ΘΡΗΝΟΙ - Lamentazioni - Lamentations 5

LXX	Biblia Tysiąclecia
1 μνησθητι κυριε ο τι εγενηθη ημιν επιβλεψον και ιδε τον ονειδισμον ημων	1 Wspomnij, Panie, na to, co nas spotkało, spojrzyj i przypatrz się naszej hańbie.
2 κληρονομια ημων μετεστραφη αλλοτριοις οι οικοι ημων ξενοις	2 Dziedziczny nasz dział przypadł obcym, cudzoziemcom - nasze domostwa.
3 ορφανοι εγενηθημεν ουχ υπαρχει πατηρ μητερες ημων ως αι χηραι	3 Sieroty, nie mamy już ojca, a matki nasze jak wdowy.
4 εξ ημερων ημων ξυλα ημων εν αλλαγματι ηλθεν	4 Własną wodę za srebro pijemy, za własne drzewo płacimy.
5 επι τον τραχηλον ημων εδιωχθημεν εκοπιασαμεν ουκ ανεπαυθημεν	5 Pędzą nas z jarzmem na szyi, ustajemy, a nie ma wytchnienia.
6 αιγυπτος εδωκεν χειρα ασσουρ εις πλησμονην αυτων	6 Do Egiptu wyciągaliśmy ręce, i do Asyrii, by nasycić się chlebem.
7 οι πατερες ημων ημαρτον ουχ υπαρχουσιν ημεις τα ανομηματα αυτων υπεσχομεν	7 Przodkowie nasi zgrzeszyli - ich nie ma, a my dźwigamy ich grzechy.
8 δουλοι εκυριευσαν ημων λυτρουμενος ουκ εστιν εκ της χειρος αυτων	8 Słudzy panują nad nami, nikt nas nie ocala z ich ręki.
9 εν ταις ψυχαις ημων εισοισομεν αρτον ημων απο προσωπου ρομφαιας της ερημου	9 Życiem za chleb płacimy wobec [groźby] miecza w pustyni.
10 το δερμα ημων ως κλιβανος επελειωθη συνεσπασθησαν απο προσωπου καταιγιδων λιμου	10 Jak piec nasza skóra gorąca od straszliwego głodu.
11 γυναικας εν σιων εταπεινωσαν παρθενους εν πολεσιν ιουδα	11 Na Syjonie hańbiono kobiety, a dziewice po miastach Judy.
12 αρχοντες εν χερσιν αυτων εκρεμασθησαν πρεσβυτεροι ουκ εδοξασθησαν	12 Rękami [wrogów] wieszani książęta, nie było względów dla starszych.
13 εκλεκτοι κλαυθμον ανελαβον και νεανισκοι εν ξυλω ησθενησαν	13 Młodzieńcy młyn obracali, chwiali się chłopcy pod drewnem.
14 και πρεσβυται απο πυλης κατεπαυσαν εκλεκτοι εκ ψαλμων αυτων κατεπαυσαν	14 Starsi porzucili bramę, młodzieńcy - swe pieśni.
15 κατελυσεν χαρα καρδιας ημων εστραφη εις πενθος ο χορος ημων	15 Znikła z serc naszych radość, w żałobę przeszły nam tańce.
16 επεσεν ο στεφανος της κεφαλης ημων ουαι δη ημιν οτι ημαρτομεν	16 Diadem spadł z naszej głowy, biada nam, bośmy zgrzeszyli.
17 περι τουτου εγενηθη οδυνηρα η καρδια ημων περι τουτου εσκοτασαν οι οφθαλμοι ημων	17 Stąd nasze serca chorują i oczy nasze zaćmione.
18 επ' ορος σιων οτι ηφανισθη αλωπεκες διηλθον εν αυτη	18 że góra Syjonu - pustkowiem, że po niej krążą szakale.
19 συ δε κυριε εις τον αιωνα κατοικησεις ο θρονος σου εις γενεαν και γενεαν	19 Lecz Ty, o Panie, Ty trwasz na wieki. Twój tron - poprzez pokolenia.
20 ινα τι εις νεικος επιληση ημων καταλειψεις ημας εις μακροτητα ημερων	20 Czemu chcesz o nas zapomnieć na zawsze, po wszystkie dni nas opuścić?
21 επιστρεψον ημας κυριε προς σε και επιστραφησομεθα και ανακαινισον ημερας ημων καθως εμπροσθεν	21 Nawróć nas, Panie, do Ciebie wrócimy. Dni nasze zamień na dawne!
22 οτι απωθουμενος απωσω ημας ωργισθης εφ' ημας εως σφοδρα .	22 Czyżbyś nas całkiem odtrącił? Czy tak bardzo na nas się gniewasz?