Job 17

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 My spirit shall be wasted, my days shall be shortened, and only the grave remaineth for me.	1 Το πνευμα μου φθειρεται, αι ημεραι μου σβυνονται, οι ταφοι ειναι ετοιμοι δι' εμε.
2 I have not sinned, and my eye abideth in bitterness.	2 Δεν ειναι χλευασται πλησιον μου; και δεν διανυκτερευει ο οφθαλμος μου εν ταις πικριαις αυτων;
3 Deliver me O Lord, and set me beside thee, and let any man's hand fight against me.	3 Ασφαλισον με, δεομαι? γενου εις εμε εγγυητης πλησιον σου? τις ηθελεν εγγυηθη εις εμε;
4 Thou hast set their heart far from understanding, therefore they shall not be exalted.	4 Διοτι συ εκρυψας την καρδιαν αυτων απο συνεσεως? δια τουτο δεν θελεις υψωσει αυτους.
5 He promiseth a prey to his companions, and the eyes of his children shall fail.	5 Του λαλουντος με απατην προς τους φιλους, και οι οφθαλμοι των τεκνων αυτου θελουσι τηκεσθαι.
6 He hath made me as it were a byword of the people, and I am an example before them.	6 Και με κατεστησε παροιμιαν των λαων? και ενωπιον αυτων κατεσταθην ονειδος.
7 My eye is dim through indignation, and my limbs are brought as it were to nothing.	7 Και ο οφθαλμος μου εμαρανθη υπο της θλιψεως, και παντα τα μελη μου εγειναν ως σκια.
8 The just shall be astonished at this, and the innocent shall be raised up against the hypocrite.	8 Οι ευθεις θελουσι θαυμασει εις τουτο, και ο αθωος θελει διεγερθη κατα του υποκριτου.
9 And the just man shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.	9 Ο δε δικαιος θελει κρατει την οδον αυτου, και ο καθαρος τας χειρας θελει επαυξησει την δυναμιν αυτου.
10 Wherefore be you all converted, and come, and I shall not find among you any wise man.	10 σεις δε παντες επιστραφητε, και ελθετε τωρα? διοτι ουδενα συνετον θελω ευρει μεταξυ σας.
11 My days have passed away, my thoughts are dissipated, tormenting my heart.	11 Αι ημεραι μου παρηλθον, εκοπησαν οι σκοποι μου, αι επιθυμιαι της καρδιας μου.
12 They have turned night into day, and after darkness I hope for light again.	12 Την νυκτα μετεβαλον εις ημεραν? το φως ειναι πλησιον του σκοτους.
13 If I wait hell is my house, and I have made my bed in darkness.	13 Εαν προσμενω, ο ταφος ειναι η κατοικια μου? εστρωσα την κλινην μου εν τω σκοτει.
14 If I have said to rottenness: Thou art my father; to worms, my mother and my sister.	14 Εβοησα προς την φθοραν, Εισαι, πατηρ μου? προς τον σκωληκα, Μητηρ μου και αδελφη μου εισαι.
15 Where is now then my expectation, and who considereth my patience?	15 Και που τωρα η ελπις μου; και την ελπιδα μου τις θελει ιδει;
16 All that I have shall go down into the deepest pit: thinkest thou that there at least I shall have rest?	16 εις το βαθος του αδου θελει καταβη? βεβαιως θελει αναπαυθη μετ' εμου εν τω χωματι.