Livre des Proverbes 12

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Qui aime la discipline aime le savoir, qui hait la réprimande est stupide.	1 Οστις αγαπα παιδειαν, αγαπα γνωσιν? αλλ' οστις μισει ελεγχον, ειναι αφρων.
2 L'homme de bien attire la faveur de Yahvé, mais l'homme malintentionné, celui-ci le condamne.	2 Ο καλος ευρισκει χαριν παρα Κυριου? τον δε μηχανευομενον κακα θελει καταδικασει.
3 On ne s'affermit pas par la méchanceté, mais rien n'ébranle la racine des justes.	3 Δεν θελει στερεωθη ανθρωπος δια της ανομιας? η ριζα δε των δικαιων θελει μενει ασαλευτος.
4 Une maîtresse femme est la couronne de son mari, mais une femme indigne est comme une cariedans ses os.	4 Η εναρετος γυνη ειναι στεφανος εις τον ανδρα αυτης? η δε προξενουσα αισχυνην ειναι ως σαπρια εις τα οστα αυτου.
5 Les desseins du juste sont équité, les machinations du méchant, tromperie.	5 Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης? αι δε βουλαι των ασεβων δολος.
6 Les paroles des méchants sont des pièges de sang, mais la bouche des hommes droits les délivre.	6 Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα? το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους.
7 Jetés bas, les méchants ne sont plus, la maison des justes subsiste.	7 Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν? ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει.
8 On fait l'éloge d'un homme selon son bon sens, le coeur tortueux est en butte aux affronts.	8 Ο ανθρωπος εγκωμιαζεται κατα την συνεσιν αυτου? ο δε διεστραμμενος την καρδιαν θελει εισθαι εις καταφρονησιν.
9 Mieux vaut un homme du commun qui a un serviteur qu'un homme qui se glorifie et manque depain.	9 Καλητερος ο ανθρωπος ο μη τιμωμενος και επαρκων εις εαυτον, παρα ο κενοδοξων και στερουμενος αρτου.
10 Le juste connaît les besoins de ses bêtes, mais les entrailles du méchant sont cruelles.	10 Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου? τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα.
11 Qui cultive sa terre sera rassasié de pain, qui poursuit des chimères est dépourvu de sens.	11 Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον? ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας ειναι ενδεης φρενων.
12 L'impie se plaît au filet des méchants, mais la racine des justes rapporte.	12 Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων? αλλ' η ριζα του δικαιου αναδιδει.
13 Dans le forfait des lèvres, il y a un piège funeste, mais le juste se tire de la détresse.	13 Δι' αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης? ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας.
14 Par le fruit de sa bouche l'homme se rassasie de ce qui est bon, on reçoit la récompense de sesoeuvres.	14 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει εμπλησθη αγαθων? και η αμοιβη των χειρων του ανθρωπου θελει επιστρεψει εις αυτον.
15 Le chemin du fou est droit à ses propres yeux, mais le sage écoute le conseil.	15 Η οδος του αφρονος ειναι ορθη εις τους οφθαλμους αυτου? ο δε ακουων συμβουλας ειναι σοφος.
16 Le fou manifeste son dépit sur l'heure, mais l'homme habile dissimule le mépris.	16 Ο αφρων φανερονει ευθυς την οργην αυτου? ο δε φρονιμος σκεπαζει το ονειδος αυτου.
17 Celui qui révèle la vérité proclame la justice, le faux témoin n'est que tromperie.	17 Ο λαλων αληθειαν αναγγελλει το δικαιον? ο δε ψευδομαρτυς δολον.
18 Tel qui parle étourdiment blesse comme une épée, la langue des sages guérit.	18 Ο φλυαρος ειναι ως τραυματα μαχαιρας? η δε γλωσσα των σοφων, ιασις.
19 La lèvre sincère est affermie pour jamais, mais pour un instant la langue trompeuse.	19 Τα χειλη της αληθειας θελουσιν εισθαι σταθερα διαπαντος? η δε ψευδης γλωσσα μονον στιγμιαια.
20 Au coeur qui médite le mal: la fraude; aux conseillers pacifiques: la joie.	20 Δολος ειναι εν τη καρδια των μηχανευομενων κακα? ευφροσυνη δε εις τους βουλευομενους ειρηνην.
21 Au juste n'échoit nul mécompte, mais les méchants sont comblés de malheur.	21 Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον? οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων.
22 Abomination pour Yahvé: des lèvres menteuses; il aime ceux qui pratiquent la vérité.	22 Ψευδη χειλη βδελυγμα εις τον Κυριον? οι δε ποιουντες αληθειαν ειναι δεκτοι εις αυτον.
23 L'homme avisé cèle son savoir, le coeur des sots publie sa folie.	23 Ο φρονιμος ανθρωπος καλυπτει γνωσιν? η δε καρδια των αφρονων διακηρυττει μωριαν.
24 A la main diligente le commandement, la main nonchalante aura la corvée.	24 Η χειρ των επιμελων θελει εξουσιαζει? οι δε οκνηροι θελουσιν εισθαι υποτελεις.
25 Une peine au coeur de l'homme le déprime, mais une bonne parole le réjouit.	25 Η λυπη εν τη καρδια του ανθρωπου ταπεινονει αυτην? ο δε καλος λογος ευφραινει αυτην.
26 Un juste montre la voie à son compagnon, la voie des méchants les égare.	26 Ο δικαιος υπερεχει του πλησιον αυτου? η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους.
27 L'indolence ne rôtit pas son gibier, mais la diligence est une précieuse ressource de l'homme.	27 Ο οκνηρος δεν επιτυγχανει του θηραματος αυτου? τα δε υπαρχοντα του επιμελους ανθρωπου ειναι πολυτιμα.
28 Sur le sentier de la justice: la vie; le chemin des pervers mène à la mort.	28 Εν τη οδω της δικαιοσυνης ειναι ζωη? και η πορεια της οδου αυτης δεν φερει εις θανατον.