Ad Romanos 3

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Quid ergo amplius Judæo est ? aut quæ utilitas circumcisionis ?	1 Τις λοιπον η υπεροχη του Ιουδαιου, η τις η ωφελεια της περιτομης;
2 Multum per omnem modum. Primum quidem quia credita sunt illis eloquia Dei.	2 Πολλη κατα παντα τροπον. Πρωτον μεν διοτι εις τους Ιουδαιους ενεπιστευθησαν τα λογια του Θεου.
3 Quid enim si quidam illorum non crediderunt ? numquid incredulitas illorum fidem Dei evacuabit ? Absit.	3 Επειδη αν τινες δεν επιστευσαν, τι εκ τουτου; μηπως η απιστια αυτων θελει καταργησει την πιστιν του Θεου;
4 Est autem Deus verax : omnis autem homo mendax, sicut scriptum est : Ut justificeris in sermonibus tuis : et vincas cum judicaris.	4 Μη γενοιτο. Αλλ' εστω ο Θεος αληθης, πας δε ανθρωπος ψευστης, καθως ειναι γεγραμμενον? Δια να δικαιωθης εν τοις λογοις σου και να νικησης, οταν κρινησαι.
5 Si autem iniquitas nostra justitiam Dei commendat, quid dicemus ? Numquid iniquus est Deus, qui infert iram ?	5 Εαν δε η αδικια ημων δεικνυη την δικαιοσυνην του Θεου, τι θελομεν ειπει; μηπως ειναι αδικος ο Θεος ο επιφερων την οργην; ως ανθρωπος λαλω.
6 secundum hominem dico. Absit. Alioquin quomodo judicabit Deus hunc mundum ?	6 Μη γενοιτο? επειδη πως θελει κρινει ο Θεος τον κοσμον;
7 Si enim veritas Dei in meo mendacio abundavit in gloriam ipsius : quid adhuc et ego tamquam peccator judicor ?	7 Διοτι εαν η αληθεια του Θεου επερισσευσε προς δοξαν αυτου δια του εμου ψευσματος, δια τι πλεον εγω κρινομαι ως αμαρτωλος,
8 et non (sicut blasphemamur, et sicut aiunt quidam nos dicere) faciamus mala ut veniant bona : quorum damnatio justa est.	8 και καθως βλασφημουμεθα και καθως κηρυττουσι τινες, οτι ημεις λεγομεν, Δια τι να μη πραττωμεν τα κακα, δια να ελθωσι τα αγαθα; των οποιων η κατακρισις ειναι δικαια.
9 Quid ergo ? præcellimus eos ? Nequaquam. Causati enim sumus Judæos et Græcos omnes sub peccato esse,	9 Τι λοιπον; υπερεχομεν των εθνικων; Ουχι βεβαιως? διοτι προεξηλεγξαμεν Ιουδαιους τε και Ελληνας, οτι ειναι παντες υπο αμαρτιαν,
10 sicut scriptum est : Quia non est justus quisquam :	10 καθως ειναι γεγραμμενον Οτι δεν υπαρχει δικαιος ουδε εις,
11 non est intelligens, non est requirens Deum.	11 δεν υπαρχει τις εχων συνεσιν? δεν υπαρχει τις εκζητων τον Θεον.
12 Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt : non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.	12 Παντες εξεκλιναν, ομου εξηχρειωθησαν? δεν υπαρχει ο πραττων αγαθον, δεν υπαρχει ουδε εις.
13 Sepulchrum patens est guttur eorum, linguis suis dolose agebant : venenum aspidum sub labiis eorum :	13 Ταφος ανεωγμενος ειναι ο λαρυγξ αυτων, με τας γλωσσας αυτων ελαλουν δολια? φαρμακιον ασπιδων ειναι υπο τα χειλη αυτων?
14 quorum os maledictione, et amaritudine plenum est :	14 των οποιων το στομα γεμει καταρας και πικριας?
15 veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem :	15 οι ποδες αυτων ειναι ταχεις εις το να χυσωσιν αιμα?
16 contritio et infelicitas in viis eorum :	16 ερημωσις και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων,
17 et viam pacis non cognoverunt :	17 Και οδον ειρηνης δεν εγνωρισαν.
18 non est timor Dei ante oculos eorum.	18 Δεν ειναι φοβος Θεου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων.
19 Scimus autem quoniam quæcumque lex loquitur, iis, qui in lege sunt, loquitur : ut omne os obstruatur, et subditus fiat omnis mundus Deo :	19 Εξευρομεν δε οτι οσα λεγει ο νομος λαλει προς τους υπο τον νομον, δια να εμφραχθη παν στομα και να γεινη πας ο κοσμος υποδικος εις τον Θεον,
20 quia ex operibus legis non justificabitur omnis caro coram illo. Per legem enim cognitio peccati.	20 διοτι εξ εργων νομου δεν θελει δικαιωθη ουδεμια σαρξ ενωπιον αυτου? επειδη δια του νομου γινεται η γνωρισις της αμαρτιας.
21 Nunc autem sine lege justitia Dei manifestata est : testificata a lege et prophetis.	21 Τωρα δε χωρις νομου η δικαιοσυνη του Θεου εφανερωθη, μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων,
22 Justitia autem Dei per fidem Jesu Christi in omnes et super omnes qui credunt in eum : non enim est distinctio :	22 δικαιοσυνη δε του Θεου δια πιστεως Ιησου Χριστου εις παντας και επι παντας τους πιστευοντας? διοτι δεν υπαρχει διαφορα?
23 omnes enim peccaverunt, et egent gloria Dei.	23 επειδη παντες ημαρτον και υστερουνται της δοξης του Θεου,
24 Justificati gratis per gratiam ipsius, per redemptionem quæ est in Christo Jesu,	24 δικαιουνται δε δωρεαν με την χαριν αυτου δια της απολυτρωσεως της εν Χριστω Ιησου,
25 quem proposuit Deus propitiationem per fidem in sanguine ipsius, ad ostensionem justitiæ suæ propter remissionem præcedentium delictorum	25 τον οποιον ο Θεος προεθετο μεσον εξιλεωσεως δια της πιστεως εν τω αιματι αυτου, προς φανερωσιν της δικαιοσυνης αυτου δια την αφεσιν των προγενομενων αμαρτηματων δια της μακροθυμιας του Θεου,
26 in sustentatione Dei, ad ostensionem justitiæ ejus in hoc tempore : ut sit ipse justus, et justificans eum, qui est ex fide Jesu Christi.	26 προς φανερωσιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω παροντι καιρω, δια να ηναι αυτος δικαιος και να δικαιονη τον πιστευοντα εις τον Ιησουν.
27 Ubi est ergo gloriatio tua ? Exclusa est. Per quam legem ? Factorum ? Non : sed per legem fidei.	27 Που λοιπον η καυχησις; Εκλεισθη εξω. Δια ποιου νομου; των εργων; Ουχι, αλλα δια του νομου της πιστεως.
28 Arbitramur enim justificari hominem per fidem sine operibus legis.	28 Συμπεραινομεν λοιπον οτι ο ανθρωπος δικαιουται δια της πιστεως χωρις των εργων του νομου.
29 An Judæorum Deus tantum ? nonne et gentium ? Immo et gentium :	29 Η των Ιουδαιων μονον ειναι ο Θεος; Ουχι δε και των εθνων; Ναι, και των εθνων,
30 quoniam quidem unus est Deus, qui justificat circumcisionem ex fide, et præputium per fidem.	30 επειδη εις ειναι ο Θεος οστις θελει δικαιωσει την περιτομην εκ πιστεως και την ακροβυστιαν δια της πιστεως.
31 Legem ergo destruimus per fidem ? Absit : sed legem statuimus.	31 Νομον λοιπον καταργουμεν δια της πιστεως; μη γενοιτο, αλλα νομον συνιστωμεν.