبعد عني مشورة الاشرار.	18 ος δε ενεπλησεν τους οικους αυτων αγαθων βουλη δε ασεβων πορρω απ' αυτου
19 الابرار ينظرون ويفرحون والبريء يستهزئ بهم قائلين	19 ιδοντες δικαιοι εγελασαν αμεμπτος δε εμυκτηρισεν
20 ألم يبد مقاومونا وبقيتهم قد اكلها النار	20 ει μη ηφανισθη η υποστασις αυτων και το καταλειμμα αυτων καταφαγεται πυρ
21 تعرّف به واسلم. بذلك ياتيك خير.	21 γενου δη σκληρος εαν υπομεινης ειτ' ο καρπος σου εσται εν αγαθοις
22 اقبل الشريعة من فيه وضع كلامه في قلبك.	22 εκλαβε δε εκ στοματος αυτου εξηγοριαν και αναλαβε τα ρηματα αυτου εν καρδια σου
23 ان رجعت الى القدير تبنى. ان ابعدت ظلما من خيمتك	23 εαν δε επιστραφης και ταπεινωσης σεαυτον εναντι κυριου πορρω εποιησας απο διαιτης σου το αδικον
24 والقيت التبر على التراب وذهب اوفير بين حصا الاودية.	24 θηση επι χωματι εν πετρα και ως πετρα χειμαρρους ωφιρ
25 يكون القدير تبرك وفضة اتعاب لك.	25 εσται ουν σου ο παντοκρατωρ βοηθος απο εχθρων καθαρον δε αποδωσει σε ωσπερ αργυριον πεπυρωμενον
26 لانك حينئذ تتلذذ بالقدير وترفع الى الله وجهك.	26 ειτα παρρησιασθηση εναντι κυριου αναβλεψας εις τον ουρανον ιλαρως
27 تصلّي له فيستمع لك ونذورك توفيها.	27 ευξαμενου δε σου προς αυτον εισακουσεται σου δωσει δε σοι αποδουναι τας ευχας
28 وتجزم امرا فيثبت لك وعلى طرقك يضيء نور.	28 αποκαταστησει δε σοι διαιταν δικαιοσυνης επι δε οδοις σου εσται φεγγος
29 اذا وضعوا تقول رفع. ويخلص المنخفض العينين.	29 οτι εταπεινωσεν αυτον και ερεις υπερηφανευσατο και κυφοντα οφθαλμοις σωσει
30 ينجي غير البريء وينجي بطهارة يديك	30 ρυσεται αθωον και διασωθητι εν καθαραις χερσιν σου