Genesis 11

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Erat autem terra labii unius, et sermonum eorumdem.	1 Και ητο πασα η γη μιας γλωσσης και μιας φωνης.
2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar, et habitaverunt in eo.	2 Και οτε εκινησαν απο της ανατολης, ευρον πεδιαδα εν τη γη Σεννααρ? και κατωκησαν εκει.
3 Dixitque alter ad proximum suum : Venite, faciamus lateres, et coquamus eos igni. Habueruntque lateres pro saxis, et bitumen pro cæmento :	3 Και ειπεν ο εις προς τον αλλον, Ελθετε, ας καμωμεν πλινθους, και ας ψησωμεν αυτας εν πυρι? και εχρησιμευσεν εις αυτους η μεν πλινθος αντι πετρας, η δε ασφαλτος εχρησιμευσεν εις αυτους αντι πηλου.
4 et dixerunt : Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cujus culmen pertingat ad cælum : et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras.	4 Και ειπον, Ελθετε, ας οικοδομησωμεν εις εαυτους πολιν και πυργον, του οποιου η κορυφη να φθανη εως του ουρανου? και ας αποκτησωμεν εις εαυτους ονομα, μηπως διασπαρωμεν επι του προσωπου πασης της γης.
5 Descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrim, quam ædificabant filii Adam,	5 Κατεβη δε ο Κυριος δια να ιδη την πολιν και τον πυργον, τον οποιον ωκοδομησαν οι υιοι των ανθρωπων.
6 et dixit : Ecce, unus est populus, et unum labium omnibus : c?peruntque hoc facere, nec desistent a cogitationibus suis, donec eas opere compleant.	6 Και ειπεν ο Κυριος, Ιδου, εις λαος, και παντες εχουσι μιαν γλωσσαν, και ηρχισαν να καμνωσι τουτο? και τωρα δεν θελει εμποδισθη εις αυτους παν ο, τι σκοπευουσι να καμωσιν?
7 Venite igitur, descendamus, et confundamus ibi linguam eorum, ut non audiat unusquisque vocem proximi sui.	7 ελθετε, ας καταβωμεν και ας συγχυσωμεν εκει την γλωσσαν αυτων, δια να μη εννοη ο εις του αλλου την γλωσσαν.
8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras, et cessaverunt ædificare civitatem.	8 Και διεσκορπισεν αυτους ο Κυριος εκειθεν επι του προσωπου πασης της γης? και επαυσαν να οικοδομωσι την πολιν.
9 Et idcirco vocatum est nomen ejus Babel, quia ibi confusum est labium universæ terræ : et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum.	9 Δια τουτο ωνομασθη το ονομα αυτης Βαβελ? διοτι εκει συνεχεεν ο Κυριος την γλωσσαν πασης της γης? και εκειθεν διεσκορπισεν αυτους ο Κυριος επι το προσωπον πασης της γης.
10 Hæ sunt generationes Sem : Sem erat centum annorum quando genuit Arphaxad, biennio post diluvium.	10 Αυτη ειναι η γενεαλογια του Σημ. Ο Σημ ητο ετων εκατον, οτε εγεννησε τον Αρφαξαδ δυο ετη μετα τον κατακλυσμον?
11 Vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentis annis : et genuit filios et filias.	11 και εζησεν ο Σημ, αφου εγεννησε τον Αρφαξαδ, πεντακοσια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annis, et genuit Sale.	12 Και ο Αρφαξαδ εζησε τριακοντα πεντε ετη, και εγεννησε τον Σαλα?
13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sale, trecentis tribus annis : et genuit filios et filias.	13 και εζησεν ο Αρφαξαδ, αφου εγεννησε τον Σαλα, τετρακοσια τρια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
14 Sale quoque vixit triginta annis, et genuit Heber.	14 Και ο Σαλα εζησε τριακοντα ετη, και εγεννησε τον Εβερ?
15 Vixitque Sale, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis : et genuit filios et filias.	15 και εζησεν ο Σαλα, αφου εγεννησε τον Εβερ, τετρακοσια τρια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
16 Vixit autem Heber triginta quatuor annis, et genuit Phaleg.	16 Και εζησεν ο Εβερ τριακοντα τεσσαρα ετη, και εγεννησε τον Φαλεγ?
17 Et vixit Heber postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis : et genuit filios et filias.	17 και εζησεν ο Εβερ, αφου εγεννησε τον Φαλεγ, τετρακοσια τριακοντα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
18 Vixit quoque Phaleg triginta annis, et genuit Reu.	18 Και εζησεν ο Φαλεγ τριακοντα ετη, και εγεννησε τον Ραγαυ?
19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis : et genuit filios et filias.	19 και εζησεν ο Φαλεγ, αφου εγεννησε τον Ραγαυ, διακοσια εννεα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
20 Vixit autem Reu triginta duobus annis, et genuit Sarug.	20 Και εζησεν ο Ραγαυ τριακοντα δυο ετη, και εγεννησε τον Σερουχ?
21 Vixit quoque Reu, postquam genuit Sarug, ducentis septem annis : et genuit filios et filias.	21 και εζησεν ο Ραγαυ, αφου εγεννησε τον Σερουχ, διακοσια επτα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
22 Vixit vero Sarug triginta annis, et genuit Nachor.	22 Και εζησεν ο Σερουχ τριακοντα ετη, και εγεννησε τον Ναχωρ?
23 Vixitque Sarug, postquam genuit Nachor, ducentis annis : et genuit filios et filias.	23 και εζησεν ο Σερουχ, αφου εγεννησε τον Ναχωρ, διακοσια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
24 Vixit autem Nachor viginti novem annis, et genuit Thare.	24 Και εζησεν ο Ναχωρ εικοσιεννεα ετη, και εγεννησε τον Θαρα?
25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annis : et genuit filios et filias.	25 και εζησεν ο Ναχωρ, αφου εγεννησε τον Θαρα, εκατον δεκαεννεα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
26 Vixitque Thare septuaginta annis, et genuit Abram, et Nachor, et Aran.	26 Και εζησεν ο Θαρα εβδομηκοντα ετη, και εγεννησε τον Αβραμ, τον Ναχωρ, και τον Αρραν.
27 Hæ sunt autem generationes Thare : Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot.	27 Και αυτη ειναι η γενεαλογια του Θαρα? ο Θαρα εγεννησε τον Αβραμ, τον Ναχωρ, και τον Αρραν? και ο Αρραν εγεννησε τον Λωτ.
28 Mortuusque est Aran ante Thare patrem suum, in terra nativitatis suæ, in Ur Chaldæorum.	28 Και απεθανεν ο Αρραν ενωπιον Θαρα του πατρος αυτου εν τω τοπω της γεννησεως αυτου, εν Ουρ των Χαλδαιων.
29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores : nomen uxoris Abram, Sarai : et nomen uxoris Nachor, Melcha filia Aran, patris Melchæ, et patris Jeschæ.	29 Και ελαβον ο Αβραμ και ο Ναχωρ εις εαυτους γυναικας? το ονομα της γυναικος του Αβραμ ητο Σαρα? και το ονομα της γυναικος του Ναχωρ, Μελχα, θυγατηρ του Αρραν, πατρος Μελχα, και πατρος Ιεσχα.
30 Erat autem Sarai sterilis, nec habebat liberos.	30 Η δε Σαρα ητο στειρα, δεν ειχε τεκνον.
31 Tulit itaque Thare Abram filium suum, et Lot filium Aran, filium filii sui, et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldæorum, ut irent in terram Chanaan : veneruntque usque Haran, et habitaverunt ibi.	31 Και ελαβεν ο Θαρα Αβραμ τον υιον αυτου και Λωτ τον υιον του Αρραν εγγονον εαυτου, και Σαραν την εαυτου νυμφην, την γυναικα Αβραμ του υιου αυτου? και εξηλθον ομου απο της Ουρ των Χαλδαιων, δια να υπαγωσιν εις την γην Χανααν? και ηλθον εως Χαρραν και κατωκησαν εκει.
32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Haran.	32 Και εγειναν αι ημεραι του Θαρα διακοσια πεντε ετη? και απεθανεν ο Θαρα εν Χαρραν.