| 1 μνησθητι κυριε ο τι εγενηθη ημιν επιβλεψον και ιδε τον ονειδισμον ημων | 1 Згадай, о Господи, що сталося з нами! Глянь, подивись на наругу нашу! |
| 2 κληρονομια ημων μετεστραφη αλλοτριοις οι οικοι ημων ξενοις | 2 Спадщина наша припала зайдам, доми наші — чужинцям. |
| 3 ορφανοι εγενηθημεν ουχ υπαρχει πατηρ μητερες ημων ως αι χηραι | 3 Ми сироти без батька, і, а наші матері немов удовиці. |
| 4 εξ ημερων ημων ξυλα ημων εν αλλαγματι ηλθεν | 4 Воду нашу за гроші п’ємо, дрова наші набуваємо за плату. |
| 5 επι τον τραχηλον ημων εδιωχθημεν εκοπιασαμεν ουκ ανεπαυθημεν | 5 Ярмо в нас на шиї, нами поганяють; працюємо, нема нам відпочинку. |
| 6 αιγυπτος εδωκεν χειρα ασσουρ εις πλησμονην αυτων | 6 Ми до Єгипту простягаєм руку та до Ашшуру, щоб насититись хлібом. |
| 7 οι πατερες ημων ημαρτον ουχ υπαρχουσιν ημεις τα ανομηματα αυτων υπεσχομεν | 7 Батьки наші згрішили, та їх нема вже, а ми несемо кару за їхні беззаконства. |
| 8 δουλοι εκυριευσαν ημων λυτρουμενος ουκ εστιν εκ της χειρος αυτων | 8 Раби над нами вередують, і нікому нас визволити з їхніх рук. |
| 9 εν ταις ψυχαις ημων εισοισομεν αρτον ημων απο προσωπου ρομφαιας της ερημου | 9 Ціною нашого життя здобуваємо хліб свій, наражені мечеві пустині. |
| 10 το δερμα ημων ως κλιβανος επελειωθη συνεσπασθησαν απο προσωπου καταιγιδων λιμου | 10 Шкіра на нас, як піч, гаряча від пекучої голоднечі. |
| 11 γυναικας εν σιων εταπεινωσαν παρθενους εν πολεσιν ιουδα | 11 Жінок знечещено в Сіоні, дівчат — у містах юдейських. |
| 12 αρχοντες εν χερσιν αυτων εκρεμασθησαν πρεσβυτεροι ουκ εδοξασθησαν | 12 Повішено князів їхніми руками, обличчя старших не поважано. |
| 13 εκλεκτοι κλαυθμον ανελαβον και νεανισκοι εν ξυλω ησθενησαν | 13 Хлопці носили жорна, а діти спотикались під дровами. |
| 14 και πρεσβυται απο πυλης κατεπαυσαν εκλεκτοι εκ ψαλμων αυτων κατεπαυσαν | 14 Старші в воротях уже більш не сідають, хлопці вже більш не бавляться. |
| 15 κατελυσεν χαρα καρδιας ημων εστραφη εις πενθος ο χορος ημων | 15 Погасла радість у нашім серці, танки наші на жалобу змінились. |
| 16 επεσεν ο στεφανος της κεφαλης ημων ουαι δη ημιν οτι ημαρτομεν | 16 Вінець упав з голови в нас. Ой, горе нам, бо ми згрішили! |
| 17 περι τουτου εγενηθη οδυνηρα η καρδια ημων περι τουτου εσκοτασαν οι οφθαλμοι ημων | 17 От чому серце ниє у нас, ось чому в очах у нас потемніло. |
| 18 επ' ορος σιων οτι ηφανισθη αλωπεκες διηλθον εν αυτη | 18 Бо гора Сіон опустіла, лисиці бродять по ній! |
| 19 συ δε κυριε εις τον αιωνα κατοικησεις ο θρονος σου εις γενεαν και γενεαν | 19 Ти ж, Господи, повіки перебуваєш; престол твій з роду й до роду. |
| 20 ινα τι εις νεικος επιληση ημων καταλειψεις ημας εις μακροτητα ημερων | 20 Чому ти нас назавжди забуваєш і нас так надовго покидаєш? |
| 21 επιστρεψον ημας κυριε προς σε και επιστραφησομεθα και ανακαινισον ημερας ημων καθως εμπροσθεν | 21 Наверни нас, Господи, до себе, і ми повернемось: обнови наші дні, як було колись. |
| 22 οτι απωθουμενος απωσω ημας ωργισθης εφ' ημας εως σφοδρα . | 22 Невже ти зовсім нас відкинув, на нас без міри прогнівався? |