Livre de Job 22

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Élifaz de Téman prit alors la parole:	1 υπολαβων δε ελιφας ο θαιμανιτης λεγει
2 Qu’est-ce qu’un homme peut apporter à Dieu? L’homme de bon sens n’est utile qu’à lui-même.	2 ποτερον ουχι ο κυριος εστιν ο διδασκων συνεσιν και επιστημην
3 Qu’importe au Tout-Puissant que tu aies tes raisons? Que gagne-t-il si tu te vois parfait?	3 τι γαρ μελει τω κυριω εαν συ ησθα τοις εργοις αμεμπτος η ωφελεια οτι απλωσης την οδον σου
4 Est-ce pour ta piété que Dieu te corrige et qu’il te fait un procès?	4 η λογον σου ποιουμενος ελεγξει σε και συνεισελευσεται σοι εις κρισιν
5 N’est-ce pas plutôt que ta méchanceté est grande et tes fautes innombrables?	5 ποτερον ουχ η κακια σου εστιν πολλη αναριθμητοι δε σου εισιν αι αμαρτιαι
6 Sans motif tu exigeais de tes frères des gages, il restaient nus car tu prenais leur manteau!	6 ηνεχυραζες δε τους αδελφους σου δια κενης αμφιασιν δε γυμνων αφειλου
7 Tu ne donnais pas à boire à l’assoiffé, à l’affamé tu refusais le pain.	7 ουδε υδωρ διψωντας εποτισας αλλα πεινωντων εστερησας ψωμον
8 Qu’arrive un homme fort, il s’empare des terres, et les gens en place s’y installent.	8 εθαυμασας δε τινων προσωπον ωκισας δε τους επι της γης
9 Tu renvoyais les veuves les mains vides et tu brisais les bras de l’orphelin.	9 χηρας δε εξαπεστειλας κενας ορφανους δε εκακωσας
10 C’est pourquoi te voilà entouré de pièges, paralysé soudain par la peur.	10 τοιγαρουν εκυκλωσαν σε παγιδες και εσπουδασεν σε πολεμος εξαισιος
11 La lumière s’est éteinte et tu ne vois plus, les eaux en crue t’ont submergé.	11 το φως σοι σκοτος απεβη κοιμηθεντα δε υδωρ σε εκαλυψεν
12 Bien sûr, Dieu est très haut dans les cieux: vois comme les étoiles sont hautes!	12 μη ουχι ο τα υψηλα ναιων εφορα τους δε υβρει φερομενους εταπεινωσεν
13 Mais alors tu as dit “Qu’est-ce que Dieu sait? Pourra-t-il juger à travers les nuages?	13 και ειπας τι εγνω ο ισχυρος η κατα του γνοφου κρινει
14 Les nuées font écran et il ne voit pas; il reste à se promener au pourtour des cieux.”	14 νεφη αποκρυφη αυτου και ουχ οραθησεται και γυρον ουρανου διαπορευσεται
15 Veux-tu donc retomber dans les vieux chemins où s’avançaient les habitués du mal?	15 μη τριβον αιωνιον φυλαξεις ην επατησαν ανδρες αδικοι
16 Un instant a suffi pour les balayer, la crue des eaux emporta leurs fondations!	16 οι συνελημφθησαν αωροι ποταμος επιρρεων οι θεμελιοι αυτων
17 Car ils disaient à Dieu: “Tiens-toi à l’écart! Que peut nous faire le Tout-Puissant?”	17 οι λεγοντες κυριος τι ποιησει ημιν η τι επαξεται ημιν ο παντοκρατωρ
18 C’est lui qui remplissait leurs maisons de richesses, mais les méchants prenaient leurs décisions sans lui.	18 ος δε ενεπλησεν τους οικους αυτων αγαθων βουλη δε ασεβων πορρω απ' αυτου
19 Les justes le voient et se réjouissent, l’homme intègre se moque d’eux:	19 ιδοντες δικαιοι εγελασαν αμεμπτος δε εμυκτηρισεν
20 “Leur fortune est anéantie, le feu a dévoré tout ce qu’ils possédaient!”	20 ει μη ηφανισθη η υποστασις αυτων και το καταλειμμα αυτων καταφαγεται πυρ
21 Allons, rapproche-toi de lui, fais la paix, c’est le moyen de relever ta fortune.	21 γενου δη σκληρος εαν υπομεινης ειτ' ο καρπος σου εσται εν αγαθοις
22 Reçois de sa bouche son instruction, et garde en ton cœur ses paroles.	22 εκλαβε δε εκ στοματος αυτου εξηγοριαν και αναλαβε τα ρηματα αυτου εν καρδια σου
23 Reviens humblement vers le Tout-Puissant, éloigne de ta tente ce qui est injustice,	23 εαν δε επιστραφης και ταπεινωσης σεαυτον εναντι κυριου πορρω εποιησας απο διαιτης σου το αδικον
24 ne fais pas plus de cas de l’or que de la terre, de l’or d’Ofir que des pierres du torrent.	24 θηση επι χωματι εν πετρα και ως πετρα χειμαρρους ωφιρ
25 Le Puissant aussitôt se fera ton or, ta montagne d’argent.	25 εσται ουν σου ο παντοκρατωρ βοηθος απο εχθρων καθαρον δε αποδωσει σε ωσπερ αργυριον πεπυρωμενον
26 Tu trouveras ta joie dans le Tout-Puissant, tu lèveras vers lui ton regard.	26 ειτα παρρησιασθηση εναντι κυριου αναβλεψας εις τον ουρανον ιλαρως
27 Tu l’invoqueras et il t’exaucera; si tu fais un vœu, tu n’auras plus qu’à t’acquitter.	27 ευξαμενου δε σου προς αυτον εισακουσεται σου δωσει δε σοι αποδουναι τας ευχας
28 Tu feras des projets, ils réussiront, la lumière brillera sur tous tes chemins.	28 αποκαταστησει δε σοι διαιταν δικαιοσυνης επι δε οδοις σου εσται φεγγος
29 Car Dieu abaisse l’orgueilleux et sauve celui qui tient les yeux baissés.	29 οτι εταπεινωσεν αυτον και ερεις υπερηφανευσατο και κυφοντα οφθαλμοις σωσει
30 Il délivre l’innocent: si tu as les mains pures, tu seras sauvé!	30 ρυσεται αθωον και διασωθητι εν καθαραις χερσιν σου