Salmos 77
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Del maestro de coro. Al estilo de Iedutún. De Asaf. Salmo. | 1 Magistro chori. Secundum Idithun. Asaph. Psalmus. |
2 Invocaré a Dios con toda mi voz, gritaré a Dios, y él me escuchará. | 2 Voce mea ad Dominum clamavi; voce mea ad Deum, et intendit mihi. |
3 Busco al Señor en el momento de mi angustia; de noche, tiendo mi mano sin descanso, y mi alma rechaza todo consuelo. | 3 In die tribulationis meae Deum exquisivi, manus meae nocte expansae sunt et non fatigantur. Renuit consolari anima mea; |
4 Yo me acuerdo de Dios, y me lamento; medito, y mi espíritu desfallece: | 4 memor sum Dei et ingemisco, exerceor, et deficit spiritus meus. |
5 tú no me dejas conciliar el sueño, estoy turbado, y no puedo hablar. | 5 Vigiles tenuisti palpebras oculi mei; turbatus sum et non sum locutus. |
6 Pienso en los tiempos antiguos, me acuerdo de los días pasados; | 6 Cogitavi dies antiquos et annos aeternos in mente habui. |
7 reflexiono de noche en mi interior, medito, y mi espíritu se pregunta: | 7 Meditatus sum nocte cum corde meo et exercitabar et scobebam spiritum meum. |
8 ¿Puede el Señor rechazar para siempre? ¿Ya no volverá a mostrarse favorable? | 8 Numquid in aeternum proiciet Deus, aut non apponet, ut complacitior sit adhuc? |
9 ¿Se habrá agotado para siempre su amor, y habrá caducado eternamente su promesa? | 9 Aut deficiet in finem misericordia sua, cessabit verbum a generatione in generationem? |
10 ¿Se habrá olvidado Dios de su clemencia o, en su enojo, habrá contenido su compasión? | 10 Aut obliviscetur misereri Deus, aut continebit in ira sua misericordias suas? |
11 Entonces dije –¡y este es mi dolor!–: «¡Cómo ha cambiado la derecha del Altísimo!». | 11 Et dixi: “ Hoc vulnus meum: mutatio dexterae Excelsi ”. |
12 Yo recuerdo las proezas del Señor, sí, recuerdo sus prodigios de otro tiempo; | 12 Memor ero operum Domini, memor ero ab initio mirabilium tuorum. |
13 evoco todas sus acciones, medito en todas sus hazañas. | 13 Et meditabor in omnibus operibus tuis et in adinventionibus tuis exercebor. |
14 Oh Dios, tus caminos son santos. ¿Hay otro dios grande como nuestro Dios? | 14 Deus, in sancto via tua; quis deus magnus sicut Deus noster? |
15 Tú eres el Dios que hace maravillas, y revelaste tu poder entre las naciones. | 15 Tu es Deus, qui facis mirabilia, notam fecisti in populis virtutem tuam. |
16 Con tu brazo redimiste a tu pueblo, a los hijos de Jacob y de José. | 16 Redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Iacob et Ioseph. |
17 Cuando te vieron las aguas, oh Dios, cuando te vieron las aguas, temblaron, ¡se agitaron hasta los abismos del mar! | 17 Viderunt te aquae, Deus, viderunt te aquae et doluerunt; etenim commotae sunt abyssi. |
18 Las nubes derramaron aguaceros, retumbaron los densos nubarrones y zigzaguearon tus rayos. | 18 Effuderunt aquas nubila, vocem dederunt nubes, etenim sagittae tuae transeunt. |
19 El trueno resonó en la bóveda del cielo, tus relámpagos iluminaron el mundo, tembló y se tambaleó la tierra. | 19 Vox tonitrui tui in rota; illuxerunt coruscationes tuae orbi terrae, commota est et contremuit terra. |
20 Te abriste un camino entre las aguas, un sendero entre las aguas caudalosas, y no quedó ningún rastro de tus huellas. | 20 In mari via tua, et semitae tuae in aquis multis; et vestigia tua non cognoscuntur. |
21 Tú guiaste a tu pueblo como a un rebaño, por medio de Moisés y de Aarón. | 21 Deduxisti sicut oves populum tuum in manu Moysi et Aaron. |