Proverbs 26

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 Like snow in summer, or rain in harvest, honor for a fool is out of place.	1 οι εμοι λογοι ειρηνται υπο θεου βασιλεως χρηματισμος ον επαιδευσεν η μητηρ αυτου
2 Like the sparrow in its flitting, like the swallow in its flight, a curse uncalled-for arrives nowhere.	2 τι τεκνον τηρησεις τι ρησεις θεου πρωτογενες σοι λεγω υιε τι τεκνον εμης κοιλιας τι τεκνον εμων ευχων
3 The whip for the horse, the bridle for the ass, and the rod for the back of fools.	3 μη δως γυναιξι σον πλουτον και τον σον νουν και βιον εις υστεροβουλιαν
4 Answer not the fool according to his folly, lest you too become like him.	4 μετα βουλης παντα ποιει μετα βουλης οινοποτει οι δυνασται θυμωδεις εισιν οινον δε μη πινετωσαν
5 Answer the fool according to his folly, lest he become wise in his own eyes.	5 ινα μη πιοντες επιλαθωνται της σοφιας και ορθα κριναι ου μη δυνωνται τους ασθενεις
6 He cuts off his feet, he drinks down violence, who sends messages by a fool.	6 διδοτε μεθην τοις εν λυπαις και οινον πινειν τοις εν οδυναις
7 A proverb in the mouth of a fool hangs limp, like crippled legs.	7 ινα επιλαθωνται της πενιας και των πονων μη μνησθωσιν ετι
8 Like one who entangles the stone in the sling is he who gives honor to a fool.	8 ανοιγε σον στομα λογω θεου και κρινε παντας υγιως
9 Like a thorn stick brandished by the hand of a drunkard is a proverb in the mouth of fools.	9 ανοιγε σον στομα και κρινε δικαιως διακρινε δε πενητα και ασθενη
10 Like an archer wounding all who pass by is he who hires a drunken fool.	10 γυναικα ανδρειαν τις ευρησει τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων η τοιαυτη
11 As the dog returns to his vomit, so the fool repeats his folly.	11 θαρσει επ' αυτη η καρδια του ανδρος αυτης η τοιαυτη καλων σκυλων ουκ απορησει
12 You see a man wise in his own eyes? There is more hope for a fool than for him.	12 ενεργει γαρ τω ανδρι αγαθα παντα τον βιον
13 The sluggard says, "There is a lion in the street, a lion in the middle of the square!"	13 μηρυομενη ερια και λινον εποιησεν ευχρηστον ταις χερσιν αυτης
14 The door turns on its hinges, the sluggard, on his bed!	14 εγενετο ωσει ναυς εμπορευομενη μακροθεν συναγει δε αυτη τον βιον
15 The sluggard loses his hand in the dish; he is too weary to lift it to his mouth.	15 και ανισταται εκ νυκτων και εδωκεν βρωματα τω οικω και εργα ταις θεραπαιναις
16 The sluggard imagines himself wiser than seven men who answer with good sense.	16 θεωρησασα γεωργιον επριατο απο δε καρπων χειρων αυτης κατεφυτευσεν κτημα
17 Like the man who seizes a passing dog by the ears is he who meddles in a quarrel not his own.	17 αναζωσαμενη ισχυρως την οσφυν αυτης ηρεισεν τους βραχιονας αυτης εις εργον
18 Like a crazed archer scattering firebrands and deadly arrows	18 εγευσατο οτι καλον εστιν το εργαζεσθαι και ουκ αποσβεννυται ολην την νυκτα ο λυχνος αυτης
19 Is the man who deceives his neighbor, and then says, "I was only joking."	19 τους πηχεις αυτης εκτεινει επι τα συμφεροντα τας δε χειρας αυτης ερειδει εις ατρακτον
20 For lack of wood, the fire dies out; and when there is no talebearer, strife subsides.	20 χειρας δε αυτης διηνοιξεν πενητι καρπον δε εξετεινεν πτωχω
21 What a bellows is to live coals, what wood is to fire, such is a contentious man in enkindling strife.	21 ου φροντιζει των εν οικω ο ανηρ αυτης οταν που χρονιζη παντες γαρ οι παρ' αυτης ενδιδυσκονται
22 The words of a talebearer are like dainty morsels that sink into one's inmost being.	22 δισσας χλαινας εποιησεν τω ανδρι αυτης εκ δε βυσσου και πορφυρας εαυτη ενδυματα
23 Like a glazed finish on earthenware are smooth lips with a wicked heart.	23 περιβλεπτος δε γινεται εν πυλαις ο ανηρ αυτης ηνικα αν καθιση εν συνεδριω μετα των γεροντων κατοικων της γης
24 With his lips an enemy pretends, but in his inmost being he maintains deceit;	24 σινδονας εποιησεν και απεδοτο περιζωματα δε τοις χαναναιοις
25 When he speaks graciously, trust him not, for seven abominations are in his heart.	25 στομα αυτης διηνοιξεν προσεχοντως και εννομως και ταξιν εστειλατο τη γλωσση αυτης
26 A man may conceal hatred under dissimulation, but his malice will be revealed in the assembly.	26 ισχυν και ευπρεπειαν ενεδυσατο και ευφρανθη εν ημεραις εσχαταις
27 He who digs a pit falls into it; and a stone comes back upon him who rolls it.	27 στεγναι διατριβαι οικων αυτης σιτα δε οκνηρα ουκ εφαγεν
28 The lying tongue is its owner's enemy, and the flattering mouth works ruin.	28 το στομα δε ανοιγει σοφως και νομοθεσμως η δε ελεημοσυνη αυτης ανεστησεν τα τεκνα αυτης και επλουτησαν και ο ανηρ αυτης ηνεσεν αυτην
	29 πολλαι θυγατερες εκτησαντο πλουτον πολλαι εποιησαν δυνατα συ δε υπερκεισαι και υπερηρας πασας
	30 ψευδεις αρεσκειαι και ματαιον καλλος γυναικος γυνη γαρ συνετη ευλογειται φοβον δε κυριου αυτη αινειτω
	31 δοτε αυτη απο καρπων χειρων αυτης και αινεισθω εν πυλαις ο ανηρ αυτης .