Księga Hioba 9

Biblia Tysiąclecia	LA SACRA BIBBIA
1 Hiob na to tak odpowiedział:	1 Giobbe prese la parola e disse:
2 Istotnie. Ja wiem, że to prawda, Czy człowiek jest prawy przed Bogiem?	2 "Certo, so che è così; come può un uomo essere giusto davanti a Dio?
3 Gdyby się ktoś z Nim prawował, nie odpowie raz jeden na tysiąc.	3 Se uno volesse disputare con lui, non gli risponderebbe una volta su mille.
4 Umysł to mądry, a siła potężna. Któż Mu przeciwny nie padnie?	4 Chi, saggio di mente e potente per la forza, gli si è opposto ed è rimasto illeso?
5 W mgnieniu oka On przesunie góry i zniesie je w swoim gniewie,	5 Egli sposta le montagne senza che se ne avvedano e le sconvolge nella sua collera.
6 On ziemię poruszy w posadach: i poczną trzeszczeć jej słupy.	6 Egli scuote la terra dal suo posto e le sue colonne vacillano.
7 On słońcu zabroni świecić, na gwiazdy pieczęć nałoży.	7 Ordina al sole di non sorgere e mette un sigillo alle stelle.
8 On sam rozciąga niebiosa, kroczy po morskich głębinach;	8 Egli da solo dispiega i cieli e cammina sulle onde del mare.
9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i Strefy Południa.	9 Egli forma l'Orsa e l'Orione, le Pleiadi e le Costellazioni del sud.
10 On czyni cuda niezbadane, nikt nie zliczy Jego dziwów.	10 Compie prodigi insondabili e meraviglie senza numero.
11 Nie widzę Go, chociaż przechodzi: mija, a dostrzec nie mogę.	11 Ecco, mi passa vicino e non lo vedo, se ne va, e di lui non mi accorgo.
12 Kto Mu zabroni, choć zniszczy? Kto zdoła powiedzieć: Co robisz?	12 Se rapisce qualcosa, chi lo può impedire? Chi può dirgli: "Che cosa fai?".
13 Bóg gniewu hamować nie musi, uległe są Mu służki Rahaba.	13 Dio non ritira la sua collera, sotto di lui si curvano le legioni di Raab.
14 Jakże ja zdołam z Nim mówić? Dobiorę wyrazów właściwych?	14 Tanto meno potrei io rispondergli o scegliere argomenti contro di lui.
15 Choć słuszność mam, nie odpowiadam i tylko błagam o litość.	15 Anche se avessi ragione non riceverei risposta, dovrei chiedere grazia al mio avversario.
16 Proszę Go, by się odezwał, a nie mam pewności, że słucha.	16 Anche se rispondesse al mio appello, non crederei che ha ascoltato la mia voce,
17 On może zniszczyć mnie burzą, bez przyczyny pomnożyć mi rany.	17 lui, che mi schiaccia nell'uragano e moltiplica senza ragione le mie ferite.
18 Nawet odetchnąć mi nie da, tak mnie napełni goryczą.	18 Non mi lascia riprendere fiato, anzi mi sazia di amarezze.
19 O siłę chodzi? To mocarz. O sąd? Kto da mi świadectwo?	19 Se si tratta di forza, è lui il vigoroso; se si tratta di giudizio, chi lo farà comparire?
20 On i prawym zamknie usta, mam słuszność, a winnnym mnie uzna.	20 Anche se fossi innocente, il mio parlare mi condannerebbe; se fossi giusto, mi dichiarerebbe perverso.
21 Czym czysty? Nie znam sam siebie, potępiam swe własne życie.	21 Sono innocente? Non lo so neppure io; detesto la mia vita.
22 Na jedno więc, rzekłem, wychodzi, prawego ze złym razem zniszczy.	22 Però è lo stesso, ve lo assicuro, egli fa perire l'innocente e il reo!
23 Gdy nagła powódź zabija, drwi z cierpień niewinnego;	23 Se una calamità miete vittime in un istante, egli se ne ride della disgrazia degl'innocenti.
24 ziemię dał w ręce grzeszników, sędziom zakrywa oblicza. Jeśli nie On - to kto właściwie?	24 Lascia la terra nel potere dei malvagi, egli vela il volto dei suoi governanti. Se non è lui, chi dunque può essere?
25 Szybsze me dni niźli biegacz, ciekają, nie zaznawszy szczęścia,	25 I miei giorni passano più veloci di un corriere, fuggono senza gustare felicità.
26 mkną jak łodzie z sitowia, gonią jak orzeł ofiarę.	26 Scorrono veloci come barche di giunco, come aquila che piomba sulla preda.
27 Gdy powiem: Zapomnę o męce, odmienię, rozjaśnię oblicze -	27 Se dico: "Voglio dimenticare la mia afflizione, cambiare il mio volto ed essere lieto",
28 drżę na myśl o cierpieniu, pewny, że mnie nie uwolni.	28 mi spavento per tutte le sofferenze; e poi so che tu non mi assolverai.
29 Jestem grzesznikiem, przyznaję. Więc po co się męczę na próżno?	29 Se sono colpevole, perché affaticarmi invano?
30 Choćbym się w śniegu wykąpał, a ługiem umył swe ręce;	30 Anche se mi lavassi con la neve e pulissi le mie mani con la potassa,
31 umieścisz mnie tam, na dole. Nawet mój płaszcz mną się brzydzi.	31 tu mi tufferesti nel fango e le mie vesti mi avrebbero in orrore.
32 Nie człowiek to, aby Mu odrzec: Razem stawajmy u sądu!	32 Egli, infatti, non è un uomo come me, cui possa replicare, e che insieme compariamo in giudizio.
33 Czy jest między nami rozjemca, co rękę położy na obu?	33 Non c'è un giudice tra noi che ponga la mano su noi due,
34 Niech zdejmie ze mnie swą rózgę i strachem mnie nie napełnia,	34 che allontani da me la sua verga, in modo che il suo terrore non mi spaventi.
35 bym mówić zdołał bez lęku... A tak, ja nie mam śmiałości.	35 Allora potrei parlare senza temerlo; poiché non è così, sono solo con me stesso.