Giobbe (ايوب) 9

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 فاجاب ايوب وقال	1 וַיַּעַן אִיֹּוב וַיֹּאמַר
2 صحيح. قد علمت انه كذا. فكيف يتبرر الانسان عند الله.	2 אָמְנָם יָדַעְתִּי כִי־כֵן וּמַה־יִּצְדַּק אֱנֹושׁ עִם־אֵל
3 ان شاء ان يحاجه لا يجيبه عن واحد من الف.	3 אִם־יַחְפֹּץ לָרִיב עִמֹּו לֹא־יַעֲנֶנּוּ אַחַת מִנִּי־אָלֶף
4 هو حكيم القلب وشديد القوة. من تصلب عليه فسلم.	4 חֲכַם לֵבָב וְאַמִּיץ כֹּחַ מִי־הִקְשָׁה אֵלָיו וַיִּשְׁלָם
5 المزحزح الجبال ولا تعلم. الذي يقلبها في غضبه	5 הַמַּעְתִּיק הָרִים וְלֹא יָדָעוּ אֲשֶׁר הֲפָכָם בְּאַפֹּו
6 المزعزع الارض من مقرها فتتزلزل اعمدتها	6 הַמַּרְגִּיז אֶרֶץ מִמְּקֹומָהּ וְעַמּוּדֶיהָ יִתְפַלָּצוּן
7 الآمر الشمس فلا تشرق ويختم على النجوم.	7 הָאֹמֵר לַחֶרֶס וְלֹא יִזְרָח וּבְעַד כֹּוכָבִים יַחְתֹּם
8 الباسط السموات وحده والماشي على اعالي البحر.	8 נֹטֶה שָׁמַיִם לְבַדֹּו וְדֹורֵךְ עַל־בָּמֳתֵי יָם
9 صانع النعش والجبار والثريا ومخادع الجنوب.	9 עֹשֶׂה־עָשׁ כְּסִיל וְכִימָה וְחַדְרֵי תֵמָן
10 فاعل عظائم لا تفحص وعجائب لا تعد	10 עֹשֶׂה גְדֹלֹות עַד־אֵין חֵקֶר וְנִפְלָאֹות עַד־אֵין מִסְפָּר
11 هوذا يمرّ عليّ ولا اراه ويجتاز فلا اشعر به.	11 הֵן יַעֲבֹר עָלַי וְלֹא אֶרְאֶה וְיַחֲלֹף וְלֹא־אָבִין לֹו
12 اذا خطف فمن يرده ومن يقول له ماذا تفعل.	12 הֵן יַחְתֹּף מִי יְשִׁיבֶנּוּ מִי־יֹאמַר אֵלָיו מַה־תַּעֲשֶׂה
13 الله لا يرد غضبه. ينحني تحته اعوان رهب.	13 אֱלֹוהַּ לֹא־יָשִׁיב אַפֹּו [תַּחַתֹו כ] (תַּחְתָּיו ק) חֲחוּ עֹזְרֵי רָהַב
14 كم بالاقل انا اجاوبه واختار كلامي معه.	14 אַף כִּי־אָנֹכִי אֶעֱנֶנּוּ אֶבְחֲרָה דְבָרַי עִמֹּו
15 لاني وان تبررت لا اجاوب بل استرحم ديّاني.	15 אֲשֶׁר אִם־צָדַקְתִּי לֹא אֶעֱנֶה לִמְשֹׁפְטִי אֶתְחַנָּן
16 لو دعوت فاستجاب لي لما آمنت بانه سمع صوتي	16 אִם־קָרָאתִי וַיַּעֲנֵנִי לֹא־אַאֲמִין כִּי־יַאֲזִין קֹולִי
17 ذاك الذي يسحقني بالعاصفة ويكثر جروحي بلا سبب.	17 אֲשֶׁר־בִּשְׂעָרָה יְשׁוּפֵנִי וְהִרְבָּה פְצָעַי חִנָּם
18 لا يدعني آخذ نفسي ولكن يشبعني مرائر.	18 לֹא־יִתְּנֵנִי הָשֵׁב רוּחִי כִּי יַשְׂבִּעַנִי מַמְּרֹרִים
19 ان كان من جهة قوة القوي يقول هانذا. وان كان من جهة القضاء يقول من يحاكمني.	19 אִם־לְכֹחַ אַמִּיץ הִנֵּה וְאִם־לְמִשְׁפָּט מִי יֹועִידֵנִי
20 ان تبررت يحكم عليّ فمي. وان كنت كاملا يستذنبني	20 אִם־אֶצְדָּק פִּי יַרְשִׁיעֵנִי תָּם־אָנִי וַיַּעְקְשֵׁנִי
21 كامل انا. لا ابالي بنفسي. رذلت حياتي.	21 תָּם־אָנִי לֹא־אֵדַע נַפְשִׁי אֶמְאַס חַיָּי
22 هي واحدة. لذلك قلت ان الكامل والشرير هو يفنيهما.	22 אַחַת הִיא עַל־כֵּן אָמַרְתִּי תָּם וְרָשָׁע הוּא מְכַלֶּה
23 اذا قتل السوط بغتة يستهزئ بتجربة الابرياء.	23 אִםשֹׁ־וט יָמִית פִּתְאֹם לְמַסַּת נְקִיִּם יִלְעָג
24 الارض مسلّمة ليد الشرير. يغشي وجوه قضاتها. وان لم يكن هو فاذا من.	24 אֶרֶץ ׀ נִתְּנָה בְיַד־רָשָׁע פְּנֵי־שֹׁפְטֶיהָ יְכַסֶּה אִם־לֹא אֵפֹוא מִי־הוּא
25 ايامي اسرع من عدّاء. تفر ولا ترى خيرا.	25 וְיָמַי קַלּוּ מִנִּי־רָץ בָּרְחוּ לֹא־רָאוּ טֹובָה
26 تمرّ مع سفن البردي. كنسر ينقض الى قنصه.	26 חָלְפוּ עִם־אֳנִיֹּות אֵבֶה כְּנֶשֶׁר יָטוּשׂ עֲלֵי־אֹכֶל
27 ان قلت انسى كربتي اطلق وجهي واتبلج	27 אִם־אָמְרִי אֶשְׁכְּחָה שִׂיחִי אֶעֶזְבָה פָנַי וְאַבְלִיגָה
28 اخاف من كل اوجاعي عالما انك لا تبرئني.	28 יָגֹרְתִּי כָל־עַצְּבֹתָי יָדַעְתִּי כִּי־לֹא תְנַקֵּנִי
29 انا مستذنب فلماذا اتعب عبثا.	29 אָנֹכִי אֶרְשָׁע לָמָּה־זֶּה הֶבֶל אִיגָע
30 ولو اغتسلت في الثلج ونظفت يدي بالاشنان	30 אִם־הִתְרָחַצְתִּי [בְמֹו כ] (בְמֵי־שָׁלֶג ק) וַהֲזִכֹּותִי בְּבֹר כַּפָּי
31 فانك في النقع تغمسني حتى تكرهني ثيابي.	31 אָז בַּשַּׁחַת תִּטְבְּלֵנִי וְתִעֲבוּנִי שַׂלְמֹותָי
32 لانه ليس هو انسانا مثلي فاجاوبه فنأتي جميعا الى المحاكمة.	32 כִּי־לֹא־אִישׁ כָּמֹנִי אֶעֱנֶנּוּ נָבֹוא יַחְדָּו בַּמִּשְׁפָּט
33 ليس بيننا مصالح يضع يده على كلينا.	33 לֹא יֵשׁ־בֵּינֵינוּ מֹוכִיחַ יָשֵׁת יָדֹו עַל־שְׁנֵינוּ
34 ليرفع عني عصاه ولا يبغتني رعبه	34 יָסֵר מֵעָלַי שִׁבְטֹו וְאֵמָתֹו אַל־תְּבַעֲתַנִּי
35 اذا اتكلم ولا اخافه. لاني لست هكذا عند نفسي	35 אַדַבְּרָה וְלֹא אִירָאֶנּוּ כִּי לֹא־כֵן אָנֹכִי עִמָּדִי