Cantique des cantiques 1

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 LE CHANT PLUS HAUT, qui est de Salomon. ELLE:	1 ασμα ασματων ο εστιν τω σαλωμων
2 Qu’il me baise des baisers de sa bouche! tes caresses me sont meilleures que le vin.	2 φιλησατω με απο φιληματων στοματος αυτου οτι αγαθοι μαστοι σου υπερ οινον
3 La senteur de tes huiles surpasse tout arôme, ton nom est un parfum répandu: pour cela les filles t’aiment.	3 και οσμη μυρων σου υπερ παντα τα αρωματα μυρον εκκενωθεν ονομα σου δια τουτο νεανιδες ηγαπησαν σε
4 Enlève-moi, courons! Que le roi m’introduise dans sa chambre, et nous exulterons, nous serons en fête, nous célébrerons tes caresses plus que le vin: pourrait-on ne pas t’aimer?	4 ειλκυσαν σε οπισω σου εις οσμην μυρων σου δραμουμεν εισηνεγκεν με ο βασιλευς εις το ταμιειον αυτου αγαλλιασωμεθα και ευφρανθωμεν εν σοι αγαπησομεν μαστους σου υπερ οινον ευθυτης ηγαπησεν σε
5 Sous mon teint brûlé je suis belle, filles de Jérusalem, comme les tentes des nomades, comme les draperies de Salomon.	5 μελαινα ειμι και καλη θυγατερες ιερουσαλημ ως σκηνωματα κηδαρ ως δερρεις σαλωμων
6 Ne prenez pas garde à mon teint bronzé: c’est le soleil qui m’a brûlée. Les fils de ma mère étaient fâchés contre moi, ils m’envoyèrent garder les vignes: ma vigne à moi, je ne l’avais pas gardée!	6 μη βλεψητε με οτι εγω ειμι μεμελανωμενη οτι παρεβλεψεν με ο ηλιος υιοι μητρος μου εμαχεσαντο εν εμοι εθεντο με φυλακισσαν εν αμπελωσιν αμπελωνα εμον ουκ εφυλαξα
7 Fais-moi savoir, toi que mon cœur aime, comment tu mèneras le troupeau, le faisant reposer aux heures du midi; ne permets pas que je m’égare près des troupeaux de tes compagnons. Le Chœur:	7 απαγγειλον μοι ον ηγαπησεν η ψυχη μου που ποιμαινεις που κοιταζεις εν μεσημβρια μηποτε γενωμαι ως περιβαλλομενη επ' αγελαις εταιρων σου
8 Si tu ne te reconnais pas, ô la plus belle des femmes, sors sur les traces du troupeau, et conduis tes chevrettes vers les parcages des bergers! LUI:	8 εαν μη γνως σεαυτην η καλη εν γυναιξιν εξελθε συ εν πτερναις των ποιμνιων και ποιμαινε τας εριφους σου επι σκηνωμασιν των ποιμενων
9 Ma jument, attelée aux chars de Pharaon… - mais c’est toi, mon amour!	9 τη ιππω μου εν αρμασιν φαραω ωμοιωσα σε η πλησιον μου
10 Tes joues sont charmantes entre tes pendentifs, et ton cou gracieux avec ces colliers!	10 τι ωραιωθησαν σιαγονες σου ως τρυγονες τραχηλος σου ως ορμισκοι
11 Nous te ferons des sautoirs en or, ornés de rosettes d’argent. ELLE:	11 ομοιωματα χρυσιου ποιησομεν σοι μετα στιγματων του αργυριου
12 Tandis que le roi était en son enclos, mon parfum répandait sa senteur.	12 εως ου ο βασιλευς εν ανακλισει αυτου ναρδος μου εδωκεν οσμην αυτου
13 Mon aimé m’est un sachet de myrrhe reposant entre mes seins.	13 αποδεσμος της στακτης αδελφιδος μου εμοι ανα μεσον των μαστων μου αυλισθησεται
14 Mon aimé est une grappe de senteur, fleurie dans les vignes d’Engaddi. LUI et ELLE:	14 βοτρυς της κυπρου αδελφιδος μου εμοι εν αμπελωσιν εγγαδδι
15 Que tu es belle, ô mon amour, tes yeux, toute belle, sont des colombes.	15 ιδου ει καλη η πλησιον μου ιδου ει καλη οφθαλμοι σου περιστεραι
16 Et tu es beau, mon bien-aimé, délicieux, notre lit n’est que verdure.	16 ιδου ει καλος ο αδελφιδος μου και γε ωραιος προς κλινη ημων συσκιος
17 Des cèdres font les poutres de nos demeures, des cyprès en forment les parois.	17 δοκοι οικων ημων κεδροι φατνωματα ημων κυπαρισσοι