Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Job 21


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSGREEK BIBLE
1 Job respondió, diciendo:1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?
2 ¡Oigan, oigan bien mis palabras, concédanme al menos este consuelo!2 Ακουσατε μετα προσοχης την ομιλιαν μου, και τουτο ας ηναι αντι των παρηγοριων σας.
3 Tengan paciencia mientras hablo yo, y una vez que haya hablado, se podrán burlar.3 Υποφερετε με να λαλησω? και αφου λαλησω, εμπαιζετε.
4 ¿Acaso yo me quejo de un hombre o no tengo motivo para estar indignado?4 Μη εις ανθρωπον παραπονουμαι εγω; δια τι λοιπον να μη ταραχθη το πνευμα μου;
5 Vuélvanse a mí, y quedarán consternados, se pondrán la mano sobre la boca.5 Εμβλεψατε εις εμε και θαυμασατε, και βαλετε χειρα επι στοματος.
6 Cuando me acuerdo, yo mismo me horrorizo y todo mi cuerpo se estremece.6 Μονον να ενθυμηθω, ταραττομαι, και τρομος κυριευει την σαρκα μου.
7 ¿Cómo es posible que vivan los malvados, y que aun siendo viejos, se acreciente su fuerza?7 Δια τι οι ασεβεις ζωσι, γηρασκουσι, μαλιστα ακμαζουσιν εις πλουτη;
8 Su descendencia se afianza ante ellos, sus vástagos crecen delante de sus ojos.8 Το σπερμα αυτων στερεουται εμπροσθεν αυτων μετ' αυτων, και τα εκγονα αυτων εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων.
9 Sus casas están en paz, libres de temor, y no los alcanza la vara de Dios.9 Αι οικιαι αυτων ειναι ασφαλεις απο φοβου? και ραβδος Θεου δεν ειναι επ' αυτους.
10 Su toro fecunda sin fallar nunca, su vaca tiene cría sin abortar jamás.10 Ο βους αυτων συλλαμβανει και δεν αποτυγχανει? η δαμαλις αυτων τικτει και δεν αποβαλλει.
11 Hacen correr a sus niños como ovejas, sus hijos pequeños saltan de alegría.11 Απολυουσι τα τεκνα αυτων ως προβατα, και τα παιδια αυτων σκιρτωσι.
12 Entonan canciones con el tambor y la cítara y se divierten al son de la flauta.12 Λαμβανουσι το τυμπανον και την κιθαραν και ευφραινονται εις τον ηχον του οργανου.
13 Acaban felizmente sus días y descienden en paz al Abismo.13 Διαγουσι τας ημερας αυτων εν αγαθοις και εν μια στιγμη καταβαινουσιν εις τον αδην.
14 Y ellos decían a Dios: «¡Apártate de nosotros, no nos importa conocer tus caminos!14 Και λεγουσι προς τον Θεον, αποστηθι αφ' ημων, διοτι δεν θελομεν να γνωρισωμεν τας οδους σου?
15 ¿Qué es el Todopoderoso para que lo sirvamos y qué ganamos con suplicarle?».15 τι ειναι ο Παντοδυναμος δια να δουλευωμεν αυτον; και τι ωφελουμεθα επικαλουμενοι αυτον;
16 ¿No tienen la felicidad en sus manos? ¿No está lejos de Dios el designio de los malvados?16 Ιδου, τα αγαθα αυτων δεν ειναι εν τη χειρι αυτων? μακραν απ' εμου η βουλη των ασεβων.
17 ¿Cuántas veces se extingue su lámpara y la ruina se abate sobre ellos? ¿Cuántas veces en su ira él les da su merecido,17 Ποσακις σβυνεται ο λυχνος των ασεβων, και ερχεται η καταστροφη αυτων επ' αυτους Ο Θεος διαμοιραζει εις αυτους ωδινας εν τη οργη αυτου.
18 y ellos son como paja delante del viento, como rastrojo que se lleva el huracán?18 Ειναι ως αχυρον εμπροσθεν του ανεμου? και ως κονιορτος, τον οποιον αρπαζει ο ανεμοστροβιλος.
19 ¿Reservará Dios el castigo para sus hijos? ¡Que lo castigue a él, que él lo sienta!19 Ο Θεος φυλαττει την ποινην της ανομιας αυτων δια τους υιους αυτων? ανταποδιδει εις αυτους, και θελουσι γνωρισει τουτο.
20 ¡Que sus propios ojos vean su fracaso, que beba el furor del Todopoderoso!20 Οι οφθαλμοι αυτων θελουσιν ιδει την καταστροφην αυτων, και θελουσι πιει απο του θυμου του Παντοδυναμου.
21 ¿Qué le importará de su casa después de él, cuando se haya cortado el número de sus meses?21 Διοτι ο ασεβης ποιαν ηδονην εχει μεθ' εαυτον εν τω οικω αυτου, αφου κοπη εις το μεσον ο αριθμος των μηνων αυτου;
22 Pero ¿puede enseñarse la sabiduría a Dios, a él, que juzga a los seres más elevados?22 Θελει διδαξει τις τον Θεον γνωσιν; και αυτος κρινει τους υψηλους.
23 Uno muere en la plenitud de su vigor, enteramente feliz y tranquilo,23 Ο μεν αποθνησκει εν τω ακρω της ευδαιμονιας αυτου, ενω ειναι κατα παντα ευτυχης και ησυχος?
24 con sus caderas repletas de grasa y la médula de sus huesos bien jugosa.24 τα πλευρα αυτου ειναι πληρη παχους, και τα οστα αυτου ποτιζονται μυελον.
25 Otro muere con el alma amargada, sin haber gustado la felicidad.25 Ο δε αποθνησκει εν πικρια ψυχης, και ποτε δεν εφαγεν εν ευφροσυνη.
26 Después, uno y otro yacen juntos en el polvo y los recubren los gusanos.26 Θελουσι κοιτεσθαι ομου εν τω χωματι, και σκωληκες θελουσι σκεπασει αυτους.
27 ¡Sí, yo sé lo que ustedes piensan, los razonamientos que alegan contra mí!27 Ιδου, γνωριζω τους διαλογισμους σας, και τας πονηριας τας οποιας μηχανασθε κατ' εμου.
28 «¿Dónde está, dicen ustedes, la casa del potentado y la carpa en que habitaban los malvados?».28 Διοτι λεγετε, Που ο οικος του αρχοντος; και που η σκηνη της κατοικησεως των ασεβων;
29 Pero ¿no han preguntado a los que pasan por el camino? ¿No han advertido, por las señales que dan,29 Δεν ηρωτησατε τους διαβαινοντας την οδον; και τα σημεια αυτων δεν καταλαμβανετε;
30 que el impío es preservado en el día de la ruina y es puesto a salvo en el día del furor?30 Οτι ο ασεβης φυλαττεται εις ημεραν αφανισμου, εις ημεραν οργης φερεται.
31 ¿Quién le devuelve el mal que hizo?31 Τις θελει φανερωσει εμπροσθεν αυτου την οδον αυτου; και τις θελει ανταποδωσει εις αυτον ο, τι αυτος επραξε;
32 Es llevado al cementerio, y una lápida monta guardia sobre él.32 και αυτος θελει φερθη εις τον ταφον, και θελει διαμενει εν τω μνηματι.
33 Son dulces para él los terrones del valle; todo el mundo desfila detrás de él, y ante él, una multitud innumerable.33 Οι βωλοι της κοιλαδος θελουσιν εισθαι γλυκεις εις αυτον, και πας ανθρωπος θελει υπαγει κατοπιν αυτου, καθως αναριθμητοι προπορευονται αυτου.
34 ¡Qué inútil es el consuelo que me ofrecen! Sus respuestas son puras falacias.34 Πως λοιπον με παρηγορειτε ματαιως, αφου εις τας αποκρισεις σας μενει ψευδος;