Siracide 29

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Qui connaît la compassion, prête à son prochain, celui qui lui vient en aide observe les commandements.	1 ο ποιων ελεος δανιει τω πλησιον και ο επισχυων τη χειρι αυτου τηρει εντολας
2 Prête à ton prochain s’il est dans le besoin; de ton côté, rembourse ton prochain au temps fixé.	2 δανεισον τω πλησιον εν καιρω χρειας αυτου και παλιν αποδος τω πλησιον εις τον καιρον
3 Tiens parole, sois loyal avec ton prochain, et en tout temps tu trouveras ce qu’il te faut.	3 στερεωσον λογον και πιστωθητι μετ' αυτου και εν παντι καιρω ευρησεις την χρειαν σου
4 Pour beaucoup, le prêt qu’on leur a fait n’est qu’une aubaine; ils mettront en difficulté ceux qui les ont aidés.	4 πολλοι ως ευρεμα ενομισαν δανος και παρεσχον κοπον τοις βοηθησασιν αυτοις
5 Tant qu’on n’a pas reçu, on baise les mains du prochain, on se fait humble en pensant à ce qu’il a; mais au moment de rendre on demande un sursis, on paye en paroles déplaisantes, on gémit sur la dureté des temps.	5 εως ου λαβη καταφιλησει χειρας αυτου και επι των χρηματων του πλησιον ταπεινωσει φωνην και εν καιρω αποδοσεως παρελκυσει χρονον και αποδωσει λογους ακηδιας και τον καιρον αιτιασεται
6 Même si on peut rembourser, le prêteur aura de la chance s’il en récupère la moitié. Dans le cas contraire, il s’est fait prendre son argent et il n’y a gagné qu’un ennemi; celui-ci le paiera en malédictions et insultes, avec du mépris au lieu de reconnaissance.	6 εαν ισχυση μολις κομισεται το ημισυ και λογιειται αυτο ως ευρεμα ει δε μη απεστερησεν αυτον των χρηματων αυτου και εκτησατο αυτον εχθρον δωρεαν καταρας και λοιδοριας αποδωσει αυτω και αντι δοξης αποδωσει αυτω ατιμιαν
7 Bien des gens refusent de prêter, non par méchanceté, mais par peur d’être dépouillés sans raison.	7 πολλοι ου χαριν πονηριας απεστρεψαν αποστερηθηναι δωρεαν ευλαβηθησαν
8 Sois pourtant généreux envers le pauvre, ne le laisse pas attendre ton aumône.	8 πλην επι ταπεινω μακροθυμησον και επ' ελεημοσυνη μη παρελκυσης αυτον
9 Selon le commandement, prends soin de l’indigent; vois quel est son besoin, et ne le renvoie pas les mains vides.	9 χαριν εντολης αντιλαβου πενητος και κατα την ενδειαν αυτου μη αποστρεψης αυτον κενον
10 Perds ton argent pour un frère ou un ami, plutôt que de le laisser rouiller sous une pierre en pure perte.	10 απολεσον αργυριον δι' αδελφον και φιλον και μη ιωθητω υπο τον λιθον εις απωλειαν
11 Place ton trésor selon les commandements du Très-Haut, cela te sera plus utile que de l’or.	11 θες τον θησαυρον σου κατ' εντολας υψιστου και λυσιτελησει σοι μαλλον η το χρυσιον
12 Remplis tes greniers de tes générosités, elles te garderont du malheur;	12 συγκλεισον ελεημοσυνην εν τοις ταμιειοις σου και αυτη εξελειται σε εκ πασης κακωσεως
13 face à l’ennemi elles combattront pour toi, mieux qu’un solide bouclier ou une lourde lance.	13 υπερ ασπιδα κρατους και υπερ δορυ ολκης κατεναντι εχθρου πολεμησει υπερ σου
14 L’homme de bien se porte garant pour son prochain; il faudrait avoir perdu toute honte pour l’abandonner.	14 ανηρ αγαθος εγγυησεται τον πλησιον και ο απολωλεκως αισχυνην εγκαταλειψει αυτον
15 N’oublie pas les services de ton garant; il s’est risqué pour toi.	15 χαριτας εγγυου μη επιλαθη εδωκεν γαρ την ψυχην αυτου υπερ σου
16 Mais le pécheur gaspille les biens de son répondant; c’est un ingrat, il oublie celui qui l’a sauvé.	16 αγαθα εγγυου ανατρεψει αμαρτωλος και αχαριστος εν διανοια εγκαταλειψει ρυσαμενον
17 Une caution a ruiné bien des gens à l’aise, elle les a secoués comme l’écume des mers.	17 εγγυη πολλους απωλεσεν κατευθυνοντας και εσαλευσεν αυτους ως κυμα θαλασσης
18 Elle a forcé des hommes puissants à s’expatrier, faisant d’eux des errants en des nations étrangères.	18 ανδρας δυνατους απωκισεν και επλανηθησαν εν εθνεσιν αλλοτριοις
19 Le pécheur se porte garant quand il pense en tirer profit, mais ce sont des procès qu’il va récolter.	19 αμαρτωλος εμπεσων εις εγγυην και διωκων εργολαβιας εμπεσειται εις κρισεις
20 Viens en aide à ton prochain autant que tu le peux, mais veille à ne pas tomber toi-même.	20 αντιλαβου του πλησιον κατα δυναμιν σου και προσεχε σεαυτω μη εμπεσης
21 L’indispensable pour vivre, c’est l’eau, le pain, le vêtement, et une maison pour s’abriter.	21 αρχη ζωης υδωρ και αρτος και ιματιον και οικος καλυπτων ασχημοσυνην
22 Mieux vaut vivre comme un pauvre sous ses planches que manger comme un prince chez des étrangers.	22 κρεισσων βιος πτωχου υπο σκεπην δοκων η εδεσματα λαμπρα εν αλλοτριοις
23 Accommode-toi du peu ou du beaucoup que tu as: cela vaut mieux que d’entendre les reproches de quelqu’un qui t’héberge.	23 επι μικρω και μεγαλω ευδοκιαν εχε και ονειδισμον παροικιας ου μη ακουσης
24 C’est une triste vie que d’aller de maison en maison; là où tu es, tu n’oses ouvrir la bouche.	24 ζωη πονηρα εξ οικιας εις οικιαν και ου παροικησεις ουκ ανοιξεις στομα
25 Tu as beau être celui qui donne à manger et à boire, tu entends les paroles amères d’un ingrat:	25 ξενιεις και ποτιεις εις αχαριστα και προς επι τουτοις πικρα ακουση
26 “Viens ici, l’étranger, prépare la table; si tu as quelque chose, donne-moi à manger!”	26 παρελθε παροικε κοσμησον τραπεζαν και ει τι εν τη χειρι σου ψωμισον με
27 Ou encore: “Va-t’en, l’étranger, c’était inattendu! Mon frère vient en visite et j’ai besoin de la maison!”	27 εξελθε παροικε απο προσωπου δοξης επεξενωται μοι ο αδελφος χρεια της οικιας
28 Quand on se respecte, c’est dur de s’entendre reprocher l’hospitalité et d’être traité comme un débiteur.	28 βαρεα ταυτα ανθρωπω εχοντι φρονησιν επιτιμησις οικιας και ονειδισμος δανειστου