1 μνησθητι κυριε ο τι εγενηθη ημιν επιβλεψον και ιδε τον ονειδισμον ημων | 1 Yahweh, remember what has happened to us; consider, and see our degradation. |
2 κληρονομια ημων μετεστραφη αλλοτριοις οι οικοι ημων ξενοις | 2 Our heritage has passed to strangers, our homes to foreigners. |
3 ορφανοι εγενηθημεν ουχ υπαρχει πατηρ μητερες ημων ως αι χηραι | 3 We are orphans, we are fatherless; our mothers are like widows. |
4 εξ ημερων ημων ξυλα ημων εν αλλαγματι ηλθεν | 4 We have to buy our own water to drink, our own wood we can get only at a price. |
5 επι τον τραχηλον ημων εδιωχθημεν εκοπιασαμεν ουκ ανεπαυθημεν | 5 The yoke is on our necks; we are persecuted; exhausted we are, al owed no rest. |
6 αιγυπτος εδωκεν χειρα ασσουρ εις πλησμονην αυτων | 6 We made a pact with Egypt, with Assyria, to have plenty of food. |
7 οι πατερες ημων ημαρτον ουχ υπαρχουσιν ημεις τα ανομηματα αυτων υπεσχομεν | 7 Our ancestors sinned; they are no more, and we bear the weight of their guilt. |
8 δουλοι εκυριευσαν ημων λυτρουμενος ουκ εστιν εκ της χειρος αυτων | 8 Slaves rule us; there is no one to rescue us from their clutches. |
9 εν ταις ψυχαις ημων εισοισομεν αρτον ημων απο προσωπου ρομφαιας της ερημου | 9 At peril of our lives we earn our bread, by risking the sword of the desert. |
10 το δερμα ημων ως κλιβανος επελειωθη συνεσπασθησαν απο προσωπου καταιγιδων λιμου | 10 Our skin is as hot as an oven, from the scorch of famine. |
11 γυναικας εν σιων εταπεινωσαν παρθενους εν πολεσιν ιουδα | 11 The women in Zion have been raped, the young girls in the towns of Judah. |
12 αρχοντες εν χερσιν αυτων εκρεμασθησαν πρεσβυτεροι ουκ εδοξασθησαν | 12 Princes have been hanged by their hands; the face of the old has won no respect. |
13 εκλεκτοι κλαυθμον ανελαβον και νεανισκοι εν ξυλω ησθενησαν | 13 Youths have been put to the mil , boys stagger under loads of wood. |
14 και πρεσβυται απο πυλης κατεπαυσαν εκλεκτοι εκ ψαλμων αυτων κατεπαυσαν | 14 The elders have deserted the gateway; the young have given up their music. |
15 κατελυσεν χαρα καρδιας ημων εστραφη εις πενθος ο χορος ημων | 15 Joy has vanished from our hearts; our dancing has turned to mourning. |
16 επεσεν ο στεφανος της κεφαλης ημων ουαι δη ημιν οτι ημαρτομεν | 16 The crown has fallen from our heads. Alas that ever we sinned! |
17 περι τουτου εγενηθη οδυνηρα η καρδια ημων περι τουτου εσκοτασαν οι οφθαλμοι ημων | 17 This is why our hearts are sick; this is why our eyes are dim: |
18 επ' ορος σιων οτι ηφανισθη αλωπεκες διηλθον εν αυτη | 18 because Mount Zion is desolate; jackals roam to and fro on it. |
19 συ δε κυριε εις τον αιωνα κατοικησεις ο θρονος σου εις γενεαν και γενεαν | 19 Yet you, Yahweh, rule from eternity; your throne endures from age to age. |
20 ινα τι εις νεικος επιληση ημων καταλειψεις ημας εις μακροτητα ημερων | 20 Why do you never remember us? Why do you abandon us so long? |
21 επιστρεψον ημας κυριε προς σε και επιστραφησομεθα και ανακαινισον ημερας ημων καθως εμπροσθεν | 21 Make us come back to you, Yahweh, and we will come back. Restore us as we were before! |
22 οτι απωθουμενος απωσω ημας ωργισθης εφ' ημας εως σφοδρα . | 22 Unless you have utterly rejected us, in an anger which knows no limit. |